1970’li yılların son dönemlerinde yönetim ve liderlik yazımında klasik ve geleneksel lider davranış biçimleri yanında, Mc  Gregor, Burns ve RM. Bass yaptıkları araştırmalarda yeni bir ayırım yapılmasının zorunluluğuna işaret etmişlerdir. Bu ayırım içinde dönüşümcü (transformasyonel) liderlik terimini kullanmışlardır. Bu ayırım yeniliğe değişime ve reforma dönüktür. Dönüşümcü liderlik, lider ve izleyicilerin etik, beklenti ve insan ilişkilerini daha üst bir seviyeye çıkartma sürecidir. . Dönüşümcü lider serbesti, huzur, eşitlik gibi üstün değerler yoluyla izleyicileri yönlendirir. Dönüşümcü liderliğin yaygın olarak benimsenen boyutları şunlardır: Karizma, ilham verici liderlik, bireysel düzeyde ilgi, zihinsel uyarım.