Post-modernizm düşüncesi temel olarak, modernleşme düşüncesi ve endüstrileşmenin, insan ile doğal çevresi arasındaki doğal ilişkiyi tamamen yok ederek; insan ile doğal çevresi arasında insan merkezli ve sömürücü bir ilişki ve düşünce sistemi yarattığını savunur. Bu bağlamda ozon tabakasındaki incelme, sera etkisi sonucu oluşan küresel ısınma, biyolojik çeşitliliğin azalması, nükleer risk gibi çevre sorunları endüstrileşme ve modernleşmenin doğrudan sonuçları olarak değerlendirilmelidir. Post-modernizm, insan ile doğal çevre arasında bir sömürü ilişkisi yerine bütüncül ve saygıya dayalı bir ilişki önerir. Post-modern düşünce, post-modern şartların gerçek bir çevreci düşünce ile birlikte modernite düşüncesine gerçek bir alternatif oluşturabileceğini öne sürer.

Sosyologlar, iktisatçılar ve psikologlar başta olmak üzere çok sayıda sosyal bilimci yoksulluğu “hak, ihtiyaç, tüketim, algı” gibi kavramlar etrafında ölçmeye ve değerlendirmeye çalışmışlardır. Özellikle sosyolojinin kurucuları olan G. Simmel, Le Play’in çalışmalarının yanı sıra Boot, Bowley ve Rowntree gibi iktisatçıların çalışmaları bu konuda öncü olmuştur. Yoksulluk çoğu kez “mutlak yoksulluk, yoksulluk sınırı ya da çizgisi ve yoksulluk açığı, geçim standartı ya da açlık sınırı gibi kavramlar etrafında incelenmiş ve hesaplanabilirliği için farklı ölçütler geliştirilmiştir. Yoksulluk olgusu daha çok ekonomik kalkınma sürecinde ele alınmış ve ilk yaygın kurumsal hesaplamalar ABD’de yapılmıştır.

Plastik poşetler doğada geri dönüşümü binlerce yıl aldığından, sürekli bir kirlilik
yaratmaktadır ve bundan dolayı kullanılmaması önerilmektedir. Kent Konseylerinin
sıklıkla başvurduğu farkındalık çalışmalarından birisi, plastik poşetlerin kullanılmamasına yönelik çalışmalardır.

Kentsel yapının unsurları şunlardır:

1. Kentsel yerleşim biçimi ve türleri (yapı türleri ve mekansal konumu)

2. Ulaşım ağı ve diğer kentsel altyapı

3. Yoğunluk

4. Kamusal açık alanlar ve parklar

5. Mekan ve kentsel arazi kullanımı

6. Fiziksel büyüklük ve ölçek 

Kentsel yoksulluk kavramı, kentsel mekândaki yoksulluğun, küreselleşme süreçlerinin etkisiyle belirli bölgelerde yoğunlaşmanın yanında ayrışma, gettolaşma ve hatta kutuplaşma eğilimini içermektedir. Kentsel yoksulluk, ekonomik ve sosyolojik yaklaşımlarla kent ve bölgesinin belirli kaynaklardan yoksun olma, bir ekonomik mekânizma ya da bir toplumsal gerçeklik anlamında kentin göreli dengesizliği, düzensizliği ve bozulmuş işlevselliği olarak da açıklanmaktadır.

Belediye Kanunun 76. maddesinde Kent Konseyi şu şekilde tanımlanmıştır. “Kent Konseyi, kent yaşamında; kent vizyonunun ve hemşerilik bilincinin geliştirilmesi, kentin hak ve hukukunun korunması, sürdürülebilir kalkınma, çevreye duyarlılık, sosyal yardımlaşma ve dayanışma, saydamlık, hesap sorma ve hesap verme, katılım ve yerinden yönetim ilkelerini hayata geçirmeye çalışır.

Etkililik, uygulanan bir politikanın ya da yapılan bir işin etkili olması, o politikanın hedefine varması, yapılmak istenen işin gerçekleştirilmesi ya da bir hizmetin hedef kitleye ulaştırılmasıdır. Mahalleye yolun yapılması ihtiyacı karşılamıştır.

Ülkemizde 1980’lere kadar geçen sürede yoksulluk, daha çok geleneksel dayanışma kurumları ve ilişkileri bağlamında ele alınmıştır. Yoksulluğun tanımlanması ve ölçülmesi ile ilgili çalışmalar ise, 1980’lerin ikinci yarısına denk gelirken, kent yoksulları üzerine yapılan çalışmalar ancak 1990’larda başlamıştır. Bu çerçevede, 1990’lı yıllarda hazırlanan kalkınma planlarında ilk kez Türkiye’deki yoksulluktan söz edilirken “mutlak yoksulluk” ifadesi yer almıştır. Ayrıca 2001’deki Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Raporu’nda mutlak yoksulluğu giderecek ve göreli yoksulluğu azaltacak önlemlerin alınması gerektiğine de işaret edilmiştir. Doğru cevap E’dir.

Türkiye çevresel değerler araştırmasının verilerine göre, Türk toplumunun çevresel değerlerinin insan merkezlilik ve çevre merkezlilik arasında yer aldığı ve çevresel ve ekonomik kaygılar arasında bir ikilemin söz konusu olduğu söylenebilir. Bununla birlikte, katılımcılar, çevresel konulara ilişkin sorumluğun kendilerinde değil başkalarında (örneğin devlet, iş insanları gibi) olduğu durumlarda son derece duyarlıdır. Ayrıca çevresel duyarlılık daha çok bilgilenme düzeyinde olup, henüz bilinçlenme ve eylem düzeyinde değildir. Fakat araştırma verileri genel olarak değerlendirildiğinde, katılımcıların çevresel konularda bir duyarlığa sahip olduklarını ifade ettikleri görülmektedir. Doğru cevap C’dir.

Kent Konseyleri içinde, özellikle kadınların ve gençlerin süreçlere daha etkin bir katılımını sağlamak için kadın meclisleri ve gençlik meclislerinin öncelikle kurulması öngörülmektedir. Bunun dışında Kent Konseyleri gerekli alanlarda ve gerekli sayıda çalışma grupları oluşturabilir

İnsanların yaşamlarını sürdürmeleri için en temel ihtiyaçlarını bile karşılayamamasını ifade eden mutlak yoksulluk, insanın biyolojik olarak kendisini üretebilmesi için gerekli kaloriyi ve gerekli diğer besin bileşenlerini sağlayacak beslenmeyi gerçekleştirememesi durumudur.

Kentleşmenin dört temel boyutundan bahsedilebilir: Nüfus Boyut, Ekonomik Boyutu, Siyasal Boyutu ve Sosyal ve Kültürel Boyutu. E seçeneği dışında olan tüm seçenekler kentleşmenin temel boyutları arasında yer almaktadır. Bu kapsamda doğru seçenek E'dir.

Greenpeace’in denizlerdeki çalışmaları, Rainbow Warriors (Gökkuşağı Savaşçıları) adlı tekneleri ile yapılmakta ve bu yüzden Greenpeace gönüllüleri kendilerini gökkuşağı savaşçısı olarak adlandırmaktadırlar.

Ekolojik modernleşme, ekonomik ilkelerin, ekolojik ilkeleri temel kriter olarak benimsemesini ifade eder.

Anayasanın 56. Maddesinde “Herkes, sağlıklı ve dengeli bir şekilde yaşama hakkına sahiptir. Çevreyi geliştirmek, çevre sağlığını korumak ve çevre kirlenmesini önlemek devletin ve vatandaşların ödevidir” denmektedir. Anayasada böyle bir maddenin bulunması çevre ile özel mülkiyet, ticaret ve sanayi özgürlüğü gibi çıkarların çatışması durumunda çevresel değerlerin öne çıkarılmasına olanak sağlar. Anayasada yer alan bu ilkenin ikinci olumlu yanı ise, pozitif hukukta açıkça yer almayan somut bir olayın çözümünde, yargıçlara ve yöneticilere rehberlik görevi yapmasıdır. Anayasa çevre korumasını üç boyutuyla düzenlemektedir: Devletin ödevi, yurttaşların ödevi ve herkesin hakkı (Bedük, 1997: 56).

İngiltere’de bir yerleşim biriminin kent sayılması için bin nüfuslu olması yeterli görülmektedir. Birçok Avrupa ülkesinde de kent tanımı için İngiltere’dekine benzer bir yaklaşım benimsenmektedir.