Cinsellik, Maslow’un gereksinimler hiyerarşisi kuramına göre insan organizmasının temel gereksinimleri arasında ifade edilmektedir.

Örnek vermek gerekirse; engelli bir bireyin “ben beceriksizim” ya da “ben becerikliyim” demesi onun gerçek benlik algısıdır. Gerçek benlik bireyin gerçek yaşamdaki deneyimleriyle gerçekleşir.

Engelli bireyin yaşadığı ötekileştirilme hissini engelli bireyin aile üyelerinin de belirli
ölçülerde paylaştığı bilgisi yer almaktadır. Östman
ve Kjellin (2002) bu durumu bağlantısal damgalanma kavramıyla açıklamıştır.

Eğer normallik organizmanın tüm kişilik bölümlerinden birbiriyle denge durumunda ve uyumlu bir birlik içinde işlevlerini sürdürmesi anlamında alınırsa böyle bir durumun gerçekleşmesi ütopyadır. Diğer bir deyişle hiç kimsenin tüm kişilik özellikleri hiçbir zaman birbiriyle tam bir denge durumunda olamayacağı için normal diye bir durum asla gerçekleşmeyecektir.

A ve B seçenekleri eşlerden oluşan alt sisteme aittir. C ve E seçenekleri ebeveynlerden oluşan alt sisteme aittir.

İnsanın düşünme biçimi onun duygu durumu ve davranışını da etkilemektedir.

Ailenin ihtiyaçlarının karşılanması ve temel işlevini yerine getirebilmesi bazı alt fonksiyonlar vasıtası ile olur. Bunlar (Seligman ve Darling, 2007): Ekonomik (gelir sağlama ve faturaların ödenmesi ve tasarruf gibi faaliyetler) Günlük hayat/sağlık bakımı (ulaşım, mutfak alışverişi, yemek hazırlama ve gerektiğinde hastaneye gitme gibi aktiviteler) Eğlence (hobiler, sinema, tiyatro gibi bireysel ve ailesel aktiviteler) Sosyalleşme (sosyal becerilerin geliştirilmesi ve bireyler arası ilişkiler)Öz benlik (zayıf ve güçlü yönleri keşfedebilme ve aidiyet duygusu gibi özelliklerin kazanımı) Şefkat (yakınlık ve ilgilenme gibi özelliklerin gelişimi) Eğitimsel/mesleki (ev ödevi, kariyer seçimi iş ahlakı gelişimi gibi) Manevi (ait olunan dinsel inanış ve toplum gibi).

Uyum hipotezine göre aileler dış kaynaklardan aldıkları destek azalsa da zamanla engelli bireye bakım verme konusunda gerekli beceri ve yetenekleri edinerek bakım verme rolüne uyum sağlarlar, sürekli bir travma içerisinde bulunmazlar.

Cinsellik kadın ve erkek arasında geçen, çoğu zaman üreme amacı olmayan bir etkinlikten daha çok toplumsal rollerin, toplumsal cinsiyet rollerinin, etik/ahlaki kuralların, kültürün, tabuların, ve dinin son derece etkin roller oynadığı karmaşık bir alan ve kavramdır.

Engelliliği açıklamayı hedefleyen modellere bakıldığında en genel anlamda tıbbi modeller
(bireysel modeller) ve sosyal modeler şeklinde iki
yaklaşımdan söz edilmektedir. Tıbbi model engellilikle ilgili olan ilk teorik yaklaşımdır.. Doğru cevap iki yani A seçeneğidir.

Engelli bir bireye yardıma ihtiyacı olup olmadığını sormadan harekete geçilmemelidir. Engelli bireylerle, birey talep etmediği müddetçe konuşma şekli değiştirilmemelidir, engelli bireylerin cihazlarına ve yardımcı donanımlarına dokunulmamalıdır. İşitme engelli bireylerle konuşurken bireyin yüzümüzü rahat görebileceği bir pozisyon alınmalıdır. Engelli bireylerin bir etkinlikte rahat edip etmeyeceğine onun yerine karar verilmemeli, kendilerine sorulmalıdır.

Sosyal modele göre engellilik bireysel bir durumdan ziyade toplumun bireyin birtakım kısıtlılıklarını sorun ederek bireyin önüne engel koyması şeklinde görülmektedir. Yani bu model engelliliğin daha çok toplumun engelli kişilerin ihtiyaçlarını hesaplamadaki başarısızlığı olarak ele alır. A ve D şıkkı ise aslında aynı modelin isimleridir ve bu model engelin bireyin anatomisindeki bir bozukluktan ileri geldiğini öne sürer. Ailesel model ve politik model adlandırması ile engellilik modeli bulunmamaktadır.

Çözüm: Engelli bireyin engelinden dolayı otomatik olarak yardıma ihtiyacı olduğunun varsayılması yanlış bir tutumdur.

Psikoseksüel gelişim kuramına göre bireyin kendi cinsiyetindeki ebeveyni ile özdeşleşme kurmasına neden olan ve psikoseksüel olduğu kadar psikososyal gelişiminde de önemli yer tutan evre fallik evredir.

Uzuvların bir kısmının ya da bir uzvun bütününün olmayışı veya bir organ, uzuv ya da vücudun işlevinde bir eksiklik/ kusurluluk durumuna yetersizlik denir.

Bu evrede tatmin boşaltım yoluyla sağlandığı için anal evre olarak adlandırılmıştır.

Engelliliği açıklamayı hedefleyen modellere bakıldığında en genel anlamda tıbbi modeller (bireysel modeller) ve sosyal modeler şeklinde iki yaklaşımdan söz edilmektedir (Oliver, 1996).

Herhangi bir aktiviteye dahil edilmesi düşünülen engelli bir bireye katılması istendiğinde, normal bir bireyden beklendiği gibi kararı kendisinin vermesini beklemek.

Uzun süre engelli birine bakım veren bireyler için söz konusu olan en önemli risk faktörü tükenmişlik sendromudur.

Türkiye Engellilerin Haklarına Dair Birleşmiş Milletler Sözleşmesini 2009 yılında imzalamıştır.