Daha sonra -İsa’nın da konuştuğu ileri
sürülen- Aramice bölge toplumlarının diplomatik dili olarak Akadçanın yerini
almıştır.

Genel olarak yabancı ülkelerin hükûmet ve yöneticilerini etkilemeyi hedefleyen diplomasi günümüzde giderek aynı zamanda yabancı toplumların kamuoylarını da etkilemeye yönelmektedir. O kadar ki bugün kamuoyu ‘diplomasi alanında en önemli yeni unsur’ olarak nitelendirilmektedir. Hatta ‘yeni diplomasinin büyük ölçüde kamuoyu diplomasisinin ta kendisi olduğu ve geleneksel diplomasiye oranla farklı yetenekler, teknikler ve davranışlar gerektirdiği’ dahi ileri sürülebilmektedir. Doğru cevap D'dir. 

Çağımızda ülkelerin egemenliğinin görece kısıtlanması da diplomasi faaliyetini etkileyen yeni bir gelişmedir. Mutlak egemenlik kavramı neredeyse geçmişte kalmıştır. Hâlen ülkelerin egemenliği gönüllü olarak veya dıştan müdahale yoluyla sınırlanabilmektedir. Ulus devletlerde gönüllü kısıtlamanın en önemli örneği Avrupa Birliği’dir. Avrupa bütünleşmesi süreci içinde AB üye ülkeleri giderek artan konularda ulusal egemenliklerini ‘ortak egemenlik’ alanına devretmeyi kabul etmektedir.

İngiliz diplomatı Sir Victor Wellesley diplomasi ve dış politika kavramları arasındaki ayırımı şu şekilde özetlemiştir: ‘Diplomasi politika değil politikayı uygulayan araçtır. Bu iki unsur birbirini tamamlar zira biri diğerinin işbirliği olmadan
harekete geçemez. Diplomasi dış politikadan bağımsız bir mevcudiyete sahip değildir, fakat her ikisi birlikte tek bir icra politikası oluşturur - politika stratejiyi
saptar, diplomasi ise taktikleri’. Doğru cevap C'dir.

İnsani diplomasi insani amaçlı operasyon ve programlar için kamuoyu ve hükûmet desteği ve kaynaklarını harekete geçirmeyi hedefler. Bu diplomasi türü aynı zamanda insani amaçlı operasyonların savunulması, müzakeresi, anlaşmalara bağlanması gibi hususları içerir. Bu alanda hükûmetler yanında uluslararası kuruluşlar, sivil toplum kuruluşları, özel sektör ve özel kişiler dâhil çeşitli aktörler faaliyet göstermektedir. Çağımızda çeşitli düzeylerde işbirliği hâlinde faaliyet gösteren bu aktörlerin hızla çoğalması insani diplomasinin önemini arttırmıştır.

Büyükelçiliklerin esas muhatapları ve patronları olan dışişleri bakanlıkları ile iletişiminin yöntem ve araçları aktarılacak mesaj, veri ve bilgilerin gizlilik derecesine ve ivediliğine göre değişir. Açık yazışmalar ivediliğine göre, posta vasıtasıyla gönderilen yazı ve raporlar şeklinde olabileceği gibi telgrafla da yapılabilir. Büyükelçiliklerin hemen hepsinin telsiz telgraf ve/veya elektronik iletişim teçhizatı bulunmaktadır. Günümüzde, çok hacimli raporlar ve yayınlar göndermek dışında, her türlü açık yazışmalar için faks ve -sayıları giderek artan bazı ülkeler misyonlarında- elektronik posta kullanılmaktadır. Telefon gerek gizlilik nedenleriyle gerek arşiv gerekleri dolayısıyla resmî iletişim aracı sayılmamaktadır.

ABD diplomasisini askeri ve ekonomik güce dayandıran vu bunun temelini atan kişi W.Wilson'dur. 

Doğru cevap B seçeneğidir. 

Günümüzde diplomasi profesyonel bir meslek olarak tanımlanabilir.

Uyuşmalığın çözümü bir uyuşmazlığın sona erdirilmesini ifade eder

Büyükelçilikler, casusluk olarak nitelendirilen ikinci tip “gayrimeşru” yollardan titizlikle kaçınırlar. Zira bulunulan hükûmet tarafından meydana çıkarılması hâlinde en hafifiyle resmen özür dilenmesini gerektiren, daha da vahim durumlarda, ilgili diplomatların istenmeyen şahıs (persona non grata) ilan edilerek ülkesine iadesi noktasına kadar gidebilen durumlar ortaya çıkabilir.

Hariciye Vekaleti’nin kalıcı bir örgütlenmeye kavuşturulması 1927 yılında gerçekleşmiştir. 25 Haziran 1927 tarihli ve 1154 sayılı Hariciye Vekaleti Teşkilat Kanunu ile esas itibarıyla personel konuları düzenlenmiş,bu çerçevede, meslek memurlarının tayin ve terfi esasları, idari memur ve uzman sınıfı yaratılması gibi hususlar kurallara bağlanmıştır.

Elçiler sınırdan içeri girdikten sonra artık o ülkenin misafiri sayılmakta ve her türlü konaklama masraf­ları ev sahibi hükûmet tarafından karşılanmakta, ayrıca dönüşlerinde kendilerine görevlerine uygun armağanlar verilmekteydi.

Çevre politikaları, ilk olarak özellikle sanayileşmiş ülkelerde su ve hava kirliliği gibi küresel çevre bozulması işaretlerinin bilincine varılmaya başladığı 1960’lardan itibaren uluslararası düzeyde gündeme gelmiş ve diplomasi konusu olmuştur. Konu önce Birleşmiş Milletler’de tartışılmaya başlamış, 1969 yılında NATO çevre güvenliği konusunu ele almıştır. 1972 yılında Stockholm’de gerçekleştirilen ve Stockholm Konferansı olarak da bilinen “Birleşmiş Milletler İnsan Çevresi Konferansı” bu alandaki ilk büyük uluslararası girişim olmuştur. Doğru yanıt A'dır.