İnsanları iletişime geçiren pek çok neden vardır. Bunları beş temel noktada toplamak mümkündür (Bıçakçı, 2000, ss,17-20): • Varolmak: Bir ülkenin yurttaşı ya da bir kurumun çalışanı olmak, bir spor takımının ya da siyasal bir partinin taraftarı olmak, mesleksel bir örgüte veya sendikaya üye olmak, bireysel varlığın toplumsal etiketleridir. Bu anlamda birey, benliğini, ait olduğu toplumsal yapılarla özdeşleştirerek varolur, toplumsal ortamlarda sürdürdüğü iletişim etkinlikleriyle varlığını kendine ve diğer bireylere kabul ettirir. • Haberleşmek: Geçmişten bugüne insanoğlu, gerek çevresinde, gerekse dünyada olup bitenleri hep öğrenmek istemiştir. Komünikasyon alanındaki gelimeler, hızlı ulaşım araçları, görsel-işitsel yayın teknolojileri, kitlesel iletişim olanakları haberleşmeyi geliştiren araçlardır. • Paylaşmak: Kişiler bilgi, duygu ve düşüncelerini diğer insanlara aktarmadıkça kendi varlığını duyumsayamazlar. Sevgi, kıskançlık, aşk, nefret vb. olumlu ya da olumsuz duygular iletişimin temel belirleyicileridir. • Etkilemek ve Yönlendirmek: Toplumsal düzenlerin yaşamsal sürekliliği, ekonomik ve siyasal güçlerin ya da kişilerin kendi istekleri doğrultusunda hedef kitleleri etkileme güçlerine bağlıdır. Bu bağlamda karşımızdaki kişileri etkileme ve yönlendirme isteği iletişime geçmenin en önemli nedenleridir. • Eğlenmek ve Mutlu olmak: İletişim araçları sayesinde insanlar eğlenmekte ve mutlu olmaktadır.