Bakterilerle mücadele için gerekli hususlar şu şekilde özetlenebilir: Ekim veya dikimden önce iyi bir toprak sterilizasyonu yapılmalıdır. • Bitkisel üretim materyali temiz, sağlıklı ve sertifikalı olmalıdır. • Tohumluk alınırken bakteriyel hastalıkların görülmediği alanlardan alınmalıdır. • Hastalıklı bitki artıkları ortamdan uzaklaştırılıp yok edilmelidir veya yakılmalıdır. • Sulama ve gübreleme gibi tarımsal uygulama işlemlerinde aşırıya kaçılmamalıdır. • Konukçu sayısı sınırlı olan bakteriler için ekim nöbeti ve ürün rotasyonu önerilebilir. • Hastalığa dayanıklı bitki çeşitleri seçilmelidir. Doğru cevap B şıkkıdır.

Firmicutes

Sınıf 1: Firmibacteria-Birçoğu tek hücreli bakteriler

Cins 1:Bacillus: Fide, fidelik ve yumrularda çürüklük, buğdayda beyaz çizgi hastalığına neden olur.

Ülkemizde mutasyon yöntemiyle tütünde mildiyö hastalığına dayanıklı çeşit elde edilmiş ve tescil edilmiştir. Bu nedenle doğru seçenek C’dir.

Virüs partiküllerinin yaklaşık % 60-95’i protein, % 5-40’› da nükleik asitten ibarettir.Doğru cevap D'dir.

İlaçla tedavi (kemoterapi): Bitki materyallerini bazı kimyasallarla virüs ve viroidlerden arındırma genellikle baflarısız olmaktadır. Bununla birlikte kimyasalların sıcaklıkla tedavi veya meristem kültürüyle birlikte kullanılması başarı oranını artırmaktadır.

Sokucu emici ağız parçalarına sahip vektörler virüsleri stiletleri üzerinde taşı- yorsa bu virüslere “non-persistent” (kalıcı olmayan) virüsler denir.

Bakteriler tek hücreli mikroskobik organizmalardır. Dış görünüş olarak Coccus (küre), Bacillus (çubuk), Vibrio (virgül) ve Spirillium (sarmal) şeklinde olabilirler.

Virüslerin sahip olduğu protein kılıfa kapsid adı verilmektedir. Doğru cevap A'dır.

 Bitki hastalıkları ekonomiyi birkaç yönden etkilemektedir. • Bitkiyi öldürüp verimi düşürür. • Bitkiyi zayışatıp kalitesini dolayısıyla pazar değerini düşürür. • Hastalıkla mücadelede kullanılan yöntemler büyük işgücü gerektirir ve kullanılan kimyasalların yüksek fiyatlı olması maliyeti arttırır. • İlaçların kalıntıları yararlı miroorganizmaları olumsuz yönde etkiler ve çevre kirliliğine neden olur.

Mildiyö hastalıkları nemli bölgelerde yaygın olup genel mücadele yöntemleri şunlardır:

• Dayanıklı çeşitler yetiştirilmeli,
• Primer inokulum kaynağı olan bitki artıkları imha edilmeli,
• Kültür bitkisinin yetiştirileceği yerin iyi seçilerek fazla nemli ve gölgeli yerlerin olmamasına dikkat edilmeli,
• Bitkinin kuvvetli gelişmesi sağlanmalı,
• Bütün bu önlemlere rağmen hastalık yine görülürse ilaçlı mücadelede bakırlı preparatlar, organik fungisitler veya bazı sistemik fungisitler kullanılır. Özellikle bağ mildiyösünün klasik ilacı bakır sülfat ve kireç karışımından hazırlanan bordo bulamacıdır.

Etmenlerce enfekteli sürgün uçlarının -196 °C’lik sıvı azot içerisinde kısa bir süre tutulmasıyla virüs ve viroidler dokudan temizlenebilmesine soğukla tedavi denir.

Homoptera (Eş kanatlılar) takımı en çok virüs vektörü barındıran gruptur. Doğru cevap B şıkkıdır.  

Bakteriler tek hücreli mikroskobik organizmalard›r. D›fl görünüfl olarak Coccus
(küre), Bacillus (çubuk), Vibrio (virgül) ve Spirillium (sarmal) fleklinde olabilirler.
Bakteriler 0.5-1 µm eninde, 1-5 µm boyunda olup bitki patojeni bakterilerin ise ortalama büyüklükleri 0.3-0.6 µm x 1-3 µm’dir. Bakteri hücresinin d›fl k›sm›nda bir
hücre zar› ve onun içinde sitoplazmay› çevreleyen sitoplazmik zar bulunur. Ortada da¤›n›k halde kimyasal yap›s› DNA olan bir adet kromozom yer al›r. Bir bakteri hücresinde protoplast, hücre zar›, kapsül denilen yap›flkan, sümüksü bir madde
ve kapsülden baflka di¤er k›s›mlar olarak adland›r›lan kamç› ve sitoplazma granülleri bulunur. Bakteriler Gram (+) ve Gram (-) hücre duvar›na sahiptirler. Gram(+)
hücre duvar› %50-90 Peptidoglukan’dan oluflur. Ayr›ca Mukopeptid, Glikoaminopeptid ve Murein yer al›r. %40-50 oran›nda da Teikoik asit vard›r. Buna karfl›l›k
Gram (-) hücre duvar› %5-10 oran›nda Peptidoglukan içerir. Teikoik asit yoktur.
Bakterilerin büyük ço¤unlu¤u Gram (-) iken az say›da bakteri (Arthrobacter, Bacillus, Clavibacter, Rhodococcus, Streptomyces) Gram (+)’dirler. Hücre zar› %50-75
protein ve %20-35 oran›nda lipid içerir. Sitokrom, sitokrom oksidaz, dehidrogenaz,
ATPaz, protein sentetaz gibi enerji veren çeflitli enzimleri de kapsar ve solunum,
aktif tafl›n›m, kamç› rotasyonu, toksik maddelerin hücre içine al›nmas›n› önleme,
gerekli maddelerin hücre içine al›n›m› gibi olaylarda önemli rollere sahiptir. Hücre duvar›, bakteri hücresine özel flekli veren ve bu flekli yaflam› süresince korumas›n› sa¤layan yap›d›r. Besin maddelerinin hücre içine giriflini, art›k maddelerin ve
enzimlerin ise hücreden ç›k›fl›n› sa¤lar. Birçok bakteride hareketi sa¤layan Flagella ad› verilen kamç› benzeri yap›lar
da mevcuttur. Flagella bakterilere yüzme ve bir yerden di¤er yere hareket etme yetene¤i sa¤lar. Bakteriler kamç› flekillerine göre Atrik (Kamç›s›z), Monotrik (Tek
kamç›l›), Lofotrik (Çok kamç›l›), Amfitrik (Her iki ucu kamç›l›) ve Peritrik (Her taraf› kamç›l›) olmak üzere isimlendirilirler. Birçok Gram negatif bakterinin ana yüzeyinde birçok ipliksi ba¤lant›lar yer al›r. Bunlara Pili veya Fimbria ad› verilir. Sitoplazma, ribozom granülleri ve çeflitli enzimleri, koenzimleri, metabolik ürünleri
ve inorganik maddeleri içerir. Protein sentezinde ve aktif metabolizmada da görev
al›rlar. Bir bakteriyel kromozom, genom büyüklü¤ü 900-9000 kilobaz (kb) büyüklü¤üne sahip çift sarmal yap›da bir DNA içerir. Bakteri hücrelerinde ana kromozomdan ayr› olarak ekstra kromozomal DNA olarak isimlendirilen Plasmid ad› verilen yap›lar da yer al›r. Plazmidler 4-200 kb büyüklü¤ünde dairesel DNA’lard›r.
Bunlar seks faktörleri, bakteriosin üretimi, uygun olmayan maddelerin kullan›m›,
ilaç dayan›kl›l›¤›, UV dayan›kl›l›¤›, faj dayan›kl›l›¤› ve patojen›s›te, gibi özellikleri
tafl›r. Plazmidler conjugative veya non-conjugative olabilirler. Prokaryotlarda depo
materyalleri olarak Poly-ß-hydroxybutyrate, bolutin (inorganik fosfat polimerleri),
niflasta, glikojen ve kükürt bulunur. Bunlardan bakterilerde sadece Poly-ß-hydroxybutyrate depo materyali olarak yer al›r. Baz› bitki patojeni bakterilerde suda çözülebilen veya suda çözülemeyen mavi, yeflil, sar›, k›rm›z› gibi çeflitli renklerde pigmentler de yer al›r. 

Acidovorax türünün özellikleri aşağıdakii gibidir:

Çubuk şeklinde, 0.2-0.7x1.0-5.0 µm boyutlarında, tek polar kamçılı, Gram (-) ve oxidase (+) bakterilerdir. Pigment üretimi yoktur. Aerobik ve kemoorganotrofik’tirler. DNA’nın G+C%’si %62-66’d›r. Mısırda, karpuzda ve orkidelerde yaprak lekelerine neden olur. Bu cinse ait örnek türler ve sebep olduğu hastalıklar şunlardır:
Acidovorax avenae subsp. avenae: Yulafta Yaprak Lekesi
Acidovorax avenae subsp. cattleyae: Orkidlerde Bakteriyel Kahverengi Leke
Acidovorax avenae subsp. citrulli: Karpuzlarda Bakteriyel Meyve Lekesi

Patojenler tarafından bitkinin işgal edilmesiyle ortaya çıkan patolojik reaksiyonlar sonucunda bitkide hem morfolojik hem de fizyolojik değiflimler gözlenir. Bu simptomların doğru bilinmesi bitkilerde ortaya çıkan hastalık durumunun ve hastalıklardan dolayı ortaya çıkan ürün kayıplarının engellenmesi bakımından büyük önem taşımaktadır. Bitkinin tamamının veya herhangi bir bölümünün dış kısmında görülen semptomlara (belirtilere) morfolojik simptomlar denir.

Sanitasyon hastalıktan korunmak için alınan sağlık önlemleridir. Bu önlemlerin amacı inokulumun tarlaya girişini önlemek ve hastalıklı tarlalardaki inokulumu yok etmek veya azaltmaktır.

Antraknoz, bir kısım fungusun etkisi ile bitkilerin gövde, yaprak, meyve veya çiçeklerinde ortaya çıkan nekrotik ve çökük lezyonlardır. Doğru cevap A seçeneğinde verilmiştir.

Bakterilerin yaşamlarını toprakta, bitki artıklarında, yüzey sularında ve tarım aletlerinde devam ettirdikleri yaşam türü Saprofitik yaşam olarak adlandırılır. Doğru cevap C'dir.

Bitkilerde inorganik maddelerin (su ve mineraller) aşağıdan yukarı doğru taşınmasını sağlayan cansız hücrelerden oluşan iletim dokusuna ksilem adı verilir.