Grup içi süreçleri anlamakta üç farklı modelden bahsedilebilir: Mutabakat Modeli’nin amacı grup içi anlaşmazlıkları önlemeye yöneliktir. Oy birliği (Oydaşma) Modeli ise grup içi çatışmanın çözümüne öncelik verir. Son olarak, Çoğulculuk Modeli’nden bahsedebiliriz. Buna göre doğru yanıt A seçeneğinde verilen "Çoğulculuk Modeli"dir.

Operasyonel Kod, liderlerin dış politika kararlarını, davranışlarına odaklanarak açıklamaya çalışan bir yöntemdir. Operasyonel Kod analizi, araştırmacıların, karar alıcıların siyasi düşüncelerini incelemek için kullandıkları önemli bir araçtır. Bu yaklaşımın temeli, Nathan Leites tarafından, 1950’lerde Lenin, Trotsky ve Stalin’in politik bakış açılarını incelemek için oluşturulmuştur.

Anketler bireylerin davranışlarını ölçtüğü için kamuoyunun anlaşılmasında çok önemli bir rol oynarlar. Simulasyonlar ise bilgisayar modellemelerinin çok fazla sayıda (örneğin, 10,000 kez) tekrar edilmesiyle karar alıcıların davranışlarının nasıl gelişeceğini öngörmeye çalışır.

Başkanlık sistemlerin aksine, parlamenter (nispi temsil) sistemi ulusal seçim yet-kisi oluşturmak ya da kamu politikasının yönünü değiştirmek konusundaki temel unsurdan yoksundur. Nispi temsil sistemlerinin koşulları göz önüne alındığında, seçmen kitlesinin dağınık olması ve küçük partilerin tikel meselelere hitap etmesi geniş çaplı dış politika kararlarında kamuoyunun etkili olamayacağını savunur.

Anketler bireylerin davranışlarını ölçtüğü için kamuoyunun anlaşılmasında çok önemli bir rol oynarlar. Simülasyonlar ise bilgisayar modellemelerinin çok fazla sayıda (örneğin, 10,000 kez) tekrar edilmesiyle karar alıcıların davranışlarının nasıl gelişeceğini öngörmeye çalışır.

Dış politika analizi içerisinde kullanıldığı hâliyle içerik analizi, yazıya geçirilmiş ya da kaydedilmiş konuşmaların sistematik ve objektif olarak çalışılmasıyla, siyasi aktörlerin kişiliklerinin ve bireysel özelliklerinin anlaşılmasında kullanılan bir araştırma tekniği olarak tanımlanabilir.

“Karar alıcıların herhangi bilgiyi aldıklarında ne yapabileceklerinden, karar alıcıların hangi silsileye bağlı olarak bilgiyi alıp bu bilgiye istinaden nasıl hareket edebilecekleri modellenmeye yarayan” araştırma yöntemi, Bilgisayar modelleri ve simülasyonlardır.

Birinci olarak kamuoyu, hükûmetin kararlarını, elitlerin yönlendirmelerinden etkilenerek, hükûmetin liderlik konumunun getirdiği üstünlükten etkilenerek ya da genel olarak hükûmetin aldığı kararları desteklemeye meyilli olması nedeniyle destek verebilir. Bu denklemde kamuoyunun politikanın belirlenmesinde çok az, belki de hiç etkisi olmamaktadır ve doğrudan elitlerin verdikleri yönlendirme ve reaksiyona dayalı bir hareket söz konusudur. Bu yaklaşım, özünde elitlerin ve karar alıcıların kamuoyunu yönlendirmesi gerektiğini savunur. 68

Resmî yaklaşımda, hiyerarşik bir yapı ve bir komuta zinciri vardır. Her danışman kendi uzmanlık alanıyla ilgili ve çalıştığı birimin yetki alanına giren konularda elde ettiği bilgileri lidere sunar

Yanlış algılar üzerine önemli bir eser vermiş olan Stoessinger’a göre, savaşların nedenleri, ne insanların doğuştan gelen saldırganlıkları ne de askerî karakter, ittifak ve ekonomi gibi kavramlardır. 20. yüzyılda gerçekleşmiş olan yedi önemli savaşı ve her bir vakadaki karar alma sürecindeki algıları inceleyen çalışmalarında liderlerin savaş kararı verdikleri andaki algılarının anahtar unsur olduğu ortaya çıkmıştır.

Dış politikanın nihai yetkisi sadece baskın bir lider veya tek bir grup tarafından değil, üçüncü bir alternatif olarak politik özerk aktörlerin koalisyonu tarafından da belirlenebilir. Partilerin bir araya gelerek oluşturduğu koalisyon hükûmetlerinde güç dağılımı kadar liderlerin karar mekanizmaları üzerindeki etkisi kısıtlanabilmektedir. Koalisyonu kuran partiler arası sıkı bir çekişme ve müzakere sonucunda anlaşmaya varmaları hükûmet içerisinde güç dağılımını (hangi partinin hangi bakanlığı alacağı ve hangi görevden sorumlu olacağı gibi) belirlemektedir. Koalisyon karar mekanizması kurumsal çerçevede oldukça yaygın bir olgudur. Bunlar çok partili kabine ile oluşturulmuş meclis demokrasilerinin meydana getirilmesi ile oluşan eğilimlerdir. Koalisyon kararları iki farklı ayırt edici özelliğe sahiptir. Birincisi karar birimi içinde siyasi otoritenin net bir şekilde bölünmesidir. İkincisi ise aktörlerin seçimlerini etkileyecek şekilde karar merkezleri etrafında toplanmasıdır. Koalisyon ortakları her zaman dış politika konusunda fikir ayrılığında olmasalar da bazı anlaşmazlıklar farklı ulusal rol algılarının oluşmasına neden olmaktadır. Örneğin 1996-1997 yıllarında Türkiye’de yaşanan Refah Partisi ve Doğru Yol Partisi koalisyonunda, Refah Partisi Türkiye’ye İslam dünyasının lideri olma rolünü yüklemeye çalışırken, Doğru Yol Partisi, batı demokrasilerine yakın bir rol üstlenilmesini istiyordu. Parlamenter rejimlerde çok partili kabineler içerisinde koalisyon karar birimleri kabinenin kontrolünü sağlayan mutlak çoğunluğa sahip tek parti olduğu zamanlarda meydana gelir. Ufak bir ayrılık bile kabinenin düşmesine ve yeni bir seçim yapılmasına sebep olabilir. Bu bilgilere göre doğru cevap B seçeneğidir.

Temelde birey seviyesinde, devlet seviyesinde ve sistem seviyesinde olmak üzere 3 analiz seviyesinden bahsetmek mümkündür. Diğer ifadeler doğrudur.