Pazalanabilir menkul kıymetler para piyasası araçlarıdır. Devlet tahvili ise bir sermaye piyasası aracıdır.

Faiz oranlarını belirleyen faktörler şu şekilde sıralanabilir: Merkez Bankası para politikaları, hane halkı tasarruf eğilimi, bütçe açıkları, dış ticaret açıkları, işletme faaliyetlerinin düzeyi ve uluslararası para akımları. Doğru cevap E'dir.

Çalışma sermayesi yönetimi dönen varlıkların finansman kaynaklarının idaresi şeklinde tanımlanabilir. Bu bağlamda kısa vadeli likit yükümlülüklerini karşılama ve işletmenin karlılığını arttırma başlıca hedefler olarak sıralanabilir.

Yüksek FVÖK beklentisi olan işletmelerin borçlanarak finansal kaldıraçlarını
yükseltmeleri ve böylece daha yüksek HBK elde etmeleri söz konusudur. Örneğin pazarında tekel özelliğine sahip olan bir işletmenin yüksek finansal kaldıraç
derecesine sahip olması ona yarar sağlayacaktır. Günümüzde telefon pazarında
faaliyet gösteren işletmeler, pazarda çok güçlü olduklarından yüksek finansal kaldıraçla çalışırlar. Ancak beklenen FVÖK’ları oynaklık gösteren yüksek iş riskine
sahip olan işletmelerin daha az borçlanarak finansal kaldıraç derecelerini düşürmeleri daha akıllıca olacaktır.
Yüksek iş riskiyle çalışan tarım işletmeleri aşırı borçlanırsa uygun olmayan
hava koşulları karşısında başarısız olma olasılıkları yüksek olacaktır.

Bir yıla kadar vadeye sahip kaynaklara kısa vadeli kaynaklar, 1-5 yıl arası kaynaklara orta vadeli kaynaklar, 5 yıldan daha uzun vadeli kaynaklara ise uzun vadeli kaynaklar denir.

İç karlılık oranı yöntemi: Projenin nakit giriş ve çıkışlarını birbirine eşitleyen iskonto oranı olarak tanımlanmaktadır

Sermaye maliyeti hesaplanırken ihraç giderleri gözardı edilmez aksine hesaba katılmalıdır.

Finansal piyasalarda kullanılan başlıca finansal yatırım araçları şu şekilde sınıflandırılmaktadır:

Para Piyasası Araçları

• Hazine Bonosu
• Repo
• Varlığa Dayalı Menkul Kıymet (VDMK)
• Mevduat Sertifikası
• Finansman Bonosu
• Euro dolar

Duran varlık yatırımları 5 unurdan oluşur. Bunlar:Yenileme yatırımı, genişleme yatırımı, mamul yatırımı, stratejik yatırım,modernizasyon yatırımlarıdır. Fakat bölgesel yatırımlar bunlar arasında sayılamaz.

Görevini yapamaz bir tesisin yerine, aynı işi yapacak yeni bir tesisin oluşturulması için yapılması gereken yatırım "yenileme yatırımı"dır. Doğru yanıt A seçeneğidir 

Tobin’in q oranı yaklaşımı işletmenin sahip olduğu entelektüel sermayenin hesaplanmasında da kullanılmaktadır. Tobin’in q’su işletmenin sahip olduğu fakat
diğer işletmelerin sahip olmadığı maddi olmayan varlıklar, diğer bir ifadeyle entelektüel varlıklar nedeniyle yüksek kârlar sağlama üstünlüğünü ifade etmektedir.

Q değeri 1’ e eşit, 1’den küçük veya 1’den yüksek çıkabilir.Oranın 1’den yüksek çıkması, işletmenin yüksek değerde entelektüel varlıklara sahip olduğunu ve bu varlıklardan yüksek getiriler elde ettiği anlamına gelmektedir.
Q değerinin 1’den küçük çıkması durumunda ise işletmenin varlık bazında
entelektüel sermayeye sahip olmadığını ve varlıkların getiri düzeylerinin yerine
koyma değerini karşılayamadığı sonucunu ortaya koymaktadır.

Değişken giderler, bir dönem içinde satış tutarına bağlı olarak değişiklik gösteren giderler olup, üretim ya da satış tutar veya miktarlarındaki değişmelere bağlı olarak değişme gösterirler. Değişken giderler, tamamiyle işletmenin üretim ve satışlarına bağlıdır, işletmenin iş hacmi arttıkça yükselirler ve azaldıkça düşerler. Değişken giderlere verilecek en iyi örnekler; hammadde, direkt işçilikle işletme malzemesi ve yardımcı madde gibi materyaldir.

X projesi karlılık endeksi = (11.500.000/10.250.000)= 1.121

Y projesi karlılık endeksi=(1.750.000/1.250.000)=1.400 dolayısıyla Y projesi karlılık endeksi > X projesi karlılık endeksi olduğu için iki proje arasından Y projesi tercih edilir.

Sürekli çalışma sermayesi: işletmenin uzun vadeli minimum ihtiyaçlarını karşılamak için bulundurdukları sermayedir.

Yatırım projesinin fon getirisi elde edecek özellikte olması, • İşletmenin sermaye yapısı ile alınan kredinin uyum içinde olması, • İşletmenin yeteri kadar teminat gösterebilmesi, • Gelecekle ilgili nakit akışlarına dayalı olarak işletmenin uzun süreli satış ve kârlılık tahminlerinin gerçekleşebilir nitelikte olması