1982 Anayasası, 67. maddesinde, seçimlerin demokratik kurallara uygunluğunu sağlayan şu hükme yer vermektedir: “Seçimler ve halkoylaması serbest, eşit, gizli, tek dereceli, genel oy, açık sayım ve döküm esaslarına göre, yargı yönetim ve denetimi altında yapılır. Genel oy ve eşit oy aranan unsurlar arasında yer alır. Ancak aleni oy kullanımı yerine oyların gizli kullanımı ve iki dereceli seçim yerine tek dereceli seçim demokrasi için aranan unsurlardır.

Devlet başkanlığı makamının veraset yoluyla el değiştirdiği, bu nedenle monarşi olarak adlandırılan sistemler, mutlak monarşi ve meşrutî monarşi olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Mutlak monarşilerde devlet başkanının sahip olduğu yetkileri, onunla paylaşacak parlamento ve hükûmet gibi başka organlar mevcut değildir. Devletin tüm yetkileri, hükümdar olarak adlandırılan devlet başkanı tarafından kullanılmaktadır. Monarşinin karşıtı olan, devlet başkanlığı makamının veraset dışında bir yolla el değiştirdiği sistemlere cumhuriyet denir. Bir devletin cumhuriyet esasına dayanması, devlet başkanlığı makamının veraset dışında bir yolla, yaygın olarak ise seçimle belirlenmesine bağlıdır.

1924 Anayasası, saltanatı öngörmez. Saltanat 1922 tarihinde kaldırılmıştır. Din hürriyeti ise lailkliği sağlayan ilkelerdendir. Dolayısıyla doğru cevap D şıkkıdır. 

1961 Anayasasında verilen ibarenin bulunması egemenliğin meclis elinden çıkarak tamamen millete geçtiğini gösterir. Doğru cevap B'dir. 

1982 Anayasası, ayrıntılı düzenlemelere yer veren, kazüistik bir anayasadır. 1982 Anayasası, diğer cumhuriyet anayasalarına kıyasla daha katıdır. 1982 Anayasası, hak ve özgürlüklerin tanınıp korunmasının istisna, sınırlanmalarının ise asıl kural olduğu bir model yaratmıştır. Bu nedenle 1982 Anayasası özgürlükçü değil, yasakçı bir içeriğe sahiptir. 

1921 Anayasası Kanun-u Esasi’nin yürürlüğünü sona erdirdiğine dair hüküm içermediğinden iki anayasalı bir dönem yaşanmıştır.

Seçimlerin tek dereceli olması, seçmenlerin doğrudan doğruya temsilcilerini belirleyebilmelerini ifade etmektedir.

Millî Birlik Komitesi 

Kemal Gözler, yaptığı inceleme neticesinde, ilk yöntemin somut bir örneği olmadığını tespit etmiştir. Buna karşılık, yazarın da işaret ettiği gibi, 1921 tarihli Teşkilat-ı Esasiye Kanunu, 1814 ve 1830 Fransız Şartları, 1830 İtalyan Anayasası, hangi usûllerle
değiştirilebilecekleri konusunda açık kurallara yer vermeyen; bu nedenle, âdi kanunlar gibi değiştirilmesi mümkün olan esnek anayasalardır. 

Ancak 1975 Yunan anayasası ilk 5 yıl değiştirilmesi yasak olduğundan dolayı katı anayasa olarak adlandırılmaktadır

İngiltere’de kralın sahip olduğu yetkileri sınırlamayı hedefleyen ilk belge, 1215 tarihli Magna Carta Libertatum’dur.

Tanzimat Fermanı’nda yer alan devlet iktidarını sınırlamaya yönelik kurallarla, haklara ilişkin düzenlemeler, İmparatorluğun mutlak monarşi esasına dayanan devlet düzeninin meşrutî monarşi yönünde tedricen değişmesini sağlaması bakımından çok önemlidir.

Kanun-i Esasi, Osmanlı tebaasının temsilcilerinden oluşan bir kurucu meclis tarafından hazırlanmamıştır. Öte yandan, bu metnin yürürlüğe girmesi için halk oylamasına da başvurulmamıştır. Kanun-i Esasi, padişahın fermanı ile hazırlanarak yürürlüğe giren bir belgedir.

İmparatorluğun ilk anayasası, 1876 tarihli Kanun-i Esasidir.

1924 Anayasası, 1923 Genel Seçimleri ile kurulan II. TBMM tarafından hazırlanmıştır.

Anayasa

Anayasa'nın 2. maddesi resmi dini İslam olarak belirlemişken, milletvekillerinin ant içmelerini düzenleyen 16. maddesi ile Cumhurbaşkanı andını
düzenleyen 38. madde dinsel ibareler içeren bir metne yer vermekteydi. Ayrıca TBMM’nin
görevlerini düzenleyen 26. maddesinde şeriat kanunlarının uygulanması hükmüne yer vermekteydi. Nihayetinde bu maddelerin laiklik ile örtüşmediği düşüncesiyle 1928'de yapılan değişiklikle bütün bu hükümler kaldırılmıştı.

Bu nedenle Montesquieu, yasama, yürütme ve yargı iktidarlarının farklı organlara sunulması görüşündedir.

Anayasa mahkemesinin temel işlevi anayasanın üstünlüğü kuralının güvencesidir.

1982 Anayasası, ayrıntılı düzenlemelere yer veren, kazüistik bir anayasadır. Kazüistik anayasa, çerçeve anayasa kavramının zıttını oluşturmaktadır. Çerçeve anayasa, çok genel ve soyut düzenlemelere yer veren, bu düzenlemelere ilişkin ayrıntıları kanun koyucunun iradesine sunan ve hukuk sisteminin değişen şartlara uygun olarak yorumlanmasında yargı organlarına içtihat oluşturma yetkisi tanıyan bir modeli ifade etmektedir. Bu nedenle Amerika Birleşik Devletleri’nde olduğu gibi, çerçeve bir anayasaya dayanan sistemlerde, içtihat hukuku önemli bir role sahiptir. Doğru yanıt A'dır.

Anayasalarda veya kanunlarda düzenlenmeyen; ancak, hakkında açık bir yasağa da yer verilmeyen fiiller, isimsiz haklar olarak tanımlanmaktadır.