Biyolojik anne ya da baba dışında bir yetişkinin analık ya da babalık görevini
üstlendiği durumlarda çocuğa biyolojik anne-babası hakkında bilgi verirken, gerçekçi bilgiler vermeye dikkat etmeli, biyolojik anne-baba hakkında olumsuz konuşma, aşağılayıcı ifadeler kullanma gibi çocuğu incitecek ifadeler kullanmamaya özen gösterilmelidir. Ayrıca, biyolojik anne baba hakkında aşırı olumlu bilgiler sunmaktan kaçınılmalıdr.

Birincil enüresis, sürekli ve her gün idrarını tutamamaktır.

Davranışın içinde yaşanılan sosyal çevreye ve kültüre uygun olup olmadığını belirten ölçüt sosyal normlardır. Doğru cevap B’dir.

Söz dinleme konusunda kaçınılması gereken noktalardan birisi de anne babaların, çocukları söz dinlediği ya da itaat ettiği için övgüde bulunmalarıdır, “Çok usludur, sözümden dışarı çıkmaz” gibi. Oysa, vurgulanması gereken nokta çocuğun söz dinlemesi, itaat etmesi değil, çocuğun kendisi ya da bazen başkaları için iyi olabilecek davranışları yapması veya buna çaba harcamasıdır. Hedef, çocuğun itaat etmeyi öğrenmesi değil, her alanda potansiyelini en iyi biçimde kullanmaya yönelik çabalarının desteklenmesidir. Bu çabaların sonucu bazen elde edilebilir, bazen de elde edilemez.

Normal dışı davranış ölçütü olarak yalnızca istatistiksel normları göz önünde bulundurmak sorunların niteliğinin belirlenememesi sebebiyle sakıncalı görülmekte ve uzmanlar tarafından tercih edilmemektedir. Ortalamanın altında ve üstünde kalan bireyler belirlenebilir ancak sorunun bireyin yaşamını ne kadar etkilediği, bulunduğu kültürel çevredeki kabulü, davranışın günlük ve sosyal işlevlere etkisi gibi diğer ölçütlerin de dikkate alınması gerekmektedir. Doğru cevap C'dir.

Çocuklara hastalıkları ile ilgili gerçekçi ve onların anlayabileceği şekilde açıklamalar yapılmalıdır.

Deprem sırasında uygulanacak kurallar:

•  Her çocuk evde ve okulda binanın içinde ve dışında kendisi için güvenli bir
  yer belirlemeli ve mümkünse deprem sırasında bu yere ulaşmaya çalışmalı.
• Çocuklar deprem sırasında binada bulunuyorlarsa, sıra ya da masanın altına girmeye çalışmalı ve burada kafasını korumalı.
• Sarsıntı bitinceye değin bu güvenli yerde beklemeli ve sarsıntı sona erince
  yaralanıp yaralanmadığı kontrol edilmeli.
• Deprem sırasında yangın da bir başka tehlikedir; bu konuda bilgi sahibi olmalı.
• Sarsıntı sona erince dışarı çıkmak üzere asansör değil merdivenler kullanılmalı.
• Çocuklar deprem sırasında bina dışındaysa, binalardan, ağaçlardan, sokak
  lambalarından elektrik direklerinden uzakta durulmalı.

Çocuk ihmali, çocuğun beslenme, barınma, giyinme gereksinimlerinin karşılanmaması, çocuğun yalnız başına bırakılması, güvenli olmayan (soba yanı, ocak yanı vb) yerlerde bırakılması, gereksinim duyduğu tıbbi bakım ve yardımdan yararlandırılmaması ve okula yollanmaması olarak tanımlanabilir.

Deprem sırasında uyulması gereken kurallar; 
• Her çocuk evde ve okulda binanın içinde ve dışında kendisi için güvenli bir
yer belirlemeli ve mümkünse deprem sırasında bu yere ulaşmaya çalışmalı.
• Çocuklar deprem sırasında binada bulunuyorlarsa, sıra ya da masanın altına
girmeye çalışmalı ve burada kafasını korumalı.
• Sarsıntı bitinceye değin bu güvenli yerde beklemeli ve sarsıntı sona erince
yaralanıp yaralanmadığı kontrol edilmeli.
• Deprem sırasında yangın da bir başka tehlikedir; bu konuda bilgi sahibi olmalı.
• Sarsıntı sona erince dışarı çıkmak üzere asansör değil merdivenler kullanılmalı.
• Çocuklar deprem sırasında bina dışındaysa, binalardan, ağaçlardan, sokak
lambalarından elektrik direklerinden uzakta durulmalı.

Okuma güçlüğünün okul çocukları arasında görülme oranı % 2-8 arasındadır ve nesneleri sayma sorunları okuma güçlüğünü değil aritmetik bozukluğu gösterir. Bu seçeneklerin yer aldığı şıklar söylenemez.

İmrenme, bir diğerinin sahip olduğu şeylere, özelliklere ve başarılara sahip olamama durumunda yaşanan bir duygudur.

Bilişsel süreçler içinde duyum, algılama, dikkat, bellek, yargılama, problem çözme ve planlama süreçleri yer almaktadır. Fiziksel görünüm bu süreçler arasında değildir. Doğru cevap B’dir.

Çocukların profesyonel yardım almaları için psikologlara, psikiyatrlara, pediatristlere, çocuk gelişimcilere, sosyal çalışmacılara, özel eğitim uzmanlarına, psikolojik ve rehberlik danışma uzmanlarına, aile danışmanlarına ve dil konuşma terapistlerine başvurulabilmektedir. Ancak bu süreçte ilaçla tedavi desteği verebilecek tek uzman psikiyatrlardır. Doğru cevap B'dir. 

Bireylerin istatistiksel, sosyal ve gelişimsel normlardan sapması, davranışlarının yaşamlarındaki günlük işlevlerini bozması ve bu tür davranışların sıklığı ile şiddeti, duyguların dışa vurumunda bozukluklar, sosyal ilişkilerle baş edememe gibi ölçütler normal dışı davranışın ölçütleri olarak kabul edilmektedir. Dolayısıyla; ortalama zihinsel düzeyin altında olmak (istatistiksel normlardan sapma), bulunduğu toplumun kültürel özelliklerinin dışında davranmak (sosyal normlardan sapma), kişilerarası ilişkilerle baş edememek normal dışı davranış ölçütleri sayılmaktadır. Doğru cevap A'dır.

Çocuğu profesyonel yardım sürecine hazırlama çabalarına karşın bazen tedavi sırasında  durum beklenildiğinden daha olumsuz bir seyir gösterebilir ya da çocuk tedaviyi reddedebilir. Bu durumda, ana baba uzmanla yeniden bir değerlendirme yaparak devam edip etmeme konusunda karar alırlar. İyi bir seçenek, çocukla daha iyi anlaşabileceğini düşündükleri bir başka uzmana başvurmak olabilir.

Anne, baba ve öğretmenler, çocukluk çağı ruhsal sorunlarını ve belirtilerini bilecek uzmanlığa sahip olmayabilirler ancak normal dışı davranışın olası ölçütlerinden
de yararlanarak profesyonel yardım ihtiyacını belirlemede etkili olabilirler. Okul öncesi dönemde çocukların hayali oyun arkadaşlarıyla konuşması normal bir davranıştır. Ayrıca bu dönemde çocuklarda mastürbasyon davranışları görülebilmektedir. Yine geceleri çocuğun günlük yaşamını olumsuz etkilemeyecek kabuslar da normak kabul edilmektedir. İçe dönük veya dışa dönük davranışlar da kişilik özelliği ise normal davranışlardır. Bir çocuğun sıklıkla ve şiddetli ağlaması ve uzun süre sakinleşememesi ise normal dışı davranışın bir ölçütü olabilmektedir. Doğru cevap E'dir.

Doğru cevap D'dir.

Kentlerdeki çocuk işçilerin %55.6’sını kırsaldan göç eden ailelerin çocukları
oluşturmaktadır (Şengül, 25 Ocak 2005, CNN Türk). Görüldüğü üzere, göç ile çocukların çalışması/çalıştırılması arasında ciddi bir ilişki vardır.