İş Bölümü: Örgüt içerisindeki işlerin paylaşılması sayesinde yetki ve sorumluluklar daha net bir şekilde tanımlanır. İş bölümünün üstünlüğü ise uzmanlaşma sayesinde verimliliğin arttırılmasıdır.
2. Yönetsel Hiyerarşi: Örgüt içerisindeki mevkiler belirli bir yetki hiyerarşisi içerisinde örgütlenir. Yönetsel hiyerarşinin en önemli getirisi ise örgütün en üst kademesinden en alt kademesine kadar açık ve kolay anlaşılır bir emir komuta zincirinin kurulabilmesidir. Böylece farklı yetki kademeleri tanımlanabilecek ve daha etkili bir iletişim sistemi olanaklı olacaktır.
3. Biçimsel Tercih: Bütün çalışanlar biçimsel sınavlar, eğitim ve geliştirme ile teknik becerilerine göre seçilirler. Böylesine bir tercihin üstünlüğü çalışanların beceri ve uzmanlık temelinde işe alınması ve yükseltilmesinin sağlanmasıdır. Böylece hem söz konusu bireyler hem de işletme bu durumdan fayda sağlayacaktır.
4. Kariyer Yönelimi: Çalışanlar kendi alanlarında kariyerlerini geliştirmek isteyen bireylerdir ve belli bir maaş/ücret karşılığında çalışırlar. Kariyer yönelimli profesyonellerin işe alınması sayesinde örgüt içerisinde tanımlanmış olan işlerin ve görevlerin daha yüksek performansla yerine getirilmesi sağlanabilir.
5. Biçimsel Kurallar ve Diğer Denetim Mekanizmaları: Bütün çalışanlar görev ve sorumluluklarını yerine getirirlerken biçimsel kurallara ve diğer kontrol mekanizmalarına tabidirler. Böylece çalışanların performansları ile ilişkilendirilmiş biçimsel kurallar ve denetim mekanizmalarının varlığı sayesinde verimlilik artacaktır.
6. Gayrişahsilik: Kurallar ve diğer denetim mekanizmaları kişilerden bağımsızdır. Diğer bir deyişle bu kurallar örgüt içerisindeki herkes için geçerlidir. Bu sayede kişisellikten uzak bir yapının geliştirilmesi mümkün olur. Astlar ise üstlerinin keyfi uygulamalarından ve kararlarından korunabilirler