ailenin iletişim ve geribildirim süreçlerinde var olan sorunlu kalıpları gözlemenin
önemini vurgular. Buna göre aile sorunlarında geçmişe odaklanıp, niçin olduğuna bakmaktan çok şimdi ve burada ne olduğunu anlamaya çalışmak daha önemlidir

ENGELLİ ÇOCUĞU OLAN AİLELERİN SORUNLARI

Toplumun temelini oluşturan aileye bir çocuğun katılımı aile düzeninde ve ilişkilerde değişikliğe neden olur, aile üyelerine yeni roller yükler. Çocuklarda süreğen hastalık, zihinsel veya bedensel engelli tanısını koymak aileler için oldukça örseleyici bir durumdur. Bu durum, ailenin işleyişinde, aile üyelerinin rol ve sorumluluklarında önemli değişiklikler meydana getirebilmektedir.

Özşenol ve arkadaşları (2003) yaptıkları çalışmada ebeveynlerin çocuğun engelini ilk öğrendiklerinde genellikle şok, sonrasında ise çaresizlik, ümitsizlik ve hayal kırıklığı gibi anksiyete ve depresyona neden olabilecek psikolojik problemler yaşadıklarını rapor etmişlerdir. Ailenin zihinsel yetersizliği olan bireye dair üzüntüsünün şiddeti zamanla azalsa da yetersizliği olan bireyin bakımı, ihtiyaçları ve geleceğine yönelik kaygılarında bir değişiklik olmadığını saptamışlardır.

Zihinsel yetersizliği olan çocuğa sahip ailelerde yaşanan problemin yoğunluğu yetersizlik tipine, derecesine, ailenin durumu algılama şekline, destek sistemlerine ve hastalık konusundaki bilgi düzeyine göre değişiklik göstermektedir. Yetersizliği olan çocuğun, anne-babasının aile içi ve toplumsal yaşantılarına farklı etkileri olmaktadır. Anne temel bakım, aile içi iş ve ilişkileri sürdürmekte, baba ise genellikle ailenin maddi kaynaklarını sağlayarak çocukla ilgili aile içi sorumluluklardan uzak kalmaktadır. Bu durumda yetersizliği olan çocuğun etkileri anne üzerinde daha fazla görülmektedir. Bu durumdaki anneler ruhsal anlamda babalardan daha fazla etkilenmektedir.

Çocuğun hastalığı aile düzeninde önemli değişikliklere yol açmaktadır. Ailenin çocuğun hastalığından önceki dönemindeki yaşantısı tamamen değişecek, maddi giderlerin artması, tedavi sürecinin yarattığı gerginlik gibi sebeplerle hasta olan çocuk ile birlikte, çocuğun anne ve babası, kardeşleri ve yakın çevresi de hastalıktan olumsuz olarak etkileneceklerdir. Araştırmalarda süreğen hastalığın diğer aile üyelerinde stres yarattığı vurgulanmaktadır.

Bu bilgilerin yanı sıra zihinsel yetersizliği olan bir çocuğa sahip olan anne-babaların kendilerinin tek çocuk olarak büyümüş olmaları ile engelli bir çocuğa sahip olmayla yaşadıkları problemlerin yoğunluğu arasında herhangi bir ilişkinin varlığı bilimsel olarak ortaya konulmamıştır.

İnkar

Cinsel otonomi, cinsel bütünlük ve beden güvenliği hakkıdır.

Çocukluk döneminde en önemli öğrenme yolu gözleme dayalı/sosyal öğrenmedir.

Akran ilişkileri, aynı yaşta ya da gelişim, olgunluk düzeyinde olan; benzer geçmiş, değer, yaşantı, yaşam tarzı ve sosyal bağlamı paylaşan kişiler arasında karşılıklılık ve devamlılık gösteren etkileşimlerin bütünüdür. 

Uyarılma (heyecanlanma) evresi ilk evredir. Temel olarak erotik duygu ve düşüncelerin belirmesi, erkekte peniste sertleşmenin kadında ise cinsel organda ıslanmanın ortaya çıkmasıyla karakterizedir. 

Varoluş çatışması

• Üstünlük taslayan mesajlar: Bu tür mesajlar ben bilirim, ben haklıyım, beni dinlemelisin iletileri gönderir. Karşısındaki kişiyi sorunlarını anlama ve çözme yetisini geliştirmekten yoksun bırakır ya da çatışma yaratır.
• öğüt verme, tavsiye etme (“bu adamdan sana hayır gelmez bırak gitsin”, “sabahları daha erken kalkmalısın”, “biraz canlanıp kendine bakmalısın”)

• teşhis koyma (“uykunu alamadığın için hırçınsın”, “aynı annene benziyorsun”, “senin sinirlerin bozuk”)

Bir davranışın zorbalık olarak nitelendirilebilmesi için, içerisinde “güç dengesizliği” olmalıdır.

Evliliklerin %40 ilk 3-4 yılda bitmekteyken boşanma gerçekleştikten sonra kadınların %73’ü, erkeklerin %60’ı boşanmanın yanlış olduğunu düşünmektedir. Boşanma için yüksek riskli dönemler evliliğin ilk yedi yılı ve 16 yıldan sonrasına denk gelen orta yaş dönemidir. Nedenler ne olursa olsun boşanma aşamasına gelen çiftlerde başlıca etken çiftlerin sorun çözme becerilerindeki eksiklik ve uzlaşma sağlayamamalarıdır.

Kadında Orgazm Bozukluğu:

Geçmiş yıllarda kadının orgazm olmaması normal karşılanırken günümüzde bu düşünce değişmiştir. Her kadın orgazm olabilir ama hepsi cinsel birleşme ile orgazm olamayabilir. Orgazm olmak için klitoral uyarıya ihtiyaç duyar. Orgazm öğrenilen bir durumdur ve kadınların %25’i evliliklerinin ilk yılında orgazm olmazlar. Kadınlarda orgazm olabilme yaş ile artar. Kadın vücudunu tanıdıkça orgazm olasılığı artar. Diğer bir deyişle hiç orgazm olmayan kadınların vücutlarını fazla tanımadığı söylenebilir. Eşle cinsel ilişki yaşamadan önce mastürbasyon bedeninin uyarılma noktalarını tanıyan kadınlar orgazmı tanır.

Vulva

Ailenin yapısını ve süreçlerini anlamamızda yardımcı olan sistem kuramında aileler, alt sistemlerden oluşan belli kurallara göre birlikte hareket eden ve sınırları olan bir sistem olarak görülür. Ailede her bir birey bir alt sistemdir; ayrıca anne-baba, çocuklar, anne-kız, baba-oğul gibi çeşitli alt sistemleri de içermektedir.

İnsanların doğru olarak kabul ettiği ancak abartılı ve yanlış sayılabilecek çok sayıda cinsel mit bulunmaktadır. "Erkeklerde cinsel organın boyutu cinsel gücün göstergesidir" ifadesi bunlardan biridir. "Mastürbasyonun cinsel güce zarar verici etkisi yoktur" ve "Erkek ve kadının cinsel ilgileri ve sorumlulukları temel olarak aynıdır" ifadeleri mit değil, doğru bilgilerdir. Dolayısıyla "Yalnız I" yani A seçeneği doğrudur. 

Her kültürde, her okul türünde gözlenebilen zorbalık bir öğrencinin, bir veya birden çok öğrencinin olumsuz hareketlerine bir defadan çok maruz kalmasıdır. Zorbalığı diğer saldırganlık türlerinden ayırt eden özellikler; gücün kasıtlı ve kötü kullanımı, zorbalığın tekrarlılığı ve zorbalığa katılan taraflar arası fiziksel ya da psikolojik güç dengesizliğinin bulunması olduğu belirtilmektedir.

Homeostazis: Değişen çevresel şartlar karşısında ailenin dengesini koruyabilme becerisidir.

Netlik