Bahçe bitkileri yetiştiriciliğinde, aşı ile ya da melezleme programlarında sağlanacak başarı, kullanılan türlerin botanik akrabalık derecelerine bağlı olarak ortaya çıkacaktır.

Çiçeklerin oluşmadığı ve bu nedenle tohum ve meyvenin meydana gelmediği bu süre, gençlik kısırlığı dönemi (Juvenility) olarak ifade edilir.

Lipid: Biyolojik kaynaklı organik bileşikler olup, yağ asitleri ile ilişkileri olan heterojen bir gruptur.

Anemofil bitkiler olarak adlandırılan rüzgarla tozlanan bitkilere örnek olarak antepfıstığı, ceviz, pikan, fındık, kestane, keçiboynuzu ve dut verilebilir.

Bahçe kurarken döllenme biyolojisi açısından, tozlayıcı çeşitlerin diploid olmaları, triploid olmamalarına dikkat edilmelidir.

Seçeneklerden %5.8 ile en düşük karbonhidrat yüzdesine sahip meyve şeftalidir.

Rejenerasyonun; bitkinin zedelenmiş kısımlarının yenilenmesi, bu kısımlarda yeni organların veya organizmaların yapılmasını, farklılaşmış ve dinlenme dönemine geçmiş olan hücrelerin yeniden bölünerek çoğalabilme yeteneğini kazanması olaylarının tümünü kapsadığını bildirmiştir. Bitkilerin rejenerasyon yetenekleri türlere göre hatta bitkinin organları arasında bile farklılıklar göstermektedir. Bahçe bitkileri yetiştiriciliğinde çeşitli aşamalarda rejenerasyon yeteneğinin pratik olarak çok önemi vardır. Örneğin, budama, terbiye, hastalık ve zararlılarla bulaşmış bitki kısımlarının kesilip atılması, çelikle, aşı ile ve doku kültürü ile çoğaltım gibi uygulamaların hepsinde organizmanın rejenerasyon yeteneğinden faydalanılmaktadır. Doğru cevap D'dir.

Periyodisiteyi önlemek amacıyla alınabilecek bir dizi önlemler vardır. Bunlar:
• Periyodisite gösteren tür ve çeşitlerden kaçınmak: Bu her zaman mümkün olmayabilir. Bu durumda sulama, gübreleme, hastalık ve zararlılarla mücadele gibi uygun kültürel uygulamalarla ağaçların fizyolojik dengede tutulması sağlanır.
• Bodur anaç kullanmak: Periyodisite gösteren tür ve çeşitlerde bodur anaç kullanımı düzenli verim elde edilmesini sağlamaktadır.
• Gübreleme: Besin maddeleri rekabeti, periyodisiteyi etkileyen en önemli faktörlerdendir. Bu nedenle ağacın ihtyacı olan dengeli bir gübreleme programı uygulamak önemlidir.
• Sulama: Zeytinde çiçeklenme, çekirdek oluşumu ve meyve gelişimi sırasında yapılan sulamalar, gelecek yılki çiçek tomurcuğu oluşumunu olumlu yönde etkileyerek, periyodisteyi önlemektedir
• Seyreltme: Periyodisite etkisini azaltan uygulamalardan biri var döneminde çiçek ve meyve seyreltmesi yapmaktır. Çiçek seyreltmesi için en fazla kullanılan kimyasal madde NAA’dır. Meyve seyreltmesi ise genellikle elle yapılır.

• Budama: Periyodisite eğilimine bağlı olarak uygun bir budamanın yapılması gerekmektedir. Zeytinde bol ürün öncesi yapılan budamanın bir kısım ürünün atılmasını sağlayarak sürgün yapma olanaklarını arttırdığı bilinmektedir.
• Bilezik alma: Yok dönemindeki ağaçlara uygulanması periyodisitenin etkisini azaltabilmektedir.
• Meyve tutumunun yüksek olmasını önlemek: Pratik açıdan oldukça zor bir uygulamadır.
• Yaprak yüzeyinin korunması: Sağlıklı bir yaprak yüzeyi düzenli bir verim için gereklidir.
• Büyümeyi düzenleyici kimyasal madde uygulamaları: Verim yılında ağaçlara püskürtülen SADH, TIBA gibi bazı kimyasallar aynı yıl içinde çiçek tomurcuğu oluşumunu uyarabilmektedirler. Zeytinde ise özellikle çekirdekler sertleşmeye başladığı dönemde GA3 uygulamaları, periyodisite ve meyve kalitesi üzerine olumlu etkiler yapmaktadır.
• Hasat yöntemi: Zeytinde meyvelerin elle toplanmayıp sırıkla çırpılarak hasat edilmesi, meyve dallarında zararlanmalara neden olarak gelecek yılın ürününü olumsuz yönde etkilemektedir. Bu nedenle dallara zarar vermeyecek en uygun hasat yönteminin kullanılması gereklidir.

"E" şıkkı bu önlemler arasında yer almaz.

Bitkilerde aktif, genetik olarak düzenlenen gelişim süreci senesens olarak adlandırılır . Yaşın ilerlemesi ile birlikte bitkide meydana gelen yıpranma olaylarını ifade eder.

Toprağın bitkiler açısından iki yönlü önemi vardır. Birincisi bitkilerin kökleriyle tutunarak büyüyüp gelişebildikleri bir destek ortamı olması; diğeri ise, bitkilere kökleriyle alabilmeleri için su ve besin maddesi sağlamasıdır. Toprağın bitkiler açısından bu işlevlerini yerine getirmesinde toprağın fiziksel yapısı, taban suyu seviyesi, pH’sı ve tuzluluk durumu ile besin maddesi içeriği ve toprak yorgunluğu gibi faktörler etkilidir.

Rejenerasyon, bir bitkinin veya bir organizmanın yaralanan kısmının düzelmesi veya ayrılan, kopan bir parçasından yeni bir yapı, organ hatta tüm bir organizmanın oluşması eğilimidir.  İçsel bazı engelleyicilerin etkisiyle ortaya çıkarak tomurcukların dinlenme halinde kalması durumuna gerçek dinlenme veya içsel dinlenme adı verilmektedir.  Çevresel faktörlerin uygun olmaması nedeniyle görülen dinlenme olayına zorunlu dinlenme adı verilmektedir. Karotenoid, bitkilerde ve bazı diğer fotosentetik mikroorganizmalarda bulunan pigmenttir. Bitkilerin çeşitli organlarının rekabete girmesi ve bir organın diğer bir organ üzerinde baskı kurarak onun büyüme ve gelişmesini engellemesi durumunda ise nisbi veya oransal dinlenme denir. Doğru cevap A seçeneğidir.

Herhangi bir bitki tür veya çeşidinin bir bölgede belli bir gelişme dönemini tamamlaması için sınır olarak kabul edilen temel sıcaklık baz alınarak bu derecenin üzerindeki günlük sıcaklık derecelerinin toplamına etkili sıcaklık toplamı isteği denir.

Bahçe bitkileri yetiştiriciliğinin matematik, fizik ve kimya gibi temel bilimler, ekoloji, fizyoloji, biyoloji, entomoloji, fitopatoloji, toprak bilimi, pomoloji, genetik, sitogenetik ve biyoteknoloji gibi uygulamalı bilimlerle yakın ilişkisi bulunmaktadır.
Pomoloji: Özellikle, yetişen meyveleri, yetiştirmedeki kültür tekniklerini, ve meyve ağaçlarındaki fiziksel çalışmaları inceleyen bilim dalıdır.

Çiçekte bulunan eşey organlarındaki eşey ana hücrelerinde mayoz bölünme sonucunda erkek ve dişi eşey hücreleri meydana gelir.

Enzim: Yaşayan hücrelerde sentezlenen ve tüm hayatsal olaylarda rol alan biyolojik katalizördür.

Meyve ağaçlarında görülen çiçek ve meyve dökümlerini 4 grupta toplamak mümkündür: 

1. Çiçek Dökümü: Çiçeklenmeden hemen sonra meydana gelmektedir. Dişi organı kusurlu olan çiçekler dökülmektedir. Bu döküm çiçeklenmeden sonra ortalama iki hafta sürer. 

2. Küçük Meyve Dökümü: Birinci dökümden 15-20 gün sonra meydana gelmektedir. Dişi organ tamamen normal yapıdadır. Dökülen küçük meyvelerde döllenmenin olmadığı tespit edilmiştir. Dökülen çiçeklerde tozlanma olmasına rağmen, polen tüpü gelişmesi engellendiği için döllenme gerçekleşmemektedir. Bu dönemde dökülen çiçekler normal görünüşlü olup, meyveler birinci döküme göre daha iri bir safhadadırlar, bazen de taç ve çanak yapraklarının ve dişicik borusunun kuruyup düştüğü görülür.

3. Haziran Dökümü: İkinci dökümden yaklaşık 1 ay sonra meyveler iri fındık büyüklüğünü aldığı zaman meydana gelir. Haziran dökümü, ağaç üzerindeki meyve miktarını ayarlayıcı bir etki yapar. Bu döküm aynı zamanda ağaçlarda seyreltme etkisi yapmaktadır. Haziran dökümünün önemli nedenleri; meyveler arasındaki besin maddeleri bakımından rekabet, döllenmiş tohum sayısı bakımından farklılık, tohum kalitesi ve hormon düzeyleridir. Bu dökümde ikinci dökümden farklı olarak meyveler daha iri olup, ikinci dökümde tohumlar bozulup dağılmasına karşılık, bu dökümde dokular gelişmemektedir. 

4. Hasat Önü Dökümü: Meyvelerin olgunlaşma periyodunun sonunda tam olgunlaşmadan hemen önce meydana gelen dökümlerdir.

Doğru cevap A seçeneğidir.