Smilansky’nin tanımladığı dört oyun evresi; işlevsel oyun, yapı-inşa oyunu, dramatik oyun ve kurallı oyundur. İşlevsel/Fonksiyonel (duyusal-motor) oyun: İlk iki yılda baskın şekilde görülür. Bu oyunda fiziki becerilerin ve dil becerilerinin alıştırması yapılır. Çocuklar fiziksel olarak hareketleri tekrar ederek çevrelerini araştırır ve nesnelerin kullanımını öğrenir. İşlevsel oyun, çocuğun hareketlerini koordine etmesine destek vererek, onun kendi bedenine güven duymasını ve kendini yetenekli hissetmesini sağlar. E seçeneğinde yer alan sembolik oyun Piaget’in oyun gelişim evrelerinden biridir.

Sosyal konuşma
çocuğun doğduğu andan itibaren çevresi ile kurduğu sosyal ilişkiden doğan diyaloglara
işaret ederken, özel konuşma çocuğun sesli bir şekilde başkaları ile anlamlı bir diyalog
içerisinde olmadan kendi kendine konuşmasıdır. İçsel konuşma ise çocuğun sesli konuşmaktan
ziyade içinde sürdürdüğü ve düşünme sürecine eşlik eden konuşma türüdür

OYUNDA ÖĞRETMEN ROLLERİNİ OYUN TÜRLERİYLE İLİŞKİLENDİRME

Bu bölümün önceki kısımlarında anlatılan oyunda öğretmen rolleri dikkate alındığında
öğretmenlerin sosyo-dramatik, yapı-inşa ve fiziksel oyunlarda “kolaylaştırıcı” olma kategorisine dâhil olan rollerden en uygun olanlarını benimsemeleri önem taşımaktadır. Fakat öğretmenlerin karşılaştığı en büyük zorluk çocukların oyunlarına ne zaman katılacaklarına ve ne zaman oyun dışında kalmaları gerektiğine dair karar verebilmeleridir. Böyle bir durumda öncelikle, oyuna katılmanın destekleyici mi yoksa engelleyici mi olduğu sorgulanmalıdır (Gordon ve Browne, 2000). Diğer bir nokta ise, oyunda kolaylaştırıcı rolleri kullanmaları ve olumsuz olanları kullanmamaya özen göstermeleri gerekmektedir (Johnson, Christie ve Wardle, 2005). Yetişkinlerin çocukların oyun türlerini ve doğasını kontrol etme eğilimlerine bir tepki olarak bazı öğretmenlerin sınıfta ve oyun alanında çocukları tamamıyla serbest bırakma yaklaşımını benimsedikleri gözlemlenmektedir. Öğretmenlerin çocukların oyunlarını zenginleştirmede ki etkisi düşünüldüğünde bu tür bir yaklaşımın oyunu destekleyici olmadığı ileri sürülmektedir (Wardle, 2003). Son olarak ta, oyuna müdahale etme mevzusunda esnek olunması ve çocukların devam etmekte olan oyuna yönelik ilgilerine ve oyun türlerine en iyi uyan rolün seçilmesi gerekmektedir (Johnson, Christie ve Wardle, 2005). Fiziksel oyunları desteklemek için açık alanda oyunda öğretmenlerin rolleri arasında yer alan denetleme, gözlem, dolaylı stratejiler ve direkt stratejilerin
dikkate alınması, sınıfta yapılanları açık oyun alanında devam ettirme ve yapılamayanlar için fırsat sunulması ve fiziksel oyunları desteklemek için açık oyun alanında farklı zeminler oluşturulması gerekmektedir.
Sosyo-dramatik oyunda, yapı-inşa oyunlarında ve fiziksel oyunlarda eğer çocukların materyal, kostüm, uygun alan gibi ihtiyaçları varsa öğretmenin “ortam düzenleyici”
rolünü üstlenmesi gerekirken oyuna başlayamama ya da devam etmekte olan oyuna ilginin azalması gibi bir durum söz konusu ise “lider” rolünü üstlenmesi gerekmektedir.
Örneğin, öğretmen ortam düzenleyici rolünü üstlenerek doktorculuk oynayan bir grup
çocuğa hastaların randevu günlerini işaretleyebilecekleri bir takvim ve reçete yazıyormuş gibi yapmakta kullanabilecekleri bir defter verebilir. Ardından, çocukların talebi üzerine öğretmen oyun alanına bekleyen hastaların oturması için birkaç sandalye getirebilir. Öğretmenlerin oyuna katılımla ilgili olumsuz rolleri arasında yer alan “katılmayan, yöneten ve yeniden yönlendiren” rollerini benimsedikleri takdirde çocukların ihtiyaçlarını ve dolayısıyla da öğrenmelerini destekleme fırsatlarını fark etmeleri mümkün olmayacaktır.

Doğru cevap C şıkkıdır. 

Peller çocuklar için bazı evrelerden bahseder. Bu evrede 3-7 yaş Ödipal Kompleks ve Elektra Kompleksinin gözlendiği yaştır.

Oyun aktif bir eylemdir (Rubin, Fein ve Vandenberg, 1983). Oyun esnasında çocuk, zihin ve beden birlikteliği içerisinde aktif bir şekilde oyunu başlatır, sürdürür ve şekillendirir.

Yapı-inşa oyunu Sara Smilansky’e ait bir oyun sınıflandırmasıdır, Mildred Parten’in belirlediği sosyal oyun türleri arasında yer almaz.

Bunun yanı sıra çocukların televizyon, bilgisayar, akıllı telefon gibi teknolojik aletler ile çok zaman geçirmesini ve çocukların oyunlarına bu teknolojik aletlerin eşlik etmesinin de sağlıklı olmadığını savunur. Elkind (2007), günümüz tüketici toplumunun olumsuz alışkanlıklarının çocuklara da
kazandırıldığını söyler.

Çeşitli büyüklüklerde toplar, tırmanmaya, çekmeye yarayan materyaller, bisiklet vb. türdeki materyaller kaba motor becerileri geliştirmeyi sağlayan materyallere örnek olarak verilebilir

Moritz Lazarus'a göre harcanan enerjiyi yeniden kazanmak ve bu
enerji açığını kapatmak için insanlar ya uyur ya da oyun oynarlar. Oyun, insanın hayattaki zorluklarla başa çıkması için en temel araçlardan biridir

Okul öncesi sınıflarında, tematik öğrenme merkezleri bir öğrenme etkinliği için içerik ve ortamın uygun bir şekilde düzenlemesi ile oluşturulan merkezlerdir.

Dramatik oyun merkezinde bulunabilecek araç ve materyaller: Çocuk boyuna uygun mobilyalar ve mutfak araç gereçleri (koltuk, buzdolabı, fırın, ocak, lavabo, elektrikli süpürge, ütü vb.) Çocukların evcilik ya da lokantacılık temalı oyunlarında kullanabilecekleri bir masa ve sandalyeler. Mutfak araç gereçleri (çaydanlık, çatal, kaşık, tabak, fincan, tencere vb.).  Plastik sebze ve meyveler, yiyecekler, yiyecek kutuları vb. Oyuncak bebekler, bebek karyolası, beşiği.  Çeşitli meslek gruplarının kullandığı araç-gereçlerin oyuncakları (örn. doktor seti, marangoz seti, tamir malzemeleri, kasa vb.). Çeşitli meslek gruplarına ait şapkalar ve kostümler (doktor önlüğü, aşçı önlüğü, itfaiyeci kostümü vb.). Şal, eşarp gibi farklı amaçlarla kullanabilecekleri kumaş parçaları, kravat, ceket, etek, gömlek gibi yetişkin rolüne girebilecekleri kıyafetler. Kolye, çanta gibi aksesuarlar. Ayna. Kukla perdesi, çeşitli kuklalar (el kuklası, parmak kuklası).  Kaydırak açık hava oyun alanlarında bulunabilecek oyuncak ve araçlar içerisinde yer almaktadır.

Kreşe devam etmekte olan çocuklar kreşte bulundukları süre içinde
oyuncaklarla oynama imkânına sahip olmakla birlikte, güvenlik nedeniyle koğuşlara sadece peluş oyuncaklar alınmakta, diğer malzemelerden yapılmış oyuncaklar alınmamaktadır

Vygotsky’nin çocuk gelişimi ve eğitimine kazandırdığı en önemli kavram yakınsal gelişim alanı kavramıdır.Sosyokültürel Kuramı ortayan atan Vygotsky, eğitimini hukuk alanında almış olmasına rağmen çalışmalarıyla gelişimsel psikolojinin önemli isimlerinden biri olmuştur.

Yukarıda belirtilen unsurların hepsi Dramatik ve Sosyo-Dramatik Oyunu Desteklemede dikkat edilmesi gereken temel unsurlardandır.

Tekrarlama Kuramı, Evrim Kuramı’na dayanmaktadır. Bu kuram çocukları, hayvanlarla yetişkin insanlar arasındaki zincirin bir halkası olarak tanımlar.

Yetişkin Hayatına Hazırlık Kuramı

Psikolog Karl Groos, 1901’de yazdığı İnsanın Oyunu (The Play of Man) adlı kitabında oyunun, çocuğu, yetişkin hayatına hazırladığını belirtmektedir. Yani oyun “çocukluğun sonunda erişilecek olan olgunluk dönemi için ön denemelerdir. Örneğin, oyuncak ayısına sevgi gösteren bir çocuk ebeveynlik alıştırması yapmaktadır. Groos’a göre hayvanlar ve insanlarda oyun dürtüseldir. Dürtüsel davranışlar eğitilir, arıtılır ve sonunda insanların mesleki, kişisel ve sosyal başarılar elde etmek için kullanacakları beceri, düşünce ve tutumlara dönüşür. Oyunun en temel ögesi keyif almaktır. Fazla Enerji Tüketimi ve Rahatlama ve Eğlenme Kuramlarının oyunun fiziksel yönünü vurgulamalarına karşılık, Groos, oyunun bilişsel gelişime katkısını da göz ardı etmemiştir ve büyümeyle birlikte oyunlarda farklılık görüldüğünü belirtmiştir. Groos’a göre çocuklar sadece kovalamaca gibi fiziksel oyunlar oynamazlar, yapı-inşa oyunları, taklit oyunları, evcilik oyunları gibi oyunlar da çocukları geleceğe hazırlayan oyunlardır. Oyun ayrıca çocuğun antisosyal olmasını önler.

Sembolik oyunun daha karmaşık formu olan ve sosyal boyutu da içeren sosyo-dramatik oyun, iki ya da daha fazla çocuğun birlikte oynadığı mış gibi oyunlar olarak tanımlanmaktadır

Rousseau oyunun bir yol, eğitimde bir araç olarak kullanılması gerektiği fikrini ortaya atan ilk düşünür olmuştur. Doğru cevap D'dir.

Manipülatif materyaller çocukların el ve parmaklarındaki küçük kasları geliştirmeye ve ayrıca basit kavramlar, el-göz koordinasyonunu geliştirmeye yarayan materyallerdir.