Bir yönetim tekniği olarak kıyaslamanın gelişim serüveni yedi basamaklı bir süreç şeklinde özetlenmektedir. İlk kıyaslama girişimleri “tersine mühendislik” uygulamaları şeklinde ortaya çıkmıştır. Kıyaslamanın ikinci aşamasında “rekabetçi kıyaslama” şeklinde ifade edilen ve ürünlerin yanında süreçlerinde kıyaslandığı uygulamalara geçiş yapıldığı aşamadır. Kıyaslama uygulamalarının tarihsel gelişimin üçüncü aşamasında dış çevre ön plana çıkmıştır. Bu aşamada kıyaslayarak öğrenmenin yalnızca benzer sektörlerde faaliyet gösteren rakipler arasında değil, farklı sektörlerde faaliyet gösteren işletmeler arasında da gerçekleştirilebileceği fark edilmiştir. Bu aşamada süreç kıyaslaması ön plana çıkmıştır. Doğru yanıt C’dir.

Geleneksel anlamda örgütsel öğrenme yönetim çalışmalarının ilk başladığı dönemlerden beri kullanılagelen bir kavramdır. Öğrenen örgüt ise güncel bir yönetim yaklaşımı olarak son 10 yıl içerisinde geliştirilmiş yeni bir anlayıştır. Öğrenen örgütler örgütsel öğrenmeden farklı olarak doğal ya da kendiliğinden gelişen bir süreç değildir. Öğrenmeyi kolaylaştırıcı radikal düzenleme ve çabalar içeren bazı yönetim uygulamaları sonucunda oluşur. Örgütsel öğrenme stratejik bir süreç, öğrenen örgütler ise çekirdek yeteneklerin ve ürünlerin geliştirilmesine olanak sağlayan bu sürecin bir çıktısıdır. Öğrenen örgütler kapsamında gerçekleştirilen faaliyetlerin genel olarak insan kaynaklarının geliştirmesiyle ilişkili olduğu düşünülebilir. İnsan faktörü önemli bir yer alır. Örgütlerde değişimi ve öğrenmeyi kısıtlayıcı birçok unsurla yöneticilerin başa çıkmaları gerekebilir. Senge’e (2006) göre ortaya çıkan öğrenim güçlükleri; çalışanların sorumluluk üstlenme konusunda endişe duymaları, çalışanların sadece kendi yaptıkları işe yoğunlaşmaları, çalışanların gerçekte yeteneksiz olan üst düzey yöneticilerin önemli kararları verebileceklerine yönelik yanlış inançları, sadece deneyimlerden öğrenilebileceğinin düşünülmesi ve örgütün eylemsizlik durumundan kaynaklanan “haşlanmış kurbağa” sendromudur. Doğru cevap C’dir.

Temel yetenek, bir işletmeyi rakiplerine göre üstün kılan yetenek olarak tanımlanmaktadır. Temel yetenek, işletmeyi rakiplerine göre farklılaştırmakta ve işletmenin karakterini ortaya koymaktadır.  Bu nedenle işletmelerin rakiplerine göre daha iyi yaptıkları işlerin dayanak noktası, o işletmenin zaman içinde geliştirdiği temel yetenektir. Doğru vevap A'dır.

İşletmenin yönetim kademesini yakından ilgilen­diren ve yönetsel anlamda yeni uygulamaların iş­letmeler içinde kullanılması yönetim yeniliği ola­rak tanımlanabilir. Yönetsel süreçlerin örgüt içinde daha kararlı ve sürekli olmasını sağlamakla beraber, yönetsel faaliyetlerin daha anlamlı, biçimsel ve açık olmasını sağlayacak yeni uygulamalar da yönetim yeniliği altında toplanabilir. Bu sebeple, bir işletmenin yeni bir sertifika almak için girişimde bulunması yönetim yeniliği olarak kabul edilmektedir.

Örgütsel öğrenmeyle ilgili ortak bir görüş, çalışan kişilerin örgüt adına öğrendikleri yönünde olmasına rağmen asıl önemli olan öğrenilen bilgilerin kurallar, süreçler, faaliyetler ve kültür yoluyla örgütün hafızasına aktarılmasıdır.  Önemli olan, olağan bir biçimde devam eden bu topyekûn öğrenme sürecinin örgütsel amaçlara katkıda bulunmasıdır. Doğru yanıt E'dir.

Beyin fırtınası yaklaşımı ve zihin haritalama, yenilik yönetiminde yaratıcılık geliştirme teknikleri arasında bulunmaktadır. Doğru yanıt E'dir.

Klasik Koşullanma Bir kişinin normal koşullarda vermeyeceği bir tepkiyi bir uyarıcı karşısında vermesidir. Birey düzeyinde öğrenmeyle ilgili ilk ve en çok bilinen kuram, Rus bilim adamı Ivan Pavlov’un geliştirdiği klasik koşullanmadır. Klasik koşullanma, bir kişinin normal koşullarda vermeyeceği bir tepkiyi bir uyarıcı karşısında vermesi anlamına gelmektedir. Diğer bir ifadeyle klasik koşullanma, bir uyaranın diğer bir uyaranın ortaya çıkmasına neden olması anlamına gelmektedir. Öncelikle Ivan Pavlov’un köpek deneyi ve sonrasında birçok başka deney sonucunda hayvan veya insanların belirli uyaranlara karşı anlık tepkilerde bulundukları saptanmıştır. Pavlov sindirim sistemi üzerine bir köpeği kullanarak deneyler yaparken defalarca yemek vermeden önce zil çalınan köpeğim salya salgıladığını, bir süre sonra sadece zil sesi çalıp yiyecek verilmemeye başlanınca köpeğin salya salgılaması durduğunu gözlemlemiştir. Klasik koşullanma yoluyla gerçekleşen öğrenmenin belki de en temel özelliği, tepkinin uyaranı takiben oluşmasıdır. Bu öğrenme biçimine ilişkin güncel hayattan birçok örnek verilebilir. Doğru cevap D seçeneğidir.

Bir yeniliğin deneysel ve bilimsel temellere dayandırılabilme derecesini gösteren özelliğe denenebilirlik denir. Doğru cevap "B" şıkkıdır.

18. yüzyılın sonlarına doğru endüstri devriminin temellerini atan üç önemli gelişme yaşanmıştır. Birinci gelişme, James Watt’ın 1765’te buhar makinesini bulması ve buharla çalışan iş makinelerinin üretim sürecinde kullanılmasıdır. İkinci gelişme, Adam Smith’in Milletlerin Zenginliği (1776) adlı eserini yayınlaması olmuştur. Üçüncü gelişme, 1789’da yaşanan Fransız İhtilali’nin sonucunda endüstri toplumuna en uygun yapı olan ulus devlet modelinin temellerinin atılmasıdır. Bu bilgiler çerçevesinde doğru cevap A'dır.

Kıyaslama (Benchmarking) işletmeleri ortaya koydukları performans (başarı düzeyi) açısından başka işletmelerle karşılaştırmalar yapmaları yönünde motive etmektedir. Doğru cevap A seçeneğidir.

1990’lar ve Sonrasındaki Varsayımlar

Büyük işletmeler gibi küçük işletmeler de etkili ve
verimli olabilir.
İşletmelerin küçülmesi de işletmelerin performans
düzeylerinin gelişiminde doğal ve karşı konulamaz
bir durumdur.
işletmeler sıkı maliyet kontrolleri ve tam kapasite
kullanımı ile de değişen koşullara uyum sağlayabilir
ve esnek olabilir.Uyumluluk ve tutarlılık etkili örgütlerin en temel
özelliğidir.
Çatışma ve uyumsuzluk da örgütsel hayatın doğal
parçalarıdır

Klasik yönetim “akılcı insan” varsayımına dayanmaktadır. Neo-klasik yönetim bu varsayımı kabul etmekte, aynı zamanda “duygusal insan” varsayımını da ekleyerek eksik gördüğü bir yönünü tamamlamaktadır. Bu bağlamda, klasik yönetimde “teknik bir sistem” olarak ele alman işletmenin, neo-klasik yönetimde “sosyal bir sistem” olarak incelenmesi söz konusu olmuştur.

16.yy dan itibaren özellikle İngiltere’de tarımdan ve ticaretten elde edilen gelirler, daha çok kâr getireceği düşünülen başka bir alanda değerlendirilmeye başlanmıştır. Bu yeni yatırım alanı, o güne dek yalnızca belirli bir kesimin tekelinde olan ve sınırlı sayıda üretilen zanaat ürünlerinin yoğun miktarda üretilmesi düşüncesiyle ortaya çıkmıştır. Üretimin gerçekleşebilmesi için, birkaç usta ve çok sayıda işçi, bir müteşebbis tarafından aynı çatı altında bir araya getirilmiştir. Üretim yapılan alan, bugünkü fabrikaların ataları olarak kabul edilen manifaktür yapılardır.

Doğa sosyal bilimlerdeki yasaların etkilendiği faktörlerden değildir.

Endüstri Dönemi James Watt'ın ilk buhar makinesini geliştirmesiyle (1765) başlamıştır.

Kıyaslama, yasal ve ahlaki yollardan bazı işletmelerin bazı işleri nasıl diğer işletmeler göre daha iyi yapabildiklerini anlama çabasıdır. 1980’li yıllarda Xerox’ta kıyaslama; ürünlerin, hizmetlerin ve uygulamaların sürekli olarak en yakın rakiplerle veya alanında en iyi olarak bilinen işletmelerle kıyaslanması şeklinde tanımlanmaktadır. Doğru cevap A'dır.

Yeniliğin özelliği Göreli avantaj, uygunluk, karmaşıklık, denenebilirlik ve gözlemlenebilirliktir

Karmaşıklık, ortaya çıkan bir yeniliğin, kullanılmasındaki ve algılanmasındaki güçlük derecesini belirtir. Bu özellik az önce ele alınan uygunluk özelliği ile de birlikte ele alınabilir.

Küçülme işletme yönetimi tarafından işletmenin etkililiğinin, verimliliğinin (genel performansının) ve rekabetçiliğinin geliştirilmesi amacıyla işletmede çalışan işgücünün sayısının azaltılmasını, maliyetlerin düşürülmesini ve iş süreçlerinin yeniden değerlendirilmesini içeren yönetsel faaliyetlerdir.

Hamel (2006) yapmış olduğu çalışmada yenilikleri operasyonel süreçler ve yönetsel süreçler olmak üzere ikiye ayırmıştır.