Aquinas’ın (1225-1274) estetik görüşü onun güzel ile sanat arasında yaptığı ayrımla ilişkilidir. Ona göre, sanat belli bir pratik düzen içerisinde yapılması gereken iş, pratik edim veya yapma biçimidir. Dolayısıyla cevap D şıkkıdır.

Mevlana

John Dewey Art as Experience (Deneyim olarak Sanat) adlı yapıtında  estetik deneyime 'birlik ve tamamlanmışlık' olmak üzere iki temel karakter yüklemiştir

Bu kuram Platon’la birlikte başlamış ve onsekizinci yüzyıla kadar da önemini korumuştur. Bu kuram sanatı yaşamın bir yansıması olarak sanatın en önemli işlevini gerçeği yansıtması olarak gördüğü için yansıtmacı kuram; gerçekteki nesnelerin temsil edilmeleri anlamında da temsilci kuram olarak da anılır. “Taklit kuramlarında nesne, ilişkili olduğu ve biçimini aldığı daha temel nesnenin bir temsili olarak asıl nesneden ayrılır. Bir resme baktığımızda iki şey görürüz; resmi ve resmedilen şeyi. Resmedilen resme göre öncelik taşır ve resim nedensel olarak buna bağlı olup buna
göre biçim kazanır” (Townsend 2002: 107). Örneğin, heykel kişilerin taklidi olarak;
tiyatro, Aristoteles’in de iddia ettiği gibi “insan eylemlerinin bir taklidi”, görülebilir.
“şiir konuşma biçiminin taklidi olarak düşünülebilir.” Müzik ise “doğal seslerin ya
da duygu ve coşkuların taklididir.”

Augustinus'a göre güzelliğin temel biçimi birliktir. Görülen şeyler bu birliğe yöneldikleri için güzeldirler. En yetkin birlik ise Tanrı'dır.

İmmanuel Kant’ın (1724-1804) başyapıtlarından olan Salt Aklın Eleştirisi ( 1781),
Pratik Aklın Eleştirisi (1788) ve Yargı Gücünün Eleştirisi (1790) üç farklı ana
problemin çözümüne odaklanır. dolayısıyla cevap D şıkkıdır.

hegel'e göre sanat tarihsel olarak Sembolik, Klasik ve Romantik olmak üzere üç farklı gelişim aşamasına sahiptir. Doğru cevap A şıkkıdır.

Aristoteles

Schopenhauer’ın etkisinde kalarak yazdığı ilk eseri Tragedyanın Doğuşu ise doğrudan sanat ve estetik konusuna ayrılmış bir çalışmadır. Nietzsche bu eserinde insanın asıl metafizik uğraşısının sanat olduğunu ve “dünyanın varoluşunun yalnızca estetik fenomen olarak” temellendirilebileceğini savunarak, sanata yaşamın gözüyle bakmaya çalışır.

Schelling’in amacı objektif doğa ile sübjektif zihnin nihai hareket ettirici ilkelerinin özdeş olduğunu göstererek Kant felsefesinde var olan doğa
ile özgürlük arasındaki ayrımı ortadan kaldırmaktır. Doğru yanıt D'dir.

Augustinus

Hegel, Schelling, Schophenauer ve Schiller estetik konusunu doğrudan ele alan Alman İdealist filozoflarıdır. Ancak Hume İngiliz Deneyimciliği ekolüne bağlıdır.

Statü

Schelling Fichte’de çözümsüz olan deneysel ben’in felsefi ben olması veya felsefenin bilinçdışı veya bilinçsiz olana ulaşma sorununu estetik alanda çözmeye çalışır. Ona göre, diğer üretimlerde olduğu gibi, sanat üretimi bir çatışma ile başlar. Sanat eseri bilinçli ve bilinçsiz üretim veya etkinlikleri bir arada barındırır. Bu iki etkinlik hiçbir zaman birbirini yok etmezler. Doğru yanıt A'dır. 

Sanatı bir seziş olarak gören Croce’nin ‘sezgi’ ve ‘ifade’ kavramlarını eş anlamlı olarak kullandığını ve buradan örtülü olarak sanat-dil özdeşliğini ortaya çıkarıp estetik çalışmanın dil çalışmayla aynı olduğu fikrini savunmaktadır.

Genellik- özgünlük-bireylik

Baumgarten

Salt geometrik form

Hume ve Hutcheson aynı düşüncelere sahiptir. Hume da Hutcheson gibi güzelliğin iç duyudan ve yaradılıştan geldiğini düşünür. Ancak bu düşünceye ek olarak beğeni ölçütünün olup olmadığını da sorgular. Dolayısıyla A,B,C ve D seçenekleri yanlıştır. E seçeneği doğrudur. 

Alman romantizminin önde gelen temsilcilerinden olan Friedrich Schiller (1759-1805) edebiyat, şiir, oyun yazarlığı ve estetik alanındaki çalışmalarıyla bilinir. Onun, estetik ve estetik eğitim konusundaki görüşlerinin yer aldığı İnsanın Estetik Eğitimi Üzerine Mektuplar adlı eseri güzelin felsefi çözümlemesini; sanat ve kültür ile ilişkisini ve bu ilişkinin insanın estetik eğitimi üzerine etkisini araştırır.