Bir kimseye veya gruba bilgi vermek, bir şeyler öğretmek amacıyla kurulan ve yürütülen düzenli iletişimlere akademik iletişim denir. 

Beyza Bilgin bu konuya dikkat çekerek şöyle demektedir: “Son zamanlarda görüldüğü üzere din ve dünya görüşünün işe karışmadığı hiçbir anlaşmazlık bulunmadığından, karşılıklı anlayışı sağlayacak yeni tarz bir din eğitimi ihtiyacı da çıkıyor ortaya. Birbirine yaklaşan fakat henüz birbirini yeterince tanımayan insanların birbirleri hakkındaki peşin hükümleri, kesin kabulleri ve karşılıklı savunma tutumları, daha iyi bir karşılıklı anlayışı gerçekleştirme hatırına aşılmak zorunda. Bu yeni tarz eğitim konusunda ailelerin ve cemaatlerin yanı sıra okullara özel görevler düşüyor”(Bilgin, 2002, 20).

Teolojik safhada evren, insan iradesine benzer
iradelerle yönetilmektedir. Olayların sebepleri tabiatüstü varlıklardır. Bu süreç içerisinde ayrıca üç devre daha vardır. Bunlar:
· Fetişizm: Her şeyin canlı olduğu inancı.
· Politeizm: Olayların görünmez varlıklar tarafından meydana getirildiği inancı.
· Monoteizm: Varlıkların tek ve büyük bir iradedir. tarafından yönetildiği inancı.

Medine’ye hicretten sonra inşa edilen mescidin kuzey tarafında bulunan ve bazı sahabelerin barındığı Suffa’da, eğitim-öğretim yapılan bir başka önemli mekândır. Buradan 70 ila 400 arasında sahabe eğitim almıştır.

Dışlayıcılık yaklaşımına göre, hakikat sadece kendi sahip oldukları dine aittir ve kurtuluşa erecek olanlar da sadece bu dinin mensuplarıdır. Diğer din mensupları ile olan ilişkide temel hedef, onların da bu dine katılmalarını sağlamaya çalışmaktır.

Edward Tylor’a göre kültür ya da uygarlık, bilgi, inanç, sanat, ahla^k, gelenek olarak öğrenilmiş yapıyı ifade eder. Thurnwald, kültürü bir toplulukta örf ve a^detlerden, davranış tarzlarından, teşkilat ve tesislerden kurulu a^henkli bir bütün olarak tanımlamaktadır. Wiesler’in tanımı ise kısa ancak kapsamlıdır: “Kültür bir toplumun hayat tarzıdır”.

İlköğretim okulları için hazırlanan 2006 programında herhangi bir mezhebin esas alınması söz konusu olmayıp, yer verilen konular ve bunların açıklanmasında Kur’an esas alınmıştır. Kur’an bütün Müslümanlar için temel kaynak olduğuna göre, Kur’an merkezli bir programın da ortak paydayı oluşturacağı düşünülmektedir.

Dini rehberlik gerektiren konuların üç grup halinde ele alınması mümkündür. Bunlar; inanç ve ibadetler, sosyal yaşantılar ve bireysel dini sorunlardır.

Din hizmetlerinin karşılık ve menfaat beklenmeden yapılmasına hasbilik denmektedir. Peygamberlerin hepsinin, “Bu hizmetime karşılık sizden hiçbir ücret beklemiyorum. Benim ücretimi verecek olan Âlemlerin Rabbi’dir.” (Hûd 11/29, 51) ifadeleri hasbîliğe örnektir. İrşad ve rehberlik faaliyetlerinin karşılık beklenmeden yapılması anlamında, “hasbeten lillah”, “rızâen lillah” gibi deyimler kullanılır. Sadece Allah için ve Allah’ın hoşnutluğunu kazanmak için yapılan hizmetlere karşılık herhangi bir maddi menfaat beklemek, böylesine ulvî hizmetin bayağı karşılıklarla bir tutulması anlamına gelir.

Dinî danışma ve rehberlik kavramı bize batı dünyasından geçmiştir. Bu kavram, Pastoral Care denilen ve genellikle rahiplerin ve papazların özellikle kilise dışında yürüttükleri dinî danışmanlık ve rehberlik hizmetlerini ifade etmektedir. Pastor kelimesinin “papaz” anlamından yola çıkarak “din adamlarının verdiği manevî destek, tavsiye ve öğüt” anlamında kullanılan Pastoral Care, günümüzdeki dinî danışma ve rehberliğin temelini oluşturmuştur. 

Rehberliğin kelime olarak bir anlamı da ‘yöneltmek’ olduğuna göre, rehberlikte bireysel ayrılıklara önem verildiği gibi, bu ayrılıkların ve farklılıkların da yönlendirilmesi önemsenir. Böylece her öğrencinin kabiliyet, ilgi, ihtiyaç, imkan ve arzuları tanınmaya çalışılır ve kendisine en uygun ve tatmin edici bir alana yönlenmesi sağlanır. Bu da rehberliğin yöneltici fonksiyonudur. 

Kilise Hıristiyanlığının deneysel bilime ve bilim adamlarına baskı uygulaması da bunda etkili olmuştur. Dinlerin özünü kaybedip hurafelere boğulmasını da laikliğin sebepleri arasında saymak mümkündür. Kendi döneminde din bozulduğu için, ünlü filozof Socrates, bu yüzden ahlakı dine dayandırmamıştır.

Sözlüklerde bu kavramın karşılığı, “yol bilmeyenlere yol göstermek, tarif etmek, kişiye seyahatinde veya işinde kılavuzluk etmek ve rehberlikte bulunmak”tır. 

Müzik yazılı irşad araçlarından biri değildir.

Rehberlik kavramına ait farklı tanımlarda dört ortak unsur göze çarpmaktadır. Bunlar, insan, yardım, süreç ve uzman rehber’dir.

Duygusal mesaj ileten göstergeler ise, “duruş şekli”, “duruş mesafesi” ve “dokunuşlar” dır.

Gelişim insan hayatına paralel olarak doğumdan ölüme kadar devam eden bir süreçtir. Bu süreçte, her gelişim döneminin kendine özgü görevlerinin yerine getirilmesinde insan zaman içinde yardıma ihtiyaç duyabilir. Dolayısıyla bireyin yaşamı boyunca atacağı adımlarda sağlıklı kararlar alabilmesi için bu hizmetlerden her zaman yararlanmaya ihtiyacı vardır ve insan hayatı devam ettiği sürece rehberliğe muhtaçtır.