İşverenin işçiyi gözetme borcu, işçinin sadakat borcu karşısında yer alır ve iş sözleşmesinin taraflar arasında sıkı kişisel ilişki kurmasının sonucu olarak ortaya çıkar.

Saatlik, günlük, haftalık veya aylık olarak belirlenen ücrete zamana göre ücret adı verilir. Bu nedenle doğru şık “a”dır.

İş Kanunu’nun 35. maddesinde haciz yasağı ile birlikte, işçilerin aylık ücretlerinin dörtte birinden fazlasının devir ve temlik edilemeyeceği hükme bağlanmıştır

İş Kanunu’na göre deneme süresi en çok iki ay olabilir.

Eşit davranma borcu

Devir hâlinde, devirden önce doğmuş olan ve devir tarihinde ödenmesi gereken borçlardan devreden ve devralan işveren birlikte sorumludur. Devreden işverenin sorumluluğu devir tarihinden itibaren iki yılla sınırlanmıştır (İK m.6, f.3). Devreden işverenin sorumluluğu devir tarihinden önce doğmuş ve devir tarihinde ödenmesi gereken borçlarla sınırlı tutulmuştur.

İşçilerin kişisel kararlarına dayanarak iş görme borcunu yerine getirmemeleri sayısal olarak toplu bir nitelik kazansa dahi grev olarak nitelendirilecektir.

Ücretin üretilen mal veya yapılan işin miktarına göre hesaplanmasına parça başı ücret denir.

İşçinin iş sözleşmesinden doğan temel borcu, iş görme borcudur. İşçi, iş görme borcunu kural olarak bizzat ve özenle yerine getirmekle yükümlüdür.

İş Kanunu’nun 2. maddesine göre iş sözleşmesiyle çalışan gerçek kişiye işçi denir. Kişinin işçi sıfatı taşımasında belirleyici olan iş sözleşmesi ile çalışmasıdır, yaptığı işin niteliği önem taşımaz. Kol gücü ile çalışan kişiler işçi olabileceği gibi, zihin emeği ile çalışanlar, hatta sanatsal bir yetenek gerektiren bir işte çalışanlar da işçi olabilir. Teknisyen, temizlikçi, duvar ustası işçi olduğu gibi, mühendis, avukat, genel müdür veya bir özel tiyatrodaki sanatçı da işçi sıfatını taşıyabilir. Uygulamada şirketlerde üretimde çalışan kişiler işçi olarak nitelendirilirken yöneticiler için bu sıfat kullanılmamaktadır. Bu nitelendirme hukuki bir değer taşımayıp iş sözleşmesi ile çalışan herkes işçidir. Sosyolojik anlamdaki işçi kavramı ile işçinin hukuki tanımı birbirinden farklıdır. Kişinin işçi olması için mutlaka özel sektörde çalışması gerekli olmayıp kamu sektöründe de iş sözleşmesiyle çalışan kişiler de işçi sıfatı taşırlar. Örneğin, Bakanlıklar bünyesinde iş sözleşmesi ile çalışan çok sayıda işçi bulunmaktadır. Doğru cevap 

İş Kanunu anlamında bir asıl işverenden bahsedebilmek için işi verenin, işveren olması gerekir.

Yüzde usülü ücret

İşveren tarafından mal veya hizmet üretmek amacıyla maddi olan ve olmayan unsurlarla işçinin sürekli biçimde örgütlendiği birime işyeri denir (İK
m.2, f.1). Bina, arazi, hammadde, makine, alet ve edavat gibi unsurlar işyerinin maddi unsurunu oluştururken; fikri ve sınai mülkiyet hakları, deneyim, müşteri çevresi gibi unsurlar bir işyerini oluşturan maddi olmayan unsurlardır. Bir üretim biriminin işyeri olarak nitelendirilebilmesi için o birimde mutlaka işçi çalışması gerekir. İşçinin çalışmadığı bir birim İş Kanunu çerçevesinde işyeri olarak nitelendirilemez. İşyerinin bulunması için maddi olan ve maddi olmayan unsurlarla işgücünün işveren tarafından sürekli bir amaç çerçevesinde örgütlenmesi gerekir.

Madde uyarınca; “İşçi, işverene kusuruyla verdiği her türlü zarardan sorumludur. Bu sorumluluğun belirlenmesinde; işin tehlikeli olup olmaması, uzmanlığı ve eğitimi gerektirip gerektirmemesi ile işçinin işveren tarafından bilinen veya bilinmesi gereken yetenek ve nitelikleri göz önünde tutulur” (TBK m.400, f.1, 2)

İşyeri teknik bir amaç doğrultusunda örgütlenmiş, mal veya hizmet üreten birim iken işletme, iktisadi bir amaç güder. İşletme iktisadi bir amacın gerçekleştirilmesi için aynı işverene ait bir veya birden fazla işyerinin örgütlenmesinden oluşan bir ünitedir.

İş hukukunun temel ilkeleri; İşçinin korunması, Sözleşme serbestisinin sınırlanması, Yararlılık veya işçi lehine şart ve Kendi kendine yardımdır. Doğru cevap B'dir.

Askerden dönen işçi iki ay içinde başvurursa eski işverenince işe alınmak zorundadır.

İş sözleşmesinin kurulması bireysel iş hukukunun inceleme alanı içerisindedir.  Doğru cevap D şıkkıdır.

Yardımcı işler hiçbir sınırlama bulunmaksızın alt işverene verilebilirken, asıl iş ancak teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektirmesi hâlinde alt işverene verilebilir