Aile katılımı ailelerin çocuğun doğumundan yetişkinliğine kadar çocukların eğitim ve gelişimlerinin her aşamasında yer almaları şeklinde tanımlanmaktadır (National Parent Teacher Association, 2008, Akt. Erkan, 2010). Aile katılımı genelde annebabaların bazı durumlarda da diğer aile üyelerinin, çocukların eğitimi ve gelişimlerine katkıda bulunmaları adına çocukların eğitim ve gelişim programlarına katıldıkları bir süreçtir (Morrison, 1998, Akt. Çakmak, 2010).

Doğru seçenek D şıkkıdır. Statü belirleme bu basamaklar arasında yer almaz.

Swap (1993) okul ve aile ilişkilerini koruyucu model, okuldan eve geçişli model, zenginleştirilmiş program modeli ve iş birliği modeli olmak üzere dört temel model çerçevesinde açıklamaktadır. Bu model okul ve aile arasında anlamlı bir iş birliği oluşturulmasına engel olan durumlara açıklık getirmeyi ve bu engellerin ortadan kaldırılarak okul ve aile iş birliğinin oluşturulmasını amaçlamaktadır. Swap’a göre okul aile iş birliği çocuğun başarısını, kendine olan güvenini, okula devam etme oranını artırmaktadır.

Sandviç Aile: Bu aile tipinde, evden evlenerek ayrılmış çocuklar ebeveynlerinin yanına taşınarak veya kendi hanelerinde yaşarken hem yaşlanmış ebeveynlerinin hem de kendi çocuklarının bakımından sorumlu olmaktadır. Bu aile bireyleri yaşlı ebeveynleri ile kendi çocuklarının sorumlulukları arasında çift yönlü sıkıştığı için sandviç aile yapısı tanımı yapılmaktadır.

Aileye ilişkin özelliklerden I-II-IV,  sanayi sonrası toplumda gözlenmiştir.

İletişimi etkili yapan özellikler şu şekilde sıralanabilir:
• Olumlu şeylere odaklanması,
• Önyargıdan uzak olması,
• Çok yönlü olması (hem iletişime konu olan durumların çok yönlülüğü hem de iletişimin kaynağı açısından çok yönlülük olmalıdır)
• Sürekli olması (devamlılık ve tutarlılık olmalıdır)
• Katılımcı olması (iletişimin sadece belli paydaşların tekelinde olmaması ve her paydaşın iletişim kurabilecek rahatlıkta hissetmesi gerekir; herkesin sesine kulak verilmesi önemlidir).

Mikrosistem; çocuğun fiziksel çevresin­deki roller, etkileşimler ve etkinlikler örüntüsüne işaret eder. Bu çevre, çocuğun diğerleri ile doğrudan etkileşime girdiği evini, okulunu ve oyun alanlarını içerir.

Doğru seçenek E şıkkıdır. Kapsayıcı iletişimin tanımı E şıkkında doğru verilmiştir. 

İçerik: İletişimde bilginin net olmaması, dil sınırlılıkları, teknik terimlerle konuşma ve paydaşların
farklı hedefleri veya ajandalarının olması gibi durumlar iletişimin içeriğinden kaynaklı sorunlardır.

Disiplinler ve ortamlar arasında, ailenin bireylerin hayatının merkezinde olmasını öngören ve uygulamaların tamamen “ailelerin yaptığı ve farkında olduğu seçimlerle yönlendirilen ve bu ailelerin güçlü yönleri ve yetileri üzerine odaklanan” yaklaşım aile merkezli hizmetlerdir.

Karşılıklı bağımlı aile modelinin tipik örnekleri özellikle ataerkil aile yapısının ve sıkı bağlarla örülmüş aile ve insan ilişkilerinin olduğu geleneksel ve kırsal toplumlarda görülmektedir. Birey ve aile hem maddi hem de duygusal alanda bağımlıdır. Bu tipteki aileler yapı olarak genellikle işlevsel- geniş aile özelliği sergilemektedir.

Ailelerin dikkat etmesi gereken diğer bazı hususlar Okul Öncesi Eğitim Programında (MEB, 2013) şu şekilde sıralanmıştır:
• Aileler okulun aile katılım programlarını özenle takip etmelidirler.
• Okulun programı dışında, öğretmene danışılmadan, evde çocuklara okuma-yazma öğretmemelidirler.
• Okula hazırlığın sadece bilişsel gelişimden ibaret olmadığını, çocuğun tüm gelişim
alanlarını eşit şekilde desteklemek gerektiğini unutmamalıdırlar.
• Okulun programına müdahale etmemelidirler.
• Okul ve öğretmenden okul öncesi eğitimin amaçları dışında olan (okuma-yazma, çarpma vb. öğretmek gibi), çocuğun ilköğretimde öğreneceği yeterliklerin kazandırılması için taleplerde bulunmamalıdırlar.
• Çocuklarını diğer çocuklarla kıyaslamamalıdırlar

CGE209U-Y

Sorunun doğru cevabı A şıkkıdır.

Eğitimcilerin ailelerle işbirliği konusundaki sorumlulukları şu şekilde sıralanabilir; • Ailelere karşı önyargılı davranmamak • Sosyokültürel farklılıklara saygı duymak, bu farklılıkları anlamak ve olumlu tepkilerde bulunmak • Öğrencilerine ve ailelerine hiç bir şekilde ayrımcılık yapmamak, herkese eşit mesafede ve adil olmak • Kendi haklarından haberdar değillerse ailelerde ve çocukta haklarının farkındalığını oluşturmak .• Aileleri etkili bir şekilde dinlemek • Ailelerin fikirlerine açık olmak • Kendi fikirlerini tartışmaya açmak • Her aile için makul zaman ayırmak • Aile hayatında yaşanan ve çocuğu etkileyen durumlara duyarlı olmak • Çocukla ilgili bilgileri ailelerle paylaşmak • Ailelerle işbirliği için gerekli planlama ve hazırlıkları yapmak • Ailelerle sorumlulukları paylaşmak • Aileleri işbirliğine ve sorumlulukları paylaşmaya teşvik etmek • Etkili sorular sorarak süreçlere rehberlik etmek. A şıkkında ebeveynin sorumluluğu ve yapmaması gereken bir davranıştır.

Şiddet Önleme ve İzleme Merkezleri, kadınlara yönelik sunulan hizmetlerdendir.

Anne baba olmanın en temel gereklilikleri ço­cuğun bakımı, beslenmesi, disiplini, en önemlisi de çocuğun desteklenmesi, çocuğa şefkat ve sevgi gösterilmesidir. Bu çerçeveden hareketle aile eğiti­mi, aile ve çocuk arasındaki ilişkinin gelişimini des­tekleyerek, anne babalığa ilişkin bilgi ve becerilerin kazanılması, kavranması ve anlaşılmasını destekle­yen bir süreç olarak tanımlanmaktadır.

Mikrosistem: Bireyin içinde yaşadığı ve doğrudan etkileşimde bulunduğu yakın ilişkiler ağını içermektedir. Bireyin gelişiminde en üst düzeyde etkiye sahip olan bu sistem bireyin ailesini, akranlarını ve okulunu içermektedir.

Ekzosistem: Çocuğun doğrudan içinde bulunmadığı fakat gelişimini dolaylı olarak etkileyen etkileşimlerdir. Örneğin iş yerinde işvereni tarafından baskı gören bir annenin ev ortamında çocuklarına baskıcı ve otoriter tavır içeren davranışlar sergilemesi.

Doğru seçenek E şıkkıdır. Ailelerin davranış ve alışkanlıklarını düzenlemede değişik yolları öğrenmelerini sağlamak gerekmektedir.