Zemin taşıma kapasitesinin çok düşük olduğu durumlarda yapılan ve yapının zemine oturduğu yüzeyi bir döşeme gibi boydan boya kaplayan betonarme yüzeysel temellere radye (plak) temeller adı verilir.

Bu işlevlerin katlara dağılımı genellikle şöyledir: Zemin katlarda daha  çok  kamusal  mekânlar;  1.  ve  2.  katlarda  idari  bürolar,  üst  katlarda  ise  kiralık  odalar  bulunur. Biraz  daha  ayrıntılandırılırsa, zemin  katta  banka,  mağaza,  kafeterya,  lokanta, vestiyer  ve  fuaye;  normal  katlarda  ofis  mekanları,  toplantı  odası,  müdürlük,  idare  odası, vestiyer, danışma, arşiv, wc, depo; bodrum katta ise depolar, kantin ve sıhhi tesisat yer alır.

“Kentsel Kesimde konut türleri;

Apartman, Az katlı evler (Bahçeli Evler, Sıra Evler, İkiz Evler, Teras Evler, Avlulu Evler), Büyük konutlar (Villa, Konak, Kasır, Köşk, Saraylar), Toplu Konut, Sosyal Konut, Lojman Konut, Bekar Evi ve Yurtlar, Yaşlılar Evi, Güncel Konut Türleri (Stüdyo Tipi Daireler, Loft, Rezidans, Dışa Kapalı Konut Siteleri)”

Toplu konut, Cumhuriyet dönemi sonrasında önemini yitirmemiş aksine  ülkemizde yaygınlık kazanmıştır.

 Belediye ve mücavir alan sınırları içerisinde kalan yerlerde belediyeler, bu alanların dışında kalan yerlerde valilikler tarafından “Yapı Ruhsatı” verilerek inşa sürecine başlanır. Doğru cevap D seçeneğidir.

Arasta, çarşılarda aynı ürünü satan dükkânların bulunduğu bölümdür.

Senatoryumlar uzun süreli tedavi gerektiren hastaların tedavi edildikleri sağlık kurumlarıdır.

Loft: Loft yaşam, endüstriyel kullanım için inşa edilmiş alanları evcil alanlara dönüştürmek amaçlı yıkıcı bir faaliyet olarak ilk olarak 1970’lerde New York’ta bazı sanatçıların daha önceden endüstriyel amaçlı kullanılan binalara (fabrika, atölye vb.) yerleşmeleriyle başlamıştır. Bu yerleşmeyi çekici kılan kiralarının ucuz olması ve hem yaşam hem de ofis ortamının aynı alanda yaratılabilmesidir. Loftların cazip yanlarından birisi de her birinin farklı olmasıdır. Toplu konutların çoğunluğunun sunduğu benzer tasarımların içinde yaşayana pek fazla esneklik tanımaması durumuna karşılık olarak loft farklı yaşam biçimini arayanlar için, farklılaşmak için bir fırsat olarak görülmektedir (Maralcan, M., 2004: 143). Üretim yapıları olmaları gereği, loftların en önemli özelliği, geniş kullanım alanını ayıran duvarların olmaması ve tavanların yüksek olmasıdır. Koridor ve kapıların olmadığı bu ‘‘tek hacimli’’ mekânlar bir bütün olarak algılanırken, özel ile yarı-özel ayrımını ortadan kaldırdığı için bazı sorunlar da içermektedir. Loft olarak tasarlanan mekanlarda, çoğunlukla yapının var olan özellikleriyle oynanmadan mevcut yapıya entegre edilerek bir dönüşüm yaratılmaktadır (Pamukçu, K.Ö., 2009:4). Günümüzde loft mekânlara olan talebin artması fakat orijinal endüstriyel yapılardan dönüştürülmüş orijinal loftların artan talebe oranla sayı olarak yetersizliği ya da emlak sektöründe rantı yükselerek ulaşılması zor mekânlar haline gelmeleriyle birlikte, loft benzeri ‘yeni’ mekânlar tasarlanmaya başlanmıştır. Bu yaklaşımda, mekanlar gerçek loftlarda bulunan endüstriyel karakterin ve tipik mimari öğelerinin taklit edilmesiyle baştan düzenlenmiş ‘yeni’ tipik betonarme yapılardır (Karagöz, Z., 2007:58). Doğru cevap E’dir.