Basel komitesi bankacılık risklerini finansla riskler, faaliyet riskleri ve bilanço dışı işlemler olmak üzere üç ana başlıkta sınıflamıştır. Bu her grubun da kendi içinde alt risk sınıflamaları mevcuttur. 

1 yıldan 10 yıla kadar vadeli krediler orta vadeli olarak kabul edilir. Bu tür kredilerin vadesi müşterinin amacına göre belirlenir. Örneğin, her ikisi de orta vadede değerlendirilebilecek olan tüketici kredilerinde vade, genellikle konut kredilerine göre daha kısadır.

Factoring, bir şirketin ticari alacaklarını satarak finansman sağlaması; forfaiting, alacak hakkının kayıtsız ve şartsız olarak teslim edilmesi; akreditif, belirli bir nicelikteki para için bir bankanın veya bir finans kurumunun yükümlülüğü altında, üçüncü bir kişi yararına bir başka bankada veya şubesinde açtırılan kredi olarak tanımlanabilir. Munzam (zorunlu) karşılıklar, mevduat kabul eden finansal kurumların, bu mevduatlara karşılık olarak merkez bankasında tutmak zorunda oldukları mevduatlarının kanunen saptanan oranını ifade etmektedir. Kaydî para (banka parası), maddi varlığı olmayan, yalnızca bankaların hesaplarına alacak veya borç kaydı düşülmek suretiyle yaratılan bir değişim, bir ödeme aracı olarak tanımlanabilir.  

Kredi kartının dönem borcunun ödenmesi gereken en az tutar asgari tutardır. 

Pozisyon, karşı taraf, takas/teslim ve yoğunlaşma riski bilanço dışı işlemler riskleri; personel riski ise faaliyet riski olarak sınıflandırılmaktadır. 

Valör, bankaya yatırılan paraya faizin fiilen uygulanmaya başladığı tarihtir. Yatırılan paralar için valör, paranın bankaca fiilen tahsil edildiği tarihi izleyen ilk iş günüdür. Çekilen paralarda ise paranın ödendiği gün valör kabul edilir.