Dramanın tarihsel gelişimi farklı kaynaklarda, farklı tarihlerde ele alınarak incelenmiştir. Bolton (2007)’a göre dramanın ilk olarak MÖ 2000’li yıllarda başladığı, o dönemde yapılan bazı dini törenlerde ve ritüellerde görüldüğü varsayılabilmektedir. 

Doğaçlama dramanın olmazsa olmaz koşuludur. Doğru cevap D'dir.

Okuma, drama ve beden eğitimi üzerine eğitim alan Ward, Northwestern Üniversitesi’nde öğretim elemanı olarak çalışmaya başlamıştır (Özbek, 2014). Winifred Ward, “oyun yaratma” veya “oyun kurma” adını verdiği yöntemle okul çağındaki çocuklarla doğaçlamaya dayalı dramanın yeni kullanımını savunan ilk Amerikalıdır.

Drama etkinliklerinin tümü drama grubundaki kişilerin sözlü ve sözsüz iletişimine dayanır. Drama sürecinde katılımcılar kendi düşüncelerinin, duygularının ve bedenlerinin farkına varırlar. Kendi özelliklerinin farkına varan birey başkalarına da o gözle bakar ve onları da tanımaya baslar. Dramada bu iletişim ve etkileşim süreci farkında olunan bu özellikleri paylaştırmaya ve onları arttırmaya dayanır. Dramada kişiler arası iletişim ve etkileşimi arttırmak için pek çok ipucu bulunmaktadır.

Drama liderinin çocukların gelişim özelliklerini bilmeleri, ilgi ve gereksinimlerinin farkında olması ve etkili bir drama süreci planlama, uygulama ve değerlendirme becerilerine sahip olması gerekmektedir. Drama liderlerinin, çocukların fizyolojik gelişimlerini takip etmelerine gerek yoktur. Doğru cevap E şıkkıdır.

Asıl dramatizasyon uygulamalarının J.J.Rousseau ile eğitimde 18.yüzyılda Fransa’ da başladığını vurgulanmaktadır. 

Eğitim, öğrenme kuramları ve psikiloloji biliminin verileri üzerine oluşturulmuş ilke, yaklaşım, yöntem, teknik ve etkinlikler yoluyla gerçekleşen öğrenmelerin değerlendirilmesini içeren programlı bir süreçtir. Bir eğitim programı hazırlanırken öncelikle bir yöntem seçilir. Yöntem, “Bir şey yaparken tutulan, bir amaca erişmek için izlenen düzenli yol ya da bilimde belli bir sonuca erişmek için bir plana göre izlenen dizgesel yoldur”. Teknik ise “Bir öğretme yöntemini uygulamaya koyma biçimi ya da sınıf içinde yapılan işlemlerin bütünüdür.

Way, drama ile tiyatroyu kesinlikle ayırır. Ona göre tiyatro seyirciler için oynanır. Dramada ise seyirciler değil katılanların kendi yaşantıları önemlidir. Drama çocuğu geliştirmek içindir, dramayı geliştirmek için değildir (Önder, 2001). 

1923 yılında Cumhuriyetin kurulması ile eğitime verilen önem artmaya başladı. Ankara ilköğretim müfettişlerinden Selahattin Çoruh ilk basımı 1943 yılında, ikinci basımı da 1950 yılında “Okullarda Dramatizasyon” isimli kitabı yazdı (Rakap-Parlak,2014). Bu kitapta dramatizasyonun okullarda kullanımı ve bunun sayesinde öğrencilerin pasif bir şekilde eğitilmesinin ortadan kaldırılması gerektiğini belirtmiştir. Çocukların çevresinde var olanları taklit yoluyla öğrenmesi, oyunun çocuğun gelişiminde ne denli önemli oldu- ğunu vurgulamıştır. Dramanın ders konuları ile birleştirilmesi gerektiğini belirten Selahattin Çoruh örneğin Türkçe derslerinde sözcük ve tümcelerin oyunla birlikte konuşmalara ve hareketlere katılması gerektiğini; dramatizasyon çalışmalarında, yazının okunması değil, sahneye konmasının önemli olduğunu söylemiştir. Dramatizasyon çalışmaları için sahnenin olmasının çok da önemli olmadığı, sınıfın, sıraların, kürsünün arasında kalan ön kısmın bu iş için yeterli olacağını belirtmiştir (Adıgüzel, 2012).

Nellie McCaslin'e göre drama eğitiminin amaçları şunlardır:

• Çocukların kendi dünyalarını keşfetmelerini sağlamak,

• Yaşadıkları çevreye ne zaman ve nasıl uyum sağlamaları gerektiği konusunda bilgilenmeleri için onlara yardımcı olmak,

• Dramanın nasıl bir etkinlik olduğunu anlamalarını sağlamaktır.

Bu eylem forum tiyatronun hareket mekaniğidir.Doğru cevap D'dir.

Dramada değerlendirme sürecinden beklenen yararın ne derece sağlandığını belirlemek; çocukların süreç boyunca etkin olup olmadığını, bu süreç içerisinde neşeli vakit geçirip geçirmediklerini ve öğretilenlerin kalıcığını saptamak için önemlidir.

Eğitimde asıl dramatizasyon uygulamaları 18.yüzyılda J.J.Rousseau ile başlamıştır. Rousseau, dramada katılımcıya önem vermiştir ve drama uygulamalarında duyguların yaşanması gerektiğini savunmuştur. Ayrıca dramanın yaygınlaşması için açık hava festivalleri önermiştir.

Dramatizasyon” kavramını ve okullarda kullanımı konu alan “okullarda dramatizasyon” isimli kitap Selahattin Çoruh tarafından yazılmıştır. 1965’te Emin Özdemir’in “Uygulamalı Dramatizasyon” isimli bir kitapçığı yayınlanmıştır. Bu kitapta kılavuz özelliği taşıyan çocuklara yönelik parmak oyunu, sözsüz dramatizasyon, bağımsız dramatizasyon, kukla oyunu gibi drama türleri bulunmaktadır.

Teknikler sürece ilgi çekmek, merakı ayakta tutmak, daha sonra ne olacak hissi uyandırmak için kullanılabilir: Drama sürecinde çocuklar bir durumun, bir çatışmanın içine girer ve kurgusal süreçte çatışmayı yaşarlar. Gruptaki çocuklar birlikte sorgular, analiz eder ve bu süreçte kullanılan teknikler ile sürece etkin bir şekilde katılırlar. Böylece sürecin ilerlemesinde çocuklar etkin rol oynayarak yaşantı yoluyla önemli kazanımlar edinirler.

IV-II-III-I doğru cevaptır. 

Mektep Temsillerinin Usul-i Tedrisi'nde ilk defa doğaçlama oyunculuk kavramından söz edilmiştir :1915

İlkokul programında dramatik gösteriler dersler için bir öğretim ve ifade aracı olarak ele alınmıştır. : 1926

Oluşum Tiyatrosu ve Drama Atölyesi kurulmuştur.: 1988

YÖK Sınıf Öğretmenliği ve Okul Öncesi Öğretmenliği programlarında drama derslerinin zorunlu ders olmasını kararlaştırmıştır. : 1997

Bolton Peter Slade, Brian Way ve Heathcote ile beraber çalışarak kendi bakış açısını yakalamış ve drama çalışmalarını A, B, C, D tipi olmak üzere dört başlık altında incelemiştir.
A-tipi: Egzersiz: Brian Way’n kuramında yer verdiği parça parça deneyimleri içeren kısa süreli sadece forma odaklanan biçimdir.
B-tipi: Dramatik Oynama: Olay akışı, mekân, kişiler ve konunun belli olduğu, fakat düşük düzey düşünme becerisi gerektiren, genelde bir sonraki veya bir önceki adımda neler olduğunu düşünmenin yeterli olduğu, basit düzey “-mış” gibi oynamalardır.
C-tipi: Tiyatro: Oyunların drama içi veya dışı seyirci ile buluşmasıdır; konuşma ve aksiyonda açıklık gerektirir, olay izleyen kişilere aktarılmalıdır ve bu aktarım genelde çocuklarda başarı duygusu yaratmaktadır. Doğru yanıt E seçeneğidir.

Dramatik gösteri tanımı ilk defa 1926 yılında ilkokul programında şarkılar temsiller ve oyunlar başlığı altında kendine yer bulmuş ve ayrıca hayat bilgisi derslerinde de dramatik gösteriler bu ders için bir ifade yolu olarak kabul edilmiştir. İlk basımı 1943 yılında, ikinci basımı da 1950 yılında “Okullarda Dramatizasyon” isimli kitap Selahattin Çoruh tarafından yazılmıştır ve bu kitapta dramatizasyonun okullarda kullanımı, bunun sayesinde öğrencilerin pasif bir şekilde eğitilmesinin ortadan kaldırılması gerektiği belirtmiştir. Dramanın bilgileri yaşayarak yaşatarak kazandıran bir yöntem olduğunu vurgulamıştır.

Eğitimde drama programını kapsamlı bir şekilde telaffuz eden ilk kişi ise okul müdürlüğü yapan Henry Caldwell Cook olmuştur.

s