Sosyal Güvenlik Kurumu(SGK)
2006 yılı sonunda tüzel kişilik kazanıp üç kurumu
birleştirmeden önce, ülkemizde primli sosyal güvenlik rejimini yürütmekle görevli üç temel sosyal güvenlik kuruluşu bulunmaktaydı. Bunlar Emekli Sandığı, SSK ve Bağ-Kur’dur. Ayrıca, bankalar, sigorta ve reasürans şirketleri, ticaret odaları, sanayi odaları, borsalar veya bunların oluşturdukları birliklerde çalışan personel ise kurdukları kendi sandıkları ile sosyal güvenlik haklarını sağlamaktadırlar. Bunların dışında, 1999 yılında kurulan İşsizlik Sigortasını yürütmekle görevli “Türkiye İş Kurumu” (İş-Kur) da bir sosyal güvenlik kuruluşu olarak kabul edilir.Doğru cevap E'dir.

Vergi Usul Kanununda Belli Şekil ve Şartlara Bağlanmış Olan Belgeler şunlardır;
• Fatura
• Fatura yerine geçen belgeler
• Bankalar, Sigorta Şirketleri ve Acentelerin Faaliyetleri Sırasında Düzenleyecekleri Belgeler
• Döviz alım-satım belgesi
• Elektronik Ortamda Düzenlenecek Yolcu Biletleri
• Ödeme Kaydedici Cihaz Fişleri

Bütçe ile finansman sosyal güvenliğin ihtiyaç duyduğu giderlerin devlet gelirleri ile finansmanı anlamına gelir.

5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’na göre işçinin ölümüne veya yaralanmasına sebep olunması halinde, işverenin hem hapis hem de para cezası ile cezalandırılması söz konusu olabilmektedir. Bu bilgiler ışığında doğru cevap D'dir.

GELİR ÜZERİNDEN ALINAN VERGİLER

Gelir Vergisi
Kurumlar Vergisi

HARCAMALAR ÜZERİNDEN ALINAN VERGİLER
Katma Değer Vergisi
Özel Tüketim Vergisi
Gümrük Vergisi
Banka ve Sigorta Muameleleri Vergisi
Özel İletişim Vergisi
Şans Oyunları Vergisi
Damga Vergisi

SERVET / SERVET TRANSFERİ ÜZERİNDEN ALINAN VERGİLER
Motorlu Taşıtlar Vergisi
Veraset ve İntikal Vergisi
Emlak Vergisi

İşyerinde çalışan sayısı 50 ve üzeri, yapılan işler altı aydan fazla süreli ise işveren işyerinde "iş sağlığı ve güvenliği kurulu" oluşturmak zorundadır.

Geleneksel sosyal güvenlik sistemlerinde finansman, riskler ortaya çıktığı ve gerçekleştiği zaman düşünülen ve çözüm aranan bir sorundur. Çağdaş sosyal güvenlik sistemlerinde finansman riskler gerçekleşmeden çözülmesi gereken bir sorun olarak algılanır. Risklerin ortaya çıkaracağı finansal kaynak, bu riskler gerçekleşmeden sağlanır.

Vergi zaman içinde gelişmiş, kurumsallaşmış ve sağlam bir düşünce sistemine kavuşmuş bir kavramdır. Bu kavrama ilişkin bir başka tanımda ise vergi “kişilerden kamu giderlerini karşılamak veya devletin ekonomik ve sosyal hayata müdahalesini sağlamak üzere, cebri, nihai ve karşılıksız olarak istenen bir parasal yükümlülük” olarak ifade edilmiştir.

Yukarıdaki tanımlardan hareket ederek verginin temel özellikleri şu şekilde özetleyebiliriz:

• Vergi, devlet veya devletin yetkilendirdiği kamu kuruluşları tarafından toplanır.
• Vergi mali, sosyal, ekonomik ve diğer amaçlar doğrultusunda alınmaktadır. Verginin mali amacı, kamu giderlerinin finansmanı için gerekli olan gelirlerin temin edilmesidir.  Verginin kamu harcamalarının karşılığı olması, ne için alındığını, başka bir deyişle, amacını belirtir. Verginin sosyal amacı ile gelir ve servet dağılımındaki eşitsizliklerin giderilmesi amaçlanmaktadır. Verginin ekonomik amacı ile ekonomik büyüme ve kalkınma amaçlamaktadır. Verginin mali, ekonomik, sosyal amacının dışında sağlığa zararlı bir malın tüketimini kısmak, yerli üreticiyi rekabete karşı korumak vb. amaçları da bulunmaktadır.
• Vergi, gerçek ve tüzel kişilerden alınmaktadır.
• Vergi kanuni bir zorunluluktur. Verginin yasal dayanağı Anayasa’nın 73.maddesidir. Anayasa madde 73/1’e göre “Herkes, kamu giderlerini karşılamak üzere, malî gücüne göre, vergi ödemekle yükümlüdür.” Anayasa’nın 73/3 maddesindeki “Vergi, resim, harç ve benzeri malî yükümlülükler kanunla konulur, değiştirilir veya kaldırılır.” hükmü ile de kanunsuz vergi olmayacağı belirtilmiştir.
• Vergi parasal bir yükümlülüktür. Mali anlamda vergi, daha çok para ve mal ile ödenen maddi değerlerin ifadesi olmasına rağmen, günümüzde artık verginin mal ve hizmet şeklinde (ayni olarak) ödenmesi bazı istisnalar dışında bırakılarak para ile ödenmesi söz konusudur.
• Vergi ihtiyari bir kamu geliri değil cebri bir kamu geliridir. Vergi zora dayanan bir ödemedir. Bu zorunluk kanundan doğmaktadır. Bu bakımdan vergi, devletin vergileme yetkisine dayanılarak kanunla alınır. Kanun vergileme koşullarını belirtmiştir. Kanunlarda matrahı, oranı ve yükümlüsü saptanan vergileri zamanında ödemeyen borçlular hakkında devlet gerekirse zor kullanabilecektir.
• Vergi karşılıksızdır, bir hizmetin bedeli değildir. Vergi geçici bir kamu geliri de değil, aksine nihai bir kamu geliridir. Vergilerin karşılıksız olması, vergide kişinin şahsına yönelik özel ve doğrudan bir karşılık vaadi ve taahhüdü olmamasıdır. Vergi genel olarak kamu hizmetlerinin karşılığı olarak alınır. Fakat kişinin ödediği vergilerle kamu hizmetlerinden özel, doğrudan ve birebir faydalanmayı içeren karşılıktan söz edilemez. Çünkü bireyden vergi olarak alınan tutar ile bireyin yararlandığı kamu hizmetleri arasında bir ilişki bulunmamaktadır.

Bu bilgilerden de anlaşıldığı gibi seçeneklerdeki amaçların tümü verginin amaçları arasındadır, dolayısıyla doğru cevap E’dir. Vergi mali, sosyal,  ekonomik ve diğer amaçlar doğrultusunda alınmaktadır. Verginin mali amacı, kamu giderlerinin finansmanı için gerekli olan gelirlerin temin edilmesidir.  Verginin kamu harcamalarının karşılığı olması, ne için alındığını, başka bir deyişle, amacını belirtir. Verginin sosyal amacı ile gelir ve servet dağılımındaki eşitsizliklerin giderilmesi amaçlanmaktadır. Verginin ekonomik amacı ile ekonomik büyüme ve kalkınma amaçlamaktadır. Verginin mali, ekonomik, sosyal amacının dışında sağlığa zararlı bir malın tüketimini kısmak, yerli üreticiyi rekabete karşı korumak vb. amaçları da bulunmaktadır.

A-B-D ve E seçenekleri sigortalının yükümlülükleridir.

İş analizi çalışmaları sırasında büroda yapılan her türlü iş ayrı ayrı incelendikten sonra, belirlenen özellikler ve toplanan veriler, düzenli bir biçimde bir araya getirilir ve belirli bir formda yazılı olarak özetlenir. Bu yazılı belgeye iş tanımı adı verilir.

İş sağlığı ve iş güvenliğinin üç temel amacından biri olan üretimin korunması amaçları;

• Üretimin devamlılığını sağlamak,
• Verimi artırmaktır.

Vergi Usul Kanununa göre tutulan ve üçüncü şahıslarla olan ilişki ve işlemlere ait olan kayıtların belgelendirilmesi zorunludur. Mükellefler, üçüncü şahıslarla olan ilişki ve işlemlerin yanı sıra, kendi iç işlemlerini de belgelendirmek zorundadırlar. Defter tutmak zorunda olmayan mükellefler vergi matrahlarının tespiti ile ilgili giderlerini belgelendirmek zorundadırlar. Belgelerin anlaşmalı matbaalarca basılmış olması veya noterlere tasdik ettirilmiş olması gerekmektedir.

Vergi Usul Kanununda Belli Şekil ve Şartlara Bağlanmış Olan Belgeler şunlardır;

• Fatura
• Fatura yerine geçen belgeler
• Bankalar, Sigorta Şirketleri ve Acentelerin Faaliyetleri Sırasında Düzenleyecekleri Belgeler
• Döviz alım-satım belgesi
• Elektronik Ortamda Düzenlenecek Yolcu Biletleri
• Ödeme Kaydedici Cihaz Fişleri

Bu bilgilerden de anlaşıldığı gibi seçeneklerde yer alan belgelerin tümü, Vergi Usul Kanununda belli şekil ve şartlara bağlanmış belgelerdir, dolayısıyla doğru cevap E’dir.

İnsan kaynakları yönetimi, bir kurum için çalışan insanları doğrudan etkileyen ya da onlardan etkilenen yönetim kararlarının ve uygulamalarının tümünü içerir. Doğru cevap A'dır.

Türkiye’de anayasal düzeyde iş sağlığı ve güvenliğine yönelik hükümler ilk kez 1961 Anayasası’nda Sosyal ve İktisadi Haklar başlığı altında yer almış,...

İş sağlığı ve güvenliği; işyerinde işin yapılması sırasında, fiziki çevre koşulları nedeniyle işçilerin karşılaştıkları sağlık sorunları ve mesleki tehlikelerin ortadan kaldırılması veya azaltılması için alınması zorunlu hukuki, teknik ve tıbbi önlemleri sağlamaya yönelik sistemli çalışmalardır. Doğru cevap C'dir.

A, B, C ve E seçeneklerindekiler personel özlük dosyasında yer alırken, D seçeneği istihdam kayıtlarında yer almaktadır.

6331 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesiyle Türkiye’de iş sağlığı ve güvenliği bireysel iş hukukunun dışına çıkmıştır.

İngiliz Parlamentosu’nun 1788 yılında kabul ettiği Baca Temizleyicileri Yasası’dır. En etkili mevzuat, 1833 yılında kabul edilen İngiliz Fabrikaları Yasası’dır. Bu iki yasanın temel özellikleri, önlemden çok, tazminatı gündeme getirmeleridir.