Yanıt Açıklaması:

 Rüzgar hızı arttıkça bitkilere mekanik olarak zarar verir.

Yanıt Açıklaması:

Tundra ekosistemleri: Karasal yüzeylerin yaklaşık %6’ını oluşturan bu ekosistemlerin verimi yılda hektar başına 1,5 ton kadardır. Sınırlayıcı faktör düşük sıcaklıktır. Tür çeşitliliği az olmasına rağmen göçmen türler için en çok tercih edilen alanlardır. Sıcaklığın düşük olması saprofit beslenen organizma faaliyetini azaltmakta, buna bağlı organik madde oluşumu çok azdır.

Yanıt Açıklaması:

Kuraklık, aşırı otlatma, yabancı bitki istilası ve yakma meraları tehdit eden faktörlerdendir. Endemik bitkiler ise bu faktörlerden birisi değildir.

Yanıt Açıklaması:

Güneş ışınları yeryüzünde elektromanyetik dalgalar oluşturur. Bu elektomanyetik dalgaların % 4’ü ultraviyole, %52’si kızıl ötesi ve %44’ü görünür ışıktır. Bununla birlikte güneş ısınlarının sadece %1-%5’i fotosentez için kullanılır.

Yanıt Açıklaması:

Mera ıslah metotları içerisinde; otlatmanın kontrol altına alınması
(otlatma zamanı, aralığı, kapasitesi ve vejetasyon tipine uygun hayvanların seçimi),
aşılama (suni tohumlama, tür seçimi, ekim zamanı ve ekim şekli), gübreleme, yabani
otlarla mücadele, erozyonla mücadele (teraslama, karık açma, derin yırtma, rüzgâr perdeleri,
drenaj) yer almaktadır.

Yanıt Açıklaması:

Toprak boşluklarının tümüyle su ile dolduğu nem miktarıdır. Bu koşulda bitki kökleri yeterli oranda hava alamazlar.

Yanıt Açıklaması:

Toprakta su; sızan su, kapiler su, higroskopik su, bileşik su, su buğusu ve taban suyu olmak üzere altı farklı türde bulunur.

Yanıt Açıklaması: Çizelge 2.1'de iklim bölgelerimiz ve buralarda yetişen ürünler verilmiştir. Marmara Bölgesi geçiş iklim özellikleri gösterdiğinden yüksek ürün çeşitliliğine sahiptir.

Yanıt Açıklaması: Tundra toprağı, zonal dir; Alüvyal toprak, azonal; Kireçli toprak, intrazonal olduğundan A şıkkı doğrudur.

Yanıt Açıklaması:

İklimsel abiyotik faktörler; ışık, sıcaklık, iklim, yağış ve nem, radyasyon ve rüzgardır. İklimsel olmayan abiyotik faktörler ise, su ve topraktır.

Yanıt Açıklaması:

Bitki örtüsü, toprak ve doğal kaynaklara zarar vermeden en fazla hayvansal ürünü elde etme amaçlı otlatma alanlarının kullanımının planlamasına ve planların uygulanmasına mera amenajmanı denilmektedir. Planlama ve uygulamalarda esas alınacak hususlardan bazıları su şekildedir:
• Belirli genişlikteki bir alanda, belirli bir süre içerisinde doğal kaynaklara zarar vermeden otlatılabilecek en çok hayvan sayısına otlatma kapasitesi denir. Meralarda otlatılan hayvan sayısı ile meraların ürettiği yem miktarı arasında denge kurulmalı ve genellikle üretilen yem n yarısının otlatılması oranı ile mera kapasiteleri belirlenmelidir.
• Otlatma mevsimi veya otlatma dönemi, bitki türlerinin otlama olgunluğuna geldiği dönem başlamalıdır.
• İki otlatma arasında yeterli dinlendirme yapılmalı ve otlatmaya son verme tarihine dikkat edilmelidir.
• Otlatmaya düşük rakımlı yerlerden başlanmalı ve yüksek rakımlı alanlara doğru çıkılmalıdır.
• Meralardaki bitki örtüsünün yapısına uygun hayvan türleri ile otlatma yapılmalıdır. Örneğin, taban mera veya buğdaygillerin çoğunlukta olduğu meralarda sığırların, gen s yapraklı bitki türlerine sahip engebeli alanlarda koyunların ve çalılık vejetasyonlarda ise keçilerin otlatılması bitki örtüsünün iyi değerlendirilmesi açısından oldukça önemlidir.
• Mera parsellerindeki bitkilerin durumuna ve ekolojik koşullara göre uygun olarak otlatmanın sağlanmasına üniform otlatma den r. Hayvanların mera üzerinde sevk ve idaresini uygun bir şekilde temin ederek üniform otlatma sağlanmalıdır.
• Meralarda otlatma baskısını azaltmak için tarla arazileri içerisinde rotasyon meraları oluşturulmalıdır.
• Tespit ve tahdit işlemi yapılan köylerde gerekli vejetasyon etütleri yapılarak mera amenajman ve ıslah haritaları oluşturulmalıdır.
• Mera ıslahı ve amenajmanı konusunda çiftçiler eğitilmeli ve fonlarla desteklenmelidir.
• Terk edilen tarım alanları başta olmak üzere toprak yapısı ve topoğrafik yapısı uygun alanlarda yapay meralar oluşturulmalıdır.

Yanıt Açıklaması:

Doğal meralar 4 ana başlıkta incelenir.

Yanıt Açıklaması:

İklim Bölgesine göre bölgede en fazla üretilen ürünler:
Karasal İklim: İç Anadolu Bölgesi: Yarı kurak iklim nedeniyle buğday, arpa gibi
tahıllar ile fasulye, nohut gibi baklagiller yetiştirilir.
Erzurum-Kars Bölümü: Yazların kısa ve serin geçmesi tarımsal faaliyetleri sınırlamıştır. Buğday, arpa gibi tahıllar yetiştirilir.
Doğu Anadolu ve dağlık yerler: Tahıl tarımı yapılır. Sebze ve meyve üretimi önem taşımaz.
Akdeniz İklimi: Akdeniz iklimine uyumlu olan turunçgiller, zeytin, incir, susam,
pamuk, pirinç, turfanda sebzeler, muz, çekirdeksiz üzüm ve tütün gibi
ürünler yetiştirilir.
Marmara İklimi: Geçiş iklimi koşullarına bağlı olarak ürün çeşitliliği en fazla olan bölgedir. Başlıca ürünleri ayçiçeği, zeytin, tütün, çeşitli sebze ve
meyveler, tahıllar, dut ve fındıktır.
Karadeniz İklimi:  Kış ılıklığına ve bol neme gereksinim duyan çay, fındık, mısır ile tütün, sebze, meyve, keten, kenevir, ayrıca Doğu Karadeniz kıyılarında
turunçgil yetişir.

Yanıt Açıklaması:

Bitkilerin sap, yaprak, çiçek gibi organlarının toprağa olan iz düşümüne yaprakla kaplama adı verilmektedir.

Yanıt Açıklaması:

Mısırın büyümesi için gerekli olan optimum sıcaklık aralığı 20-26 derece arasında olmalıdır.

Yanıt Açıklaması:

İstilacı bitkiler: Hayvanlar tarafından severek tüketilmeyen, otlatma alanları içerisinde istenilmeyen, lezzetsiz, dayanıklı çabuk gelişen ve yabani ot olarak adlandırılan türlerdir.

Yanıt Açıklaması: Çayır ve step ekosistemleri: Karasal yüzeylerin %25’ini oluşturan çayır ve step ekosis-temleri çoğu zaman tarım ekosistemlerine dönüştürülmektedir. Bu ekosistemlerin verimi yılda hektar başına 8 tondur. Bu ekosistemlerde biyolojik çeşitliliğin yüksek olduğu alanlardır. Ayrıca çok sayıda hayvan türü barındırırlar.

Yanıt Açıklaması:

Çavdar için 1-2°C, buğday için 3-4°C,  tütün için 13-14°C ve pamuk için 14-16°C'dir. Buna göre sıralanan bitkiler arasında en düşük çimlenme sıcaklığı en düşük olan Çavdar ve en yüksek olan pamuktur. Doğru cevap B'dir. 

Yanıt Açıklaması:

Sızan Su: Yağmur veya sulama sonrası yerçekimi kuvveti nedeniyle toprağın içinde
aşağıya doğru süzülen sudur.

Yanıt Açıklaması:

Su toprak içinde yukarıdan aşağıya doğru, yana doğru ve aşağıdan yukarıya doğru olmak üzere üç farklı şekilde hareket eder.

• Suyun yukarıdan aşağıya doğru hareketi: Yerçekiminin etkisi ile sızan su yukarı- dan aşağıya doğru hareket etmektedir.
• Suyun yana hareketi: Difüzyon ve osmotik basıncın etkisi vardır.
• Suyun aşağıdan yukarıya doğru hareketi: Adhezyon ve kohezyon kuvvetlerinin etkisi vardır. Taban suyundan kapiler borularda suyun yükselmesi bu harekete örnektir.