Doğruyu tutturma becerisi

Bir önermeye koşulsuz inanma

Bir inancın doğru olduğunu saptama

İnsan bilgisinin ayırt edici özelliği olan yeti

Doğruyu biliyormuş gibi görünme becerisi

Bir kişinin önermeye inanması için gerekçe vardır.

Bir kişinin önerme için yeterli kanıta sahiptir.

Önerme, bir kişinin o önermeye ilişkin inancı ile uygun bir nedensel ilişki içinde olmalıdır.

Bir kişi önermenin doğruluğundan emindir.

Bir kişi önermenin doğru olduğundan (elindeki kanıtlar itibarı ile) emin olma hakkına sahiptir.

Bize görünen dünya, bizim kendi bilişsel sınırlarımız tarafından belirlenmiş ve kısıtlanmış bir dünyadır.

İnsanlar dünyayı algılama ve anlama süreçlerinde etken değil edilgen bir yapı sergiler.

Deneyimcilerin bilgi kavramını incelerken, esas olarak deneyim yoluyla gelen algısal verilere odaklanmaları doğru bir düşüncedir.

Hume, “Deneyime başvurmaksızın metafizik bilgi edinilemez” şeklinde ifade edilebilecek olan görüşe karşı çıkmakta haklıdır.

Algılarımız bize sürekli değişimin gerçekleştiği bilgilerini taşısa da, tek ve aynı nesneyi algılamaya devam etmekte olduğumuz bilgisini algılar değil akıl verir.

Bağdaşımcılık

Doğalcılık

Şüphecilik

Bağlamcılık

Pragmacılık

Bilimsel kuramların hangilerinin doğru olduğunu saptamak.

Bilginin gündelik yaşamdaki örneklerinin listesini çıkarmak.

Bilginin başarı ile ilişkisini gösteren istatistiksel çalışmalar yapmak.

Bilgi kavramının bir tanımını vermek.

Bilginin hangi psikolojik süreçler sonucu oluştuğunu keşfetmek.

Pozitif ayrımcılık

Görsel yanılsama

Algı psikolojisi

Varlık sorunsalı

Nesnel doğru

Bilgisel gerekçelendirme

Bilişsel doğru

Gerekçeli doğru inanç

Önermesel doğru

Kavramsal koşul

Etik yargı içeren bir cümle o cümleyi dile getiren kişinin duygularını, eğilimlerini ve tercihlerini aktarmaktan ibarettir.

Etik cümleler doğru veya yanlış değildir ve bilginin konusu olamazlar.

Etik yargı içeren bir cümle nesnel dünyaya dair bilgi taşımaz.

Etik ilkelerin “varsayılan evrenselliği” karşısında onları kavrayacak akıl aslında kültürel olarak sınırlıdır.

Etik yargı içeren bir cümle öznel tercihleri yansıtır.

Bilgi kuramlarını açıklama

Bilgi ve insan etkileşimini gösterme

Bilgiye ulaşmada yöntemleri araştırma

Bilgininin kavramsallar koşullarını gösterme

Bilginin üç kavramsal bileşeni veya koşulu sağlansa bile bilginin oluşamayabileceğini gösterme

Kuramın savunucularına göre "doğru" kavramı yanlış kullanılmaktadır. 

Doğru nitelemesinin bir önermenin anlamına herhangi bir katkısı yoktur.

Kuramı savunanlar doğru kavramını bir yönüyle aşırı ölçüde nesnelleştirmektedir.

Bir önermenin doğru olması için o önermenin başka önermelerle bağdaşım
içinde olması gerekir.

“Doğru inançlar” ile “inanmamızın faydalı olacağı inançlar” arasında kesin bir çizgi çizmek olanaksızdır.

İnanç ve önermeler arasında bağlantı kurmak

Yanlış önermeleri elemek

İnsan ve önermeleri ile ilgili baskı oluşturmak

Gerekçelendirilmiş inançların yanlış önermelere dayanmaması gerektiği şartını getirmektir

Olduğu gibi kabul etmek

Bilginin oluşumunda en temel ve belirleyici unsur mantıktır.

İnsan zihni idealardan hareketle zihinden bağımsız nesnelerin gerçek niteliklerini kavrayabilir.

Algı, duyulardan gelen verilerin zihinsel yapımız tarafından seçilmesi, organize edilmesi ve yorumlanmasıdır.

Nesnelerin bizden bağımsız bir şekilde var oldukları yönündeki inancımızın nedeni algılar olamaz.

Bir deneyimcinin maddesel tözün varlığını kabul etmesi olanaksızdır.

Bilgi

Önerme

Kesin

Gerekçe 

Anlamlı

Çelişki

Tutarsızlık

Desteklenebilirlik

Doğruluk

Geçerlilik

Ö önermesine inanmak S öznesinin yaşam kalitesini artırabilir.

S öznesinin mensup olduğu toplumda Ö önermesi bilimsel olarak desteklenmemektedir.

S öznesinin Ö önermesine inanması için bilimsel bir neden yoktur.

K kanıtı Ö önermesinin doğru olma olasılığını artırmaktadır.

Ö önermesi S öznesinin inandığı deneyimsel önermelerle tutarlı değildir.

Algı

Kanıtlama

Gerekçelendirme

Doğru

İnanç

Harvey yanılsaması

Müller-Lyer yanılsaması

Master’s yanılsaması

Johnson yanılsaması

Lefebvre yanılsaması

Moore’a göre, sunduğu argümanda sonuç cümlesi öncülleri aynen tekrarlamaktadır.

Moore varlık kavramını içeren öncüllerden hareketle, içinde “var olma” kavramının geçmediği bir sonuca çıkarım yapmıştır.

Moore sağduyusal bilgi içeren öncüllerden hareketle, zaman-mekan içinde var olmaya ilişkin bir çıkarım yapmamıştır.

Moore için, “var olma” kavramı “zaman-mekan içinde var olma” anlamına gelmemektedir.

Moore için, “Ben yaşayan bir insanım” söyleyen özne için bilinen bir cümledir.

I, II, III

II, III, IV

I, II, IV

I, II, III, IV

I, II, III, IV, V