Geleneksel anlamda örgütsel öğrenme yönetim çalışmalarının ilk başladığı dönemlerden beri kullanılagelen bir kavramdır. Öğrenen örgüt ise güncel bir yönetim yaklaşımı olarak son 10 yıl içerisinde geliştirilmiş yeni bir anlayıştır. Öğrenen örgütler örgütsel öğrenmeden farklı olarak doğal ya da kendiliğinden gelişen bir süreç değildir. Öğrenmeyi kolaylaştırıcı radikal düzenleme ve çabalar içeren bazı yönetim uygulamaları sonucunda oluşur. Örgütsel öğrenme stratejik bir süreç, öğrenen örgütler ise çekirdek yeteneklerin ve ürünlerin geliştirilmesine olanak sağlayan bu sürecin bir çıktısıdır. Öğrenen örgütler kapsamında gerçekleştirilen faaliyetlerin genel olarak insan kaynaklarının geliştirmesiyle ilişkili olduğu düşünülebilir. İnsan faktörü önemli bir yer alır. Örgütlerde değişimi ve öğrenmeyi kısıtlayıcı birçok unsurla yöneticilerin başa çıkmaları gerekebilir. Senge’e (2006) göre ortaya çıkan öğrenim güçlükleri; çalışanların sorumluluk üstlenme konusunda endişe duymaları, çalışanların sadece kendi yaptıkları işe yoğunlaşmaları, çalışanların gerçekte yeteneksiz olan üst düzey yöneticilerin önemli kararları verebileceklerine yönelik yanlış inançları, sadece deneyimlerden öğrenilebileceğinin düşünülmesi ve örgütün eylemsizlik durumundan kaynaklanan “haşlanmış kurbağa” sendromudur. Doğru cevap C’dir.