Bireyin sosyal açıdan yaşına uygun davranışları gösterebilmesi ise sosyal olgunluk olarak tanımlanır.

Doğum öncesi dönem, bebeğin anne karnında büyüdüğü, vücudunun temel yapı ve organlarının oluştuğu dönemdir. Bebeklik dönemi (0-2 Yaş), motor yetenekler ve koordinasyon, dil becerisi ve duyusal becerilerinin geliştiği; ilk çocukluk (3-6 Yaş) dönemi ise, çocuğun öz bakım becerilerini kazandığı, cinsiyet rollerinin farkına vardığı dönemdir. Son çocukluk (7-11 Yaş) döneminde çocukların okuma, yazma ve sayısal işlem yetenekleriyle, dünyayı anlama ve mantıksal düşünme tarzlarında önemli ilerlemeler görülür. Soyut düşünme ve cinsel olgunlaşma ise ergenlik (12-18 Yaş) döneminin özelliğidir (Aydoğan, Özyürek ve Gültekin Akduman, 2014).

Fonksiyonel bir birim olarak ailenin güçlenmesi ve üyelerin uyumunu desteklemek için dört temel aile görevi bulunmaktadır: Ölüm ve kayıp hakkında ortak bir açıklamada bulunmak; Kayıpla ilgili deneyimleri paylaşmak; Aile sisteminin yeniden düzenlenmesi ve Yaşam uğraşları ve diğer ilişkilere yönelmedir.

Ailelerin tepkileri dört farklı modelle açıklanmaktadır (Akkök, 2003). Bunlar; Sürekli Üzüntü Modeli, Tepki Aşamaları Modeli, Çaresizlik, Güçsüzlük ve
Anlamsızlık ve Kişisel Yapılanma Modeli'dir.

Dünyada 1970’li yıllarda örgütlülüğünü tamamlayan aile danışmanlığı / aile terapisi alanının Türkiye’deki gelişimi 1980’li yıllarda hızlanmıştır. Türkiye’de ilk derneğin (Aile ve Evlilik Terapileri Derneği) 1997 yılında kurulmuş olması önemli bir adımdır. 2002 yılında Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu (SHÇEK) tarafından çıkartılan bir yönerge ile aile danışma hizmetlerinin, aile danışma merkezleri aracılığı ile sistemli bir biçimde verilmesinin ilk adımları atılmıştır. Aile danışmanlığı yapabilmek için öncelikle sosyal hizmet, psikoloji, sosyoloji, psikolojik danışmanlık ve rehberlik, tıp, hemşirelik ve çocuk gelişimi alanlarından birinde en az dört yıllık lisans programlarından mezun olunması gerekmektedir. Türkiye’deki aile danışmanlığı mevzuat çalışmaları açısından önemli bir gelişme de 2013 yılında gerçekleştirilen Aile Danışmanlığı Meslek Standartları çalışmasıdır. Süleyman Demirel Üniversitesi ile Mesleki Yeterlilik Kurumunun işbirliğinde gerçekleştirilen bu çalışmada aile danışmanlığı meslek standartları belirlenmiş ve 18. 4. 2014 – 28976 tarih ve sayılı Resmi Gazetede yayımlanmıştır.

Girişimciliğe Karşı Suçluluk

Evlilik bağı ile ailenin bir araya gelmesi evresinde yeni sistemi yorumlama şeklinde duyusal geçiş süreci yaşanmaktadır.

MEB-AÇEV işbirliği ile 2003-2010 yılları arasında hazırlanan aile programının adı Baba Destek Eğitim Programıdır.

Türkiye’de aile danışmanlığının nasıl anlaşıldığının gösterilmesi açısından aile danışmanlığı ile ilgili mevzuata bakmak yararlı olacaktır. Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu (SHÇEK) tarafından 2007 yılında çıkartılan Aile Danışma Merkezleri Yönetmeliği’nde, aile danışmanlığı, “ailenin sınırları ve aile üyeleri arasındaki ilişkiler üzerinde çalışarak aile üyeleri arasındaki bozuk ilişkileri düzeltmeyi ve bu süreçte kazanılan yeni iletişim ve etkileşim kalıpları sayesinde, aile bireylerinin sorun çözme yeteneklerini güçlendirmeyi amaçlayan özel teknik ve stratejileri içeren hizmet” olarak tanımlanmıştır.

Ailenin oluşumundan itibaren aile yapısı, üyelerin özellikleri ve çevre koşulları nedeniyle aileler sürekli bir değişim içindedir. Aileyi oluşturan kişilerin bir araya gelmesiyle birlikte çatışmalar, uyum sorunları, işsizlik, yoksulluk, şiddet, alkol ve madde bağımlığı, aileden birinin kaybı gibi pek çok sorunla karşı karşıya gelebilirler. Aile üyeleri arasında etkili iletişim, sağlıklı ilişkiler ve bağlılık oluşmuşsa bu sorunların üstesinden gelip sağlam bir şekilde yola devam etmek mümkündür. Ancak, ailede olumsuz iletişim, sorunları görmezden gelme, problem çözme becerilerinin yetersizliği, baskı, güç dağılımında dengesizlikler gibi durumlar varsa sorunları çözmek oldukça zordur. Sorunların çözümsüz kalması ailenin parçalanmasına, dağılmasına neden olabilir. Aşağıda ailelerde en sık karşılaşılan sorunlara yer verilmiştir.

Özel eğitim araştırma ve uygulama merkezi bulunan üniversiteler şunlardır:
• Anadolu Üniversitesi Dil ve Konuşma Bozuklukları
Eğitim, Araştırma ve Uygulama Merkezi (DİLKOM)
• Anadolu Üniversitesi Engelliler Araştırma Enstitüsü
• Anadolu Üniversitesi İşitme Engelli Çocuklar Eğitim,
Araştırma ve Uygulama Merkezi
• Ankara Üniversitesi Özel Eğitim Araştırma ve Uygulama
Merkezi
• İnönü Üniversitesi Engelli Çocuklar Araştırma ve
Uygulama Merkezi
• Hacettepe Üniversitesi Engelliler Araştırma ve Uygulama
Merkezi
• Dicle Üniversitesi Engelliler Araştırma ve Uygulama
Merkezi
• İstanbul Üniversitesi Engelliler Uygulama ve Araştırma
Merkezi
• Süleyman Demirel Üniversitesi Engelliler Araştırma
ve Uygulama Merkezi

Doğru yanıt A seçeneğidir.

Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğuna sahip çocuklarda yürümeye başlar başlamaz bir amaca yönelik olmayan aşırı bir hareketlilik söz konusudur. Verilen yönergeleri takip etmekte zorlanırlar ve bir etkinliği
yaparken kolaylıkla başka bir uyarana dikkatlerini verebilirler. Dikkatleri kolaylıkla dağıldığı için yaptıkları işleri sona erdirmeyi başaramazlar ve konuşmaları takip etmekte zorlanabilirler.

Psikanalitik teoriye göre, bağlılığın oluşmasında en önemli nokta, bebeğin beslenme ve diğer
bakımı için gerekenlerin zamanında yapılmasıdır. Bu teorinin temsilcilerinden Sigmund Freud;
beslenmeyi daha çok anne sağladığı için, bebeğin
öncelikle beslendikten sonra yaşadığı haz ile yavaş yavaş annesine (Anne yoksunluğu durumunda
birincil bakım veren kişiye) bağlandığını ifade etmektedir (Deniz ve Kesicioğlu, 2012).

Evreler

Evre 4: Ergen çocuklu aileler

Duygusal Geçiş Süreci

Büyük ebeveynlerin zayıf yanları ve çocukların bağımsızlığını içeren aile sınırlarının esnekliğinin artması

Aile Statüsünde Gelişimsel Süreçte Gerekli Olan İkincil Değişiklikler

Sistem içinde ve dışında hareket etmesine izin vermek amacıyla ebeveyn-çocuk ilişkisinde değişiklik Kariyer ve evliliğe yeniden odaklanma Daha yaşlı neslin bakımına yönelme Aile ve ergen ilişkilerinde yeni bağlanma biçimindeki değişikliğin daha büyük topluma dahil edilmesi için toplumla ilişkilerin düzenlenmesi

Harry Harlow, teorisinde annenin bebeklik döneminde, açlık, susuzluk gibi temel gereksinimleri karşılayan kişi olması nedeniyle, anne ve çocuk arasında bir bağlanma oluştuğunu ileri sürer. Bu da John Bowlby’nin araştırmalarının temel noktasını oluşturur. Ancak Harlow, yaptığı deneylerle dokunmanın önemini vurgulamıştır. Harlow 1960’lı yıllarda “Yapay Anne Deneyi” isimli bir deney gerçekleştirmiştir. Bu deneyde, yavru maymunlar doğar doğmaz annesinden alınarak laboratuar ortamında bazı deneylere tabi tutulurlar.

2000 yılından bu yana artık aile danışmanlığının çok disiplinli doğasının tartışılmadığı, tüm
dünyada aile danışmanlığı yapabilmenin ölçütlerinin yerleştiği, “öyküsel” ve “işbirlikçi” terapiler gibi
çeşitli postmodern yaklaşımların da devreye girdiği
bir dönemden bahsedilebilir

I, II ve III