Robertson’a göre küreselleşmenin mantığının ortaya çıkışı 18.yüzyılın ortasında, kültürel olarak homojen ulus devletlerin doğuşu ile ilgilidir.

Sanayileşmenin toplumlar üzerinde dönüştürücü etkisi bulunmaktadır, sanayileşmiş çekirdek ile eklemlenen toplumsal kesimlerde farklılaşmaya yol açmaktadır. Aileler tüketimde uzmanlaşmaktadır, okullar gereksinim duyulan yeteneklere sahip insanlar yetiştirmektedir, devlet ekonomik alt yapıyı sağlamaktadır, kitle iletişim araçları, kilise ve diğer din kurumları desteklenen değerleri yaymaktadır. Bu yapısal değişiklikler sonucunda, toplumsal değerler, bireyselleşme, evrenselleşme, sekülarizm (dünyaya ait) ve rasyonalizm doğrultusunda kaymaktadır. Toplumun bu şekilde dönüşümüne modernizasyon denmektedir.

Doğum, ölüm ve göç, nüfus değişmelerinin temel üç nedenini oluşturmaktadır. Doğal olarak, bir başka gezegene göç söz konusu olmadığı sürece, sadece doğum ve ölüm istatistikleri aracılığı ile inceleme yapılabilmektedir. Bu durumda, Dünya nüfusu açısından, nüfustaki değişmenin iki kaynağı olmalıdır: Doğumların artışı yani doğum oranının artışı ve ölümlerin azalışı yani ölüm oranının düşüşü. Doğru cevap E'dir.

Yiyecek güvenliği bütün insanların, her zaman, aktif ve sağlıklı bir yaşamı sürdürebilmeleri için gereken yeterli, güvenli ve besleyici gıdaya fiziksel, sosyal ve ekonomik erişimlerinin olması anlamına gelmektedir.

Serbest piaysa ekonomisi, kararların alınmasında piyasa fiyatlarına öncelik verilmesi ve devlet müdahalesinin bulunmamasıdır. Karma ekonomide devlet ve özel sektör birleşerek ekonomik problemleri birlikte çözmektedir.  Kumanda ekonomisi ise bireysel özgürlük için çok az bir alan bırakmakta; kararların çoğu merkezi hükümet tarafından alınmaktadır. Bu durumda devlet müdahalesine göre hiyerşik olarak sıralama “Kumanda ekonomisi, karma ekonomi, serbest piyasa eknonmisi” şeklindedir.

Varoş kelimesi ile de ifade edilen yoksul mahalleler, genellikle şehrin eteklerinde yer almaktadır. Bununla birlikte kentsel gelişmeye bağlı olarak, şehrin merkezinde de terk edilen ve çöküntü bölgelerine dönüşen alanlar ortaya çıkabilmektedir. Bu konuda gerek Türkiye’de gerek yurt dışında geniş bir literatür bulunmaktadır. Çağlar Keyder’in hazırladığı “İstanbul, Küresel İle Yerel Arasında” ve Oğuz Işık ve Melih Pınarcıoğlu’nun “Nöbetleşe Yoksulluk” isimli kitapları konunun ilgiyle okunan Türkiye örneklerindendir. Mübeccel Kıray, Emre Kongar, İlhan Tekeli, Korkut Boratav gibi daha pek çok ismi sıralamak mümkündür.