Yanıt Açıklaması: "Yunanca bir deyim olan logos, biyo-loji, psiko-loji, epistemo-loji gibi disiplin adlarında son ek olarak da yer alır ve “açıklama”, “gerekçe”, “sebep”, “mantık”, “bilim”, “kelam” gibi değişik anlamlara gelir. Logos, en genel anlamıyla, “akla ve akılcılığa ait olan” ile ilintilendirilmiştir."

Yanıt Açıklaması:

Atom sözcüğü Yunanca kökenli "atomos" sözcüğünden türemiştir ve bölünemez anlamına gelmektedir.

Yanıt Açıklaması:

Epistemoloji, felsefenin bilgi kavramıyla uğraşan dalı olarak tanımlanabilir.

Yanıt Açıklaması:

Tikel kavramı tek, bir tane olanı ifade ederken; tümel kavramı tüm, genel olanı ifade etmektedir.

Yanıt Açıklaması:

İlkel bir farkındalık örneği olan “çevredeki sıra dışı devinimleri tehdit olarak algılayabilme”, ceylan türünün yok olmadan devam edebilmesi anlamında kritik öneme sahiptir. Bu temel anlamıyla bakıldığında, bilgi yaşamı olanaklı kılar. Belli bir organik gelişmişlik düzeyinin üstüne çakan her canlı için bilgi yaşamsaldır.

Yanıt Açıklaması:

Logos kelimesi bilim, mantık, gerekçe, sebep, açıklama gibi anlamlara gelmektedir. İlim anlamında kullanılmaz. Doğru cevap E'dir. 

Yanıt Açıklaması: "Eğer biz insanlar karmaşık ve gelişmiş memeliler olarak diğer tüm canlı türlerinden bir şekilde ayrılıyorsak, bu farklılığın en önemli açıklaması bizim dilsel, kavramsal ve akıl yürütmeye ilişkin yeteneklerle donatılmış varlıklar olmamızdan geçmektedir."

Yanıt Açıklaması:

“Norm”, en genel hâliyle, “düzenleyici ilke veya kural” kavramına işaret eder. Etik kurallar normatif önermelerin en bilinen örnekleridir. Seçeneklerde sunulan “büyüklere saygılı davranılmalıdır” ifadesi bu kapsamda normatif bir önerme olarak kabul edilebilir. “Normatif” kavramının tersi “betimleyici”, “anlatıcı” veya “tasvir edici”dir. Diğer seçeneklerde sunulan bilgilerin de bu tanımlamaya örnek oluşturduğu görülmektedir.

Yanıt Açıklaması:

Platon, bizim gündelik kullanımımızdan oldukça farklı bir şekilde, ‘bilgi’
(episteme) sözcüğünü “ideaların bilgisi” olarak ayrı bir statüde tutmuş ve normal
algısal yollardan edinilen bilgi için ‘kanı (doksa) deyimini kullanmıştır.

Yanıt Açıklaması:

Usçuluğun esas olarak deneyimciliğin karşıtı olduğunu söylemek aslında önemli bir ipucu vermektedir. O yüzden, deneyimcilikten hareketle tanımlarsak, “usçu” olarak bilinen felsefeciler bilgimizin tek kaynağının duyu verileri ve algılar olmadığını düşünürler.

Yanıt Açıklaması:

Deneyimcilik bilginin kaynağının duyu verileri ve algılar olduğunu öne sürer.

Yanıt Açıklaması:

Nesnelerin ve değişimin temelinde dört elementin (toprak, su, hava ve ateş) yattığını iddia eden filozof Empedokles'tir.

Yanıt Açıklaması:

Baruch de Spinoza (1632-1677) ve Gottfried Wilhelm Leibniz (1646-1716) gibi “usçu kategorisinde” değerlendirilen ve kuramlarıyla felsefe tarihinde çok derin izler bırakmış olan düşünürleridir.

Yanıt Açıklaması:

Deneyimcilik tamamen maddenin ve varlığın kendisini sorgulamış bir metafizik alan değil, maddenin ve deneyimin bilgisine odaklanan ve o bilgiye ulaşma yollarını arayan bir alan olarak değerlendirilmelidir.

Yanıt Açıklaması:

Biz dünyadaki etki-tepki çiftlerini izlediğimiz zaman, evrenin yapısına ilişkin metafizik kimlikte ve kesinlik içeren bir bilgi edinmiş olur muyuz? Örneğin, “eli ateşe uzatma”nın bir neden ve “elin yanması”nın sonuç olduğu nedensel bir zincir düşünelim. Benim öznel algılarım açısından bakıldığında, bu örnekteki nedenselliğin zorunlu olduğunu düşünmemizin kökeninde ne yatmaktadır? Bunun, Hume’a göre tek bir yanıtı olabilir: Benzer etki-tepki örneklerinde aynı sonucun tekrarlandığını gözlemlemek. Gözlemlenen olgu aslında yalnızca “düzenli bir şekilde tekrarlanma”dır. Biz hiç bir zaman “zorunluluğu” gözlemlemeyiz. Ancak bu tür düzenli tekrarlar oldukça, insan zihni bu izlenimlerden hareketle bir zorunluluk ideası türetir. Bu da, bir sonraki “etki” gerçekleştiğinde, daha önceden pek çok kez algılanan “sonuç”un zorunlu olarak ortaya çıkacağına dair bir beklentiye girmemize yol açar. Bizim dünyada var olduğunu sandığımız “zorunluluk”, aslında, zihnin alışkanlık sonucu belli bir “etki” ile belli bir “tepki”yi (veya sonucu) bağdaştırarak bir beklenti üretmesinden başka bir şey değildir. Buna karşın, elimi ateşe bir sonraki uzatışımda yanma hissi duymamam mantıksal olarak tamamen olanaksız bir durum değildir. O hâlde, benim zihinden bağımsız varlık alanında gerçekleşen zorunlu (metafizik) bir bağıntıyı biliyor olmam olanaksızdır. Örneğin, benim bir sonraki ateşe elimi uzatma hareketinde elimin yanacağını şu an bilemem. Bu konudaki aşırı güvenimiz, eğer Hume haklıysa, yanlış temellendirilmiş bir güvendir. Ortada bir “zorunluluk” varsa, bu gerçekliğe ait bir zorunluluk değildir. “Zorunluluk”, tekrarlamalar sonucu zihnimizde türeyen bir ideadır. Kısacası, dürüst olursak, bizim bildiğimiz zorunluluk “dışarıda” değil, “içeridedir”.

Yanıt Açıklaması:

Elbette şüphecilik her zaman yöntemsel olmak zorunda değildir. Felsefe tarihinde, Descartes’tan farklı olarak, şüpheciliği samimiyetle ve sonuna kadar savunan düşünürler çıkmıştır. Bu düşünürlerin bazıları Sokrates gibi tek bilebileceğimizin “bilgi sahibi olmadığımız” olduğunu savlarken, bazı daha radikal olan felsefeciler ise, bu kadarını bile bilemeyeceğimizi öne sürmüşlerdir.  

Yanıt Açıklaması:

Taşlar ve kayalar, dışarıdan kaynaklanan nedenlerle yıpranıp dağılsalar da, “büyüme” ve “ölme” gibi süreçler veya durumlar yaşamazlar. Bu durum, eğer Aristoteles haklıysa, dünyanın varlıksal düzeninin kabaca ikiye ayrılabileceğini ve canlı-cansız ayrımının önemli bir niteliksel bölünmeye karşılık geldiğini gösterir. Doğru cevap D'dir.

Yanıt Açıklaması:

Locke’a göre insan zihni doğum anında “boş bir levha” (Latincesiyle,“tabula rasa”) gibidir.

Yanıt Açıklaması:

Biz insanlar karmaşık ve gelişmiş memeliler olarak diğer tüm canlı türlerinden bir şekilde ayrılıyorsak, bu farklılığın en önemli açıklaması bizim dilsel, kavramsal ve akıl yürütmeye ilişkin yeteneklerle donatılmış varlıklar olmamızdan geçmektedir. Bu yeteneklerin veya kapasitelerin tümünü kısaca “logos sahibi olma” ifadesiyle betimleyebiliriz. Doğru yanıt A'dır.

Yanıt Açıklaması:

Öznelerin zihinsel bir durumu olan “bilgi”, içeriği nedeniyle nesnel bir yön taşır. Doğru cevap C'dir.