Din eğitimi ve din hizmetlerine dair iletişimlere konu olan dinî mesajın temel özellikleri şöyle sıralanabilir:

1- Mesaj dinî açıdan doğru ve anlamlı olmalıdır.

2- Kolay anlaşılır olmalıdır.

3- Muhatabın ihtiyaçlarına uygun olmalıdır.

4- Dinî amaca uygun olmalıdır.

5- Düzenli, sistemli ve hiyerarşik olmalıdır.

Halkla ilişkiler alanında giyim, kuşam, nezaket ve zarafet hususları ön plana çıkmaktadır.

Çokkültürlülük kavramına yaklaşım ve Batı dünyasındaki gelişimi ile ilgili ayrıntılı bilginin yer aldığı C¸okkültürlülüğü Yeniden Düşünmek Kültürel C¸eşitlilik ve Siyasi Teori adlı kitabın yazarı Bhikhu Parekh’tir.

Peygamberimizin“Doğruluktan ayrılmayın. Çünkü doğruluk insanı hayra, hayır ise cennete götürür. Bir kimse sürekli olarak doğru olmaya çalışır ve doğruluğu araştırırsa, Allah katında sıddık olarak yazılır.” (Müslim, Birr ve’s-Sıla, 29) hadisi sadakat ile açıklanabilir.

Beden dili, fonksiyonu ve kontrol edilebilirliği açısından fizyolojik olan ve olmayan diye ikiye ayrılır. Bedenin dilinin fizyolojik yönü insan metabolizmasının ortaya koyduğu davranışları kapsamaktadır. Metabolizmanın bütün davranışları beyin tarafından sinirler aracılığı ile yönetildiğinden beden dilinin fizyolojik yönü sinir dili olarak nitelendirilir. Bunun dışındaki fizyolojik olmayan saç ve bıyık düzeni, takılar, giysiler de giyim-kuşam olarak ele alınır. 

A, B, ve C şıkları Süreç ekolünün özelliklerini ifade eder. E seçeneğinde ise İletişimin başarısı verici ve alıcı arasındaki bilgi benzerliğine dayanır ifadesi Süreç ya da Göstergebilim ekolüne ilişkin doğru bir ifade değildir. D şıkkında yer verilen ifade ise Göstergebilim Ekolünün özelliğidir. 

Latince bir kelime olan kültür (culture), “ekme, yetiştirme, üretme” anlamına gelmektedir. Terim anlamı ise, “bir toplumun ya da milletin, inanç, fikir, sanat, âdet ve gelenekleri, maddî ve manevî değerlerinin bütünüdür”(Ayverdi, 2006). Osmanlı Türkçesi’nde bu kelime “ hars ( حرث ) ” olarak ifade edilmektedir.

Çokkültürlülük, A şıkkında belirtildiği gibi, bir toplum içinde birden fazla kültürel yapının yaşaması olgusudur. Diğer şıklarda yer alan ifadeler çokkültürlülük kavramına ilişkin doğru ifadeler değildir.

Fiske, iletişimi, herkesin bildiği ancak çok az kimsenin doyurucu bir şekilde tarif edebildiği, araştırmaya elverişli ancak çok sayıda disipliner yaklaşıma ihtiyaç duyulan bir insan etkinliği olarak görür. Ona göre olayı doğru kavrayabilmek için iletişim alanında iki temel yaklaşıma bakılması gerekiyor. Bunlar, Süreç Ekolü ve Göstergebilim Ekolü’dür.

Geleneksel psikolojinin, insan ruhunun derinliklerinden gelen maneviyat olgusunu uzun süre görmezden geldiği söylenebilir. Psikolojik araştırmalar ve klinik deneyler dışında tutulması gerektiğine inanılan maneviyat konusu, uzun bir süre “kişilere özgü bilim dışı bilinmez bir özel alan” olarak görüldü. Abraham Maslow’un “kendini gerçekleştiren kişiler” hakkındaki araştırmasına kadar ilgiye layık bir konu olarak kabul görmeyen maneviyat,bu araştırma sonucunda, karşılanması gereken nihai bir ihtiyaç ve önemli bir motivasyon alanı olarak fark edilmiştir.

Toplum içindeki farklılıklar, günümüzde çoğulluk-çoğulculuk kavramları ile ifade edilmektedir. “Çoğulluk” kavramı, değerler, kurallar, dünya görüşü ve inançlardaki çokluk ve çeşitlilik olarak tanımlanırken, “Çoğulculuk” (Pluralism), bütün bu çeşitlilik ve farklılıkların saygı ile karşılanması ve tanınması olarak kabul edilmektedir.

Öncelikle ifade etmeliyiz ki, İslâm, iyi insan yetiştirmeyi hedefler. Bu aynı zamanda iyi vatandaş da demektir. Bu tip bir insanın özelliklerini şöyle sıralayabiliriz: Elinden ve dilinden kimseye zarar gelmez. Düşenin dostudur. Bencil (egoist) değildir. Emaneti ehline verir.

Dışlayıcılık yaklaşımına göre hakikat sadece kendi sahip oldukları dine aittir ve kurtuluşa erecek olanlar da sadece bu dinin mensuplarıdır. Diğer din mensupları ile olan ilişkide temel hedef, onların da bu dine katılmalarını sağlamaya çalışmaktır.

Dinin geleneksel ve özgün yapısının kaybedilmesi küreselleşmenin sonuçlarından biridir.

Anlatım yöntemi kullanılırken dikkat edilmesi gereken hususlar:

Öğretmen, anlatımı araç ve gereçlerle zenginleştirmeli; anlatım sırasında diğer öğretim materyallerinden yararlanmalıdır.

Anlatım yöntemini kullanırken öğretmen, mesajların öğrenciye ulaşıp ulaşmadığını, anlattıklarının doğru anlaşılıp anlaşılmadığını sürekli kontrol etmelidir.

Öğretmenin konuşma tarzı, ses tonu, hareketleri, jest ve mimikleri, görünümü, giyim kuşamı, anlatımındaki açıklığı ve öğrencilerle göz teması, bu yöntemi başarılı bir şekilde uygulamada etkili olan hususlardır.

Anlatım süresi, dinleyicileri sıkmayacak, dikkatlerinin dağılmasına meydan vermeyecek uzunlukta olmalı, konunun içeriğine, dinleyici kitlesinin yaş ve ilgi düzeylerine de bağlı olmakla birlikte, 15-20 dakikayı aşmayacak uzunlukta olmasına dikkat edilmelidir.

Öğretim yapacak kişi konuya çok iyi hazırlık yapmalıdır.

A ve B seçeneklerinde yer alan ifadeler, akademik iletişimin özelliklerini belirtir. D ve E seçenekleri ise yaşantısal iletişimin özellikleridir. C şıkkında yer verilen ifade ise İlişkisel iletişimin özelliğidir. 

Dini iletişim kaynağının sahip olması gereken kişisel özellikler arasında ‘İnanılırlık’ ve ‘Uzmanlık’ yer almaktadır.

İyi bir insanın niteliklerinden biri de hiç ölmeyecek gibi dünya, yarın ölecekmiş gibi de öteki dünya için çalışır.

Sözlüklerde Delâlet kavramının karşılığı, “yol bilmeyenlere yol göstermek, tarif etmek, kişiye seyahatinde veya işinde kılavuzluk etmek ve rehberlikte bulunmak”tır. Bu kavramla aynı kökten gelen “Dâll” ve “Delil”, bir işe öncülük eden, işi nasıl yapacağını bilemeyenlerin önüne düşerek rehberlik edenlere verilen isimlerdir. Hac görevi esnasında, hacılara ilgili yerler ve konular hakkında bilgiler veren ve rehberlik yapanlara “Delil” isminin verilmesi bu sebepledir.