Kur’an-ı Kerim’de ‘i’sâr olarak geçen bu kavram, ‘başkalarını da düşünmek, onların haklarını ve menfaatlerini kendinden önce tutmak’ demektır.

Peygamberimizin“Doğruluktan ayrılmayın. Çünkü doğruluk insanı hayra, hayır ise cennete götürür. Bir kimse sürekli olarak doğru olmaya çalışır ve doğruluğu araştırırsa, Allah katında sıddık olarak yazılır.” (Müslim, Birr ve’s-Sıla, 29) hadisi sadakat ile açıklanabilir

Hukuk ise şunu savunur: Böyle bir dünyada, aynı nesneye pek çok kişi talip olacağından, ortaya yığılma, yarış, hasımlaşma, haset, kin ve kavga çıkmaktadır. Daha da ileri gidilip iş kan davasına kadar varmaktadır. İnsanlar bu kargaşa ve vehametin bitmesi için   bir üst   hakem arayışı içerisine girmiştir.   Bu   hakemin mecazî   adı   devlettir.   Öyle   görünüyor ki   devlet, “adâlet” demektir.

Din eğitimi konusundaki dini iletişimler, akademik dini iletişim kapsamındadır.

Dinî niteliğe bürünmüş yanlış gelenekler, kötü alışkanlıklar (içki, kumar vs.), zorla evlendirmeler, töre cinayetleri, kan davaları, kazalar ve felaketler (sel, deprem, yangın) sosyal yaşantı konusunda dinî rehberlik gerektiren durumları oluştururken inançsızlık olgusu inanç ve ibadetler konusuna girmektedir. 

Rehberlik çeşitleri üç ana başlık altında toplanmaktadır. Bunlar, fert sayısına göre rehberlik, fonksiyonlarına göre rehberlik ve yapıldığı alana göre rehberliktir.

Bu konuda oluşan sorular ise şöyle sıralanabilir:
· Nereden geldim?
· Nereye gidiyorum?
· Görevim nedir?
· Hayatın anlamı nedir?
· Neye inanmalıyım?
· Sonum ne olacak?
· Bu dünyadan sonra yeni bir dünya daha var mı?

O¨ğretim ve etkileme amaçlı iletişimlerde iletişim sürecinin bir düzen içinde yürütülmesi gerekir. Dini^ iletişimlerde kaynak, sürecin en önemli unsuru olduğuna ve süreci yönetme sorumluluğu bulunduğuna göre kaynağın iletişim becerisi önem kazanmaktadır. Okulda, camide ve toplumda sağlıklı dini^ iletişimler kurup insanlara olumlu dini^ tutum, anlayış ve davranışlar kazandırabilmek, kaynağın iletişim becerisine bağlıdır. Kaynağın iletişim becerisini iki konuda ortaya çıkmaktadır. Bunlardan biri, kaynağın süreç yönetimi, diğeri de kaynağın iletişim tarzıdır. 

Atabetü’l Hakayık, Edip Ahmed Yükneki’nin eseridir.

Uzmanlık, kişinin bir konu üzerinde derinlemesine bilgi, beceri ve deneyim sahibi olması demektir. Günümüzde en ayrıntı konular bile bir uzmanlık meselesi haline gelmiş ve her iş uzmanlarınca yürütülür olmuştur. Dinî konularda halkı aydınlatma, sorunlarını çözme, onları dinî bilgi, tutum ve davranış yönünden geliştirme görevi yürütenlerin de bu konularda belli donanımlara sahip olmaları gerekir. Bilgi zenginliğinin yanında bu bilgilerin kime, ne ölçüde ve nasıl anlatılacağı hususunda belli teknik birikime de ihtiyaç vardır. 

Devlet okullarında din dersleri, din/mezhep merkezli olmakla birlikte, diğer dinlere kısaca da olsa yer verilen ülke Almanya’dır.

1- Otoriter ve buyurgan davranmamak.

2- Usandırıcı ve bıktırıcı olmamak.

3- Dostça, samimi ve hasbi davranmak.

4- Esnek olmak, takıntı ve sabit fikirlilikten uzak durmak. 5- Gereksiz ve ilgisiz söz ve davranışlardan kaçınmak.

6- Dini^ grup normları ile çatışma veya uyuşma çabası içine girmemek.

7- Eleştirici, sorgulayıcı ve yadırgayıcı davranmamak.

Kur’an-ı Kerim’de ‘i’sâr olarak geçen bu kavram, ‘başkalarını da düşünmek, onların haklarını ve menfaatlerini kendinden önce tutmak’ demektır.

Yazılı iletişim, konuşmada kullanılan sembollerin ses kanalı ile değil de yazı kanalı ile kurulan iletişim şeklidir. Aslında yazı, konuşulan dilin kâğıt üzerindeki çizimlerinden, söz de ağızdan çıkan seslerinden ibarettir. Her ikisi de insan hafızasında kelimeleri, cümle yapısı, tamlamaları ve kuralları ile var olan dilin iki farklı şekilde tezahürüdür. Yazı dili ve konuşma dili diye ayırdığımız şey dilin kendisi değil, onun dışa yansıtılış biçimidir. İnsan konuştuğu dili, yazının dışında el, yüz, vücut hareketleri ile de dışa yansıtabilmektedir ki, buna da beden dili denilmektedir. 

“Bütün dinler aynı hakikate farklı biçimlerde işaret eder” ifadesi çoğulculuk dini yaklaşımı içerisinde değerlendirilebilir. 

Din dili bilimsel dilin deneysel doğrulama ölçülerine ihtiyaç duymaksızın akıl yürütme, analoji, determinist çıkarmalar gibi zihinsel ikna yöntemlerine dayanır.

Din dilinin tutarlılık niteliği kanaat oluşturmakta doğruluk niteliğinden daha etkilidir.

Güvenilirlik kişinin dürüstlüğü, samimiyeti, bilgi birikimi, konusuna ha^kimiyeti, yetenek ve yeterlikleri ile ilgilidir. Eksik ve yanlış bilgiye sahip olan, bir konuyu derli toplu bütünlük içinde net ve anlaşılır biçimde sunamayan bir konuşmacı güvenilirliğini kaybeder. Güvenilirlik kişinin kendine güvenmesi, iç istikrarı, yetenek ve yeterliklerinin farkında olması ile de yakından ilgilidir.