Dış kaynak kullanımında yaşanan sorunlar şöyle örneklenebilir:
• Firmanın dış kaynak kullanımı yaptığı faaliyetle ilgili kontrolü kaybetmesi
• Bir dış firmaya uzun vadeli bağımlılık
• Alternatif firmalarla daha avantajlı işbirliği olasılıklarını değerlendirememe
• Tedarikçi firmanın sözleşme şartlarına uymaması
• Tedarikçi firmanın değişen koşullara uygun hizmet verememesi
• Ana firma ile tedarikçi firmanın anlaşmazlık yaşaması
• Tedarikçi firmanın faaliyetlerinden doğan hukuki durumlar

Doğru cevap: B seçeneğidir. 

Dağıtım merkezi kararları;

• Belirli bir noktaya merkez açılıp açılmayacağı,

• Nerelere açılması gerektiği,

• Hangi fabrikalara ve hangi müşteri noktalarına bağlantısı olacağı ve

• Güvenlik stok seviyeleri gibi değişkenleri kapsamaktadır.

Uzun dönemli amaçları ve kararları gerçekleştirmek
Politikaların etkinliğini arttırmak 
Stratejik kararlar kapsamındadır.

Doğru cevap: E seçeneğidir. 

Depolama ve stok maliyetlerinin ana bileşenleri şunlardır:

• Stok taşıma maliyetleri
• Stok servis maliyetleri
• Depolama alanı maliyetleri
• Stok risk maliyetleri

Stok servis maliyetleri, doğrudan stoktaki malzemenin bedeli olmayıp, sigorta, vergi gibi, malzeme

stoka konduktan sonra oluşan masrafları içerir.

Doğru cevap: B seçeneğidir. 

 En hızlı taşıma modu olan havayolu taşımacılığı, uzun mesafelerde çok önemli zaman avantajları sağlamaktadır. Havayolu taşımacılığının bir diğer önemli avantajı da güvenilirliğinin yüksek olması, yani taşıma esnasında ürüne zarar gelme olasılığının çok düşük olmasıdır. Bu yönleriyle havayolu taşımacılığı, değerinin ağırlığına oranı yüksek ürünler, bozulma riski taşıyan ürünler, moda ürünleri, acil durum malzemeleri ve yedek parçaların taşınmasında avantajlar sağlayabilir. Havayolu taşımacılığının en önemli dezavantajı ise birim taşıma maliyetlerinin çok yüksek olmasıdır.

Dağıtım kanalları karayolu, demiryolu, havayolu, deniz yolu ve boru hattı olarak sınıflandırılabilir. Ülkemizde en yaygın kullanılan dağıtım kanalı kara yoludur. Bunun yanısıra Türkiye'de son yıllarda artarak kullanılan, özellikle Türkiye Cumhuriyeti Devlet
Demir Yolları’nın canlandırma çalışmalarıyla artan tren taşımacılığı, şirketler için cazip bir alternatif olarak gündeme gelmeye başlamıştır.

Sipariş kontrolü, araç güzergahı belirleme gibi kararlar oparasyonel kararlar olarak örnektir.

Toplam kalite yönetimi olarak adlandırılan yapı hammaddenin satın alım kararının verildiği noktadan ürünün müşteriye ulaştırıldığı ve müşteriden alınan geri dönüşün değerlendirildiği noktaya kadar devam eden ve her adımda denetim sistemlerinin de yardımıyla en üst düzey kaliteyi sağlamaya çalışan bir sistemdir. Toplam kalite anlayışı içerisinde kalitenin yükseltilmesi sadece ürün odaklı değildir. Süreçte var olan insan, makine, ekipman ve hatta işletme için dahi kalite seviyesinin yükseltilmesi amaçlanmaktadır. Bu sayede her adımda, her çalışanda ve her makine da kaliteye ulaşılabilecek ve arzu edilen hedefe ulaşılmaya çalışılacaktır. Burada yine devamlı iyileşme anlayışı ortaya çıkmakta ve standart bir kalite seviyesinin kabul edilmesi yerine devamlı kalitenin artırılması için çaba gösterilmesi hedeflenmektedir.

Tam zamanında üretim anlayışının sistematik şekilde satın alma işlemi yapabilmesi için, yine Japon işletmeleri tarafından ortaya çıkarılan daha sonrada büyük süper marketlerde de uygulanmaya başlayan “kanban” sistemini açıklamakta fayda vardır. Kanban sistemini açıklamak için öncelikle bazı terimlerin anlaşılması gerekmektedir. Bir süreçte önceki istasyonda işgören ve üreten “üretici”, bu üretimi alarak kullanan daha sonraki istasyona ise “kullanıcı” adı verilir. Çok fazla istasyonla işleyen bir bantta kullanıcı aynı zamanda üretici de olabilir. Bu iki birim arasındaki iş akışını sağlayan sistem ise Kanban sistemidir.

Dağıtım ağı tasarımı uygulandığı sektörden bağımsız olarak nihai ürünlerin fabrikadan son kullanıcıya ulaştırılmasını hedefler. Ağ tasarlarken temel olarak karar verilmesi gereken hususlar dağıtım merkezi ve ulaşım alt başlıkları altında incelenebilir. Dağıtım merkezi kararları;
• Belirli bir noktaya merkez açılıp açılmayacağı,
• Nerelere açılması gerektiği,
• Hangi fabrikalara ve hangi müşteri noktalarına bağlantısı olacağı ve
• Güvenlik stok seviyeleri gibi değişkenleri kapsamaktadır.

Geleneksel hizmet satın almasında, sunulan lojistik hizmet çoğunlukla tek bir faaliyet içerirken, 3PL uygulamalarında genellikle çok boyutlu, birden fazla lojistik faaliyet içeren bir lojistik süreç söz konusudur. Örneğin geleneksel hizmet satın almasında bir dağıtım deposundan müşteri deposuna yapılacak taşıma faaliyeti için tedarikçi firmadan araç kiralaması yapılırken, 3PL uygulamasında, dağıtım planına uygun olarak, dağıtım deposundan müşteri depolarına sevkiyatların gerçekleştirilmesi süreci dış kaynak kullanımı ile gerçekleştirilebilir. Bu durumda, sürece dahil olan lojistik faaliyetler, araç planlama, araç rotalama, elleçleme, taşıma, hatta bazı durumlarda fatura ve taşıma belgelerinin hazırlanmasıdır.