Sendika üyeliği işçilere bazı maliyetler yükleyebilmektedir. Bu maliyetleri; grev maliyetleri, işçilerin işlerini kaybetmeleri, bireyselliğin ve iş esnekliğinin kaybı ve işveren tarafından cezalandırılma korkusu olarak sıralayabiliriz.

Emek göçünde karar vermeyi etkileyen bir çok faktör bulunmaktadır. Göçün belirleyicileri; yaş, medeni durum ve aile büyüklüğü, eğitim, işsizlik oranları, uzaklık, siyasal ve sosyal gelişmelerdir. Ancak bunların arasında en temel faktör yaş durumudur. Diğer şeyler eşitken bir kişinin yaşı ne kadar büyükse, göç etme kararı vermesi de o oranda zor olmaktadır. Doğru cevap B'dir.

Pazarlık gücünü etkileyen bir başka faktör de yapısal/kurumsal faktörlerdir. Bazı ülkelerde uygulanan ‘grev sigortası’ buna örnek gösterilebilir. Grev sigortası, işverenlerin önceden kendi aralarında bir sigorta fonu oluşturarak grev esnasında uğranılacak satış geliri kayıpların azaltmak için birbirlerine destek sağladıkları uygulamadır. İşverenlerin aralarında oluşturdukları bir fondan greve giden ve gelir kaybına uğrayan işverenlere destek anlamında belirli miktar ve sürelerde ödeme yapılması esasına dayanan böyle bir uygulama varsa ücretler işverenlerin istediği şekilde alt sınıra yakın bir şekilde belirlenecektir. 

İşverenler de işletmelerine has nedenler ya da genel ekonomik, sosyal, siyasal ve teknolojik değişmelerden kaynaklanan nedenlerle çalıştırdıkları işçilerin sayısını değiştirebilmektedirler.

Neo-klasik ekonominin makro teorisine göre dünya genelinde emek ve sermaye coğrafi olarak eşitsiz dağılmıştır. Emek fazlası olan ülkelerde ücretler düşük düzeydedir. Ülkeler arasındaki ücret farklılıkları ortadan kalktığında göç de son bulmaktadır. Doğru cevap C'dir.

Walton ve McKersie toplu pazarlığın tek bir süreç değil bütünleşik dört farklı süreç olduğunu belirtirler. İkilinin geliştirmek için iktisat, psikoloji, grup dinamikleri ve endüstri ilişkileri alanlarında geniş bir literatür çalışması yaptıkları bu alt süreçler şunlardır: Dağıtımcı Pazarlık, Bütünleştirici Pazarlık, Davranışsal Yapılanma ve Örgüt İçi Pazarlık. Modelin işleyişini kavramak için bu süreçleri kısaca incelememiz gerekmektedir.

Neo-liberal yaklaşımda, kamu sektörünün ekonomideki rolü, aktif olarak “yapmak” dan çok “mümkün kılmak”tır. Bu durumda, uluslararası kuruluşlar, ulusal hükûmetler ve yerel yönetimler, mülkiyet haklarını, kâr transferlerini garanti etmek ve işgücü piyasalarındaki katılıkları gidermek gibi global piyasaların etkinliğini maksimize edecek düzenleyici çerçeveyi sağlamakla yükümlüdürler.

Asgari ücret, çalışana geçimlik düzeyde belirli bir satın alma gücünü garanti eden minimum ücret düzeyidir.

Neo-klasik teoriye göre, çalışanların/işgücü arz edenlerin faydalarını azamileştirmesinin (maksimize etmesi) bağlı olduğu unsurlardan biri boş zamanlarının kendileri için getirdiği faydayı arttırmaktır.

Sanayi toplumlarında yaşanan göçün yapısal enflasyon, çalışma güdüleri, işgücü
arzının sınırsız olması ve göç akımının tükenmezliği gibi dört temel özelliği
bulunmaktadır.

İlk olarak 1932 yılında Sir John R. Hicks tarafından ortaya atılan bu modele göre ücret pazarlıklarında işverenin taviz verme eğilimi ile grevin beklenen süresi arasında doğru yönlü, buna karşılık sendikanın direnme eğilimi ile grevin beklenen süresi arasında ters yönlü bir ilişki vardır.

Sendikal hizmet maliyetleri ise sendikaların işverenle toplu pazarlık yürütmek,
bunun için gerekli bilgileri toplamak, yorumlamak, tercihlerin belirlenmesi
ve grevin organizasyonu gibi faaliyetleri yürütmek için yaptığı harcamalardır.

FM modeli, sendikaların ücret etkisi üzerine şu yorumlarda bulunur:
a. Sendikaların ücret üzerinde etkili olduğuna ilişkin genel yargı doğrudur.
b. Ücret farklılıklarının boyutu işçiler, piyasalar ve zaman açısından değişiklik
arz eder.
c. İşçiler açısından sendikalı-sendikasız ücret farkı en iyi şekilde “ses”den kaynaklanan standart sendika ücret politikasıyla anlaşılabilir.
d. Piyasalar açısından sendikalı-sendikasız ücret farkı sendikanın tekel gücü
ile işverenin ürün piyasasındaki gücüne bağlıdır.
e. 1970’lerdeki sendikalı işçinin ücreti önemli oranda yüksekti ancak 1980’lerde bu fark normale döndü.
f. Sendikalara bağlı olarak ortaya çıkan toplumsal kayıp küçüktür

İşgücü piyasası için, bu mekanizmanın geçerliliğini tartışan Freeman ve Medoff, “ses”in, işi terk etmek yerine, işverenle değiştirilmesi gereken koşullar hakkında tartışmak anlamına geldiğini ifade ederler.

FM modeli, firmaların ve fabrikaların özellikleri açısında aşağıdaki genel sonuçları elde etmiştir:
a. Sendikalı-sendikasız işçilerin ücret farklılıkları, firmanın sektördeki tek tek fabrikalar için değil, daha çok tüm sektör için pazarlık etme kapasitesine bağlıdır.
b. Ücret farklılıkları, firmanın/fabrikanın/işyerinin ölçeğine bağlı olarak azalır.
c. Ücret farklılıklarıyla firmanın ürün piyasasındaki gücü arasındaki birincil ilişkiyi gösteren ampirik bir kanıt yoktur zira piyasa gücünü ölçmek çok zordur.

Chamberlain’in Modeline göre işverenin ödemeye istekli olabileceği en yüksek
ücret temelde işletmenin kazanç düzeyine, rekabet gücüne, ücret (ve dolayısıyla
maliyet) artışlarının neden olabileceği satış kaybının büyüklüğüne bağlıdır.

Firmanın kârlılık oranı ve piyasasını kaybetmeden ürün fiyatlarını yükseltme becerisine(genellikle aksak rekabetçi piyasalarda, büyük ölçekli, içsel işgücü piyasası olan firmalarda sendikalar daha başarılı olurlar

Belli başlı faaliyetleri şu şekilde sıralanabilir:
1. İş ve işçi bulma
2. Emek piyasası enformasyon sistemlerinin gelişmesi
3. Emek piyasası uyum programlarının geliştirilmesi
4. İşsizlik yardımları
5. Düzenlemeci etkinliklerin yönetimi (göçmen işçiler, özel işçi gruplarının
işe alınma yönetmelikleri, ruhsat düzenleme vb.).

ABD’de sendikalaşma oranları 1977’de %24’ten 2002’de %13’e düşmüştür.

Sendika hizmetlerinin arz eğrisi pozitif eğimli, sendika hizmetlerinin arz eğrisi negatif eğimlidir. Bir nedenden dolayı sendika hizmetlerine olan talep artarsa talep eğrisi sağa kayacaktır. Arz eğrisinin değişmediği durumda sonuç olarak sendika hizmetlerinin fiyatı ve miktarı artacaktır. Doğru cevap B'dir.