2000’li yıllar, Türk romanının niceliksel bakımından patlamayı yaşadığı yıllardır. Bu dönemde roman yazanlardan edebiyatı içsel bir boşalma olarak gören kimileri çoklukla özyaşamöyküsel bir anlatım yolunu benimserken; kurmaca metinlerde neyin anlatıldığının değil nasıl anlatıldığının önem taşıdığı bilincinde olan kimileri de nitelikli romanlarıyla dikkat çekerler.

İskender Pala biyografik roman türünden eserler vermektedir.

Aynı zamanda romanlarının sonunda mutlaka bir mesaj veren, daha çok tasavvuf düşüncesinde kurgu yapan ve milli edebiyat akımı içinde sayıla Türk kadın roman yazarı Samiha Ayverdi’dir.

Şükûfe Nihal; Renksiz Istırap (1928), Yakut Kayalar (1931), Çöl Güneşi (1933), Yalnız Dönüyorum (1938), Çölde Sabah Oluyor (1951), Vatanım İçin (1955) romanlarında kadınların dünyasını anlatır.

Kadının Türk toplumunda ve kültür hayatında evin içerisinden çıkışı Tanzimat Dönemi Sonrasında başlamıştır.

Gerçek kişileri roman kurgusu içinde anlatan metinlere biyografik roman denir.

Medeniyet değişimini ele alan ve bu değişimin aile içinde sebep olduğu çözülmeleri kişilerin ruh derinliklerine inerek işleyen Samiha Ayverdi (1906-1993), konusunu Firavunlar döneminden alan ilk romanı Aşk Bu İmiş’i (1939) yayımlar. Bu ilk romanı sırasıyla Batmayan Gün (1939), Ateş Ağacı (1941), Yaşayan Ölü (1942), İnsan ve Şeytan (1942), Son Menzil (1943), Yolcu Nereye Gidiyorsun (1944), Mesihpaşa İmamı (1944), İbrahim Efendi Konağı (1965) romanları izler.

Köse Kadı Baheaddin Özkişi, Meydan Dayağı Tahir Kutsi Makal, Küçük Dünya Emine Işınsu, Eğik Ağaçlar da Sevinç Çokum’a aittir.

Tarık Buğra’nın önemli eseri Küçük Ağa’dır.

Peyami Safa (1899-1961) 1936 yılında Kültür Haftası’nda yayımlanan Roman ve Biyografi adlı yazısında, Türk edebiyatında biyografik romanın yokluğunu, Türk romanının kendi çelişkilerine kayıtsız kalmasıyla açıklar.

Artış nitelikte değil nicelikte olmuştur. Atay bu dönemin önemli temsilcilerinden biridir. Yusuf Atılgan ruhbilimsel bir yaklaşımla olayları ele almaktadır. Anayurt Oteli biçim olarak farklı bir yapıdadır. Yusuf Atılgan hikayelerini şok duygusuyla aktarmaktadır.

Türkiye, 1950’li yıllarda çok partili hayata geçişin getirdiği sosyal ve siyasal değişimlere sahne olur. Tek parti döneminin pozitivist ve tek tip insan yaratma tavrı, evrensel değerleri öne çıkarma çabası, laikliği özel hayatlara müdahale edecek biçimde uygulama ısrarı gibi nedenler, İslamî söylemin de, milliyetçi söylemin de güçlenmesini engellemişti. 1950’lerin özgür ve demokratik ortamında mistik/metafizik yaklaşımların önü açılır. Önce şiirle kendini ifade imkânı bulan İslamî söylem, daha sonra roman ve hikâyeyi de kullanmaya başlar. Batılılaşma macerasının, kendini inkâr biçiminde ve kayıtsız şartsız teslimiyet düzeyinde algılanması, kimi aydınlar tarafından sorgulamaya tabi tutulur. Toplumun kalp ve zihin bulanıklığına çözüm arayışları, üzeri küllenmiş kültürel değerleri hatırlama ve yeniden hayata katma çabalarını doğurur. Modern hayata karşılık geleneksel hayat da yaşama şansı bulur. Bir yanda modern yaşama tarzı, diğer yanda geleneksel yaşama tarzı, üçüncü grupta da modern yaşama tarzıyla geleneksel yaşama tarzını sentezleyen bir anlayış hüküm sürmeye başlar. Gelenekçi romanın ilk örnekleri 1950’li yıllarda verilmeye başlanmıştır.

Kafa Kâğıdı Necip Fazıl Kısakürek, Viran Dağlar Necati Cumalı, Mavi Saçlı Kız Burçak Çerezcioğlu, Tutkunun Romanı Leyla Gencer Zeynep Oral, Hava Kurşun Gibi Ağır Hıfzı Topuz tarafından yazılmıştır.

Türkiye’de ilk biyografik roman 1932’de yazılır 1950’li yıllarda, ilk örnekler ortaya çıkar. Türk edebiyatında biyografik romanın ilk yetkin örneği, 1975’te kaleme alınır. 1990’lı yıllar biyografik romanın atılım yıllarıdır. 2000’li yıllarda biyografik roman hem nicelik hem de nitelik bakımından dikkat çekici örnekler verir.

İlhan Selçuk’un 1984 yılında doğan, askerlik çağında Çanakkale ve Balkan Savaşların katılan, Birinci Dünya Savaşında İran ve Kafkas cephelerinde savaşan, 199 yılında yirmi beş yaşında bir yüzbaşı olarak İstanbul’a dönen bir askerin hayatını anlattığı romanının ismi Yüzbaşı Selahattin’in Romanı’dır. Seydi Ali Reis’in yazarı Abdullah Ziya Kozanoğlu, İsmet İnönü’nün yazarı Yusuf Ziya Ortaç, Baltacı ve Katerina’nın yazarı Vala Nureddin, Goethe: Bir Dehanın Romanı’nın yazarı ise Hasan Ali Yücel’dir.