(800.000-400.000) / (2.000.000 / 2) = 0,40. Doğru cevap %40, C seçeneğidir. 

Vekâlet Teorisi Jansen and Meckling tarafında 1976 yılında ortaya konulmuş olup hissedarlar ile yöneticiler arasındaki ilişkileri açıklamaktadır. Teoriye göre yöneticiler işletmenin birer vekili olarak kabul edilmektedir. Vekil bir başkası adına onun verdiği yetki ile çalışan kimsedir. Vekâlet teorisi, yöneticilerin bir vekil gibi hissedarların adına hareket ederken, hissedarlar ile çıkarlarının zaman zaman çakıştığını öne sürmektedir.

İşletmenin gelecekte tahsil edeceği ve harcayacağı nakit tutarının tahmini, işletmenin nakit akışlarını etkin bir biçimde yönetme becerisi, likit varlıkların düzeyi, borçlanma kapasitesi ve risk alabilme kapasitesi işletmelerin nakit tutarlarını belirleyebilme ya da yönetebilmeleri açısından önemli olmaktadır. 

Borcun Vergi Sonrası Maliyeti = Borcun Faizi × (1-V)
Burada V, vergi oranını göstermektedir

Yıllık nakit akışı (NA), yıllık faiz oranı (i) ve süre (n) dikkate alındığında basit faiz (BF) şu şekilde hesaplanır: BF=NA x i x n
BF= 10.000 x 0,1 x 3
BF= 3.000TL

Doğru cevap C'dir.

Ticari veya satıcı kredilerinde erken ödeme iskontosu “a/b, net c” ile ifade edilir.

Borç/özkaynak oranı değiştiğinde ağırlıklı ortalama
sermaye maliyeti ve işletme değerinin değişmeyeceğini ileri süren sermaye yapısı
yaklaşımı net faaliyet geliri yaklaşımıdır. Doğru cevap E seçeneğidir.

Yatırım kararı modelinde yer alan finansal unsurlar arasında Net maliyet bulunmamaktadır.

Hazır değerler, son derece akışkan, dolayısıyla sürekli hareket eden varlıklar olarak düşünülecek olursa, menkul kıymetlerin istenildiğinde satılarak 1-2 gün gibi kısa bir süre içinde hazır değerlere dönüşebileceği kabul edilebilir. İşletmenin kasası ve bankasındaki nakit ve çekler bu kalemde yer alır.

Finans yöneticisi hangi finansman kaynağını kullanacağına karar verirken söz konusu fonun maliyeti, riski, tutarı, vadesi, kaynağa erişim hızı, özel koşulları, esnekliği, kullanım yerleri ve öncelikleri gibi faktörleri de belirlemiş olması gerekir.

 Yatırım kararlarının gerek ülke ekonomileri için gerekse de işletmeler açısından önem taşımasının nedenleri şunlardır:

• Sermaye fonlarının kıt olması,
• Yatırımlara bağlanan fonların büyük boyutlara ulaşması,
• Yatırımların uzun süreli bir özelliğe sahip olması,
• Yatırım masraflarının statik olması,
• Yatırım politikasının işletmenin tüm fonksiyonlarıyla uyum sağlaması,
• Yatırım politikasının uygulanış biçiminde özen gösterilmesi.

Görüldüğü gibi yatırımların uzun süreli bir özellik taşımaması değil, taşıması bu nedenler arasında yer almaktadır

Çalışma sermayesi duran varlıklara değil dönen varlıklara yapılan yatırımı ifade eder.

Nominal faiz, paranın zaman değerini, geri ödenmeme riskini ve enflasyon beklentilerini de yansıtan en geniş kapsamlı faiz oranı olup işlem anında belirtilen ve o anda geçerli olan faiz oranını ifade eder.

Birçok banka ve kredi kurumunun, forfaiting’i kredi programlarına almalarına neden olmaktadır. Bunun sonucu olarak, forfaiting piyasalarının genişleme nedenleri olarak faiz oranları ve döviz kurlarındaki dalgalanmalar, transfer riskindeki artışlar, sigorta primlerinin yükselmesi, ihracat kredi sigortası ve garanti şartlarının daha sınırlayıcı bir hâle gelmesi sayılabilir.

Faiz giderleri ve vergi öncesi kârın FVÖK, faiz giderinin F, vergi oranının V ve yıllık borç anapara taksitlerinin BT ile gösterilmesi durumunda borç servisi karşılama gücü oranı (BSKG) şu şekilde hesaplanır:

Net Gelir Yaklaşım; işletme değerinin belirlenmesinde sermaye yapısının etkili olduğunu ileri süren bu yaklaşım, işletmeler borç / özkaynak oranınını artırdıkça sermaye maliyetinin düşeceğini ve işletme değerinin artacağını ileri sürmektedir.