Sınıf 1: Firmibacteria-Birçoğu tek hücreli bakteriler Cins 1:Bacillus: Fide, fidelik ve yumrularda çürüklük, buğdayda beyaz çizgi hastalığına neden olur. Cins 2:Clostridium: Depolanmış yumrularda ve yapraklarda çürüklük yaparlar. Sınıf 2: Thallobacteria-Dallanmış bakteriler Cins 1: Arthrobacter : Çubuk ve küremsi şekillidirler. DNA’nın G+C içeriği %59- 70’dir. Bakteriyel yanıklığa sebep olur. Cins 2: Curtobacterium: Küçük düzensiz, Gram pozitif bakterilerdir. Lateral kamçılı veya hareketsizdirler. DNA’nın G+C içeriği % 68.3-75.2’dir. Fasulye ve di- ğer bitkilerde solgunluk yapar. Cins 3: Rhodococcus: Dallanmış çubuklardır ve Gram pozitif bakterilerdir. Aerobiktirler. DNA’nın G+C içeriği %63-72’dir. Bezelyede yassılaşma oluşturur. Cins 4: Streptomyces: 0.5-2.0 µm büyüklükte yaygın olarak dallanmış, hareketsiz hücreler zincir şeklinde gelişerek ipliksi misel benzeri yapı oluşturan ve aerobik solunum yapan Gram pozitif bakterilerdir. DNA’nın G+C%’si %69-78’dir. Patateste uyuz oluşturur. Cins 5: Clavibacter: Gram pozitif, pleomorfik çubuk, hareketsiz, aerobik bakterilerdir. DNA’nın G+C içeriği %70’dir. Bakteriyel solgunluk yaparlar.

Bakterilerde yayılma uzun mesafeli yayılma ve kısa mesafeli yayılma olmak üzere iki şekilde olmaktadır. İnsanlar, tohum ve vejetatif çoğaltma organları uzun mesafeli yayılmayı sağlarlar. Kısa mesafeli yayılma ise tarımsal aletler, tarım işçileri, sulama suyu, böcekler, toz, polen, aerosoller gibi hava yolu ile olmaktadır.

Tallus: Alg ve fungus (mantar) gibi organizmaların farklılaşmamış vegetatif dokuları.

Küsküt bazı yörelerde cin saçı,şeytan saçı, şeytan sakalı, sülük, verem otu ve kızı ot adlarıyla bilinen tam parazit bitkidir. Doğru cevap A'dır.

Bitkilerde en tehlikeli donlar ilkbaharın geç donlarıdır. Tehlikeli oluşunun nedeni bitkilerin uyandığı ve topraktan su alımının arttığı döneme rastlamasındandır. Don zararı sonucunda otsu bitki kısımları genellikle pörsür. Bitkinin yeşil aksamı sulu ve saydam bir görünüm alır, renkleri koyulaşır ve kurur.

Bitkilerin yapraklarında açık ve koyu yeşil alanlar veya çizgi şeklinde ortaya çıkan belirtilere mozaik denilmektedir. Doğru cevap D'dir. 

Mikroorganizmalar yaşadıkları ortam içerisinde birbirleri ile sürekli etkileşim halindedir, besin, oksijen ve yaşam alanı açısından devamlı olarak birbirleriyle rekabet ederler. Bu rekabet ortamı içerisinde bazı mikroorganizmalar spesifik özellikleri nedeniyle diğerlerine daha baskın hale gelebilmekte ve populasyonunu artırarak diğer mikroorganizmaları baskılayabilmektedir. Bu şekilde mikroorganizmaların diğer mikroorganizmalar üzerindeki engelleyici etkilerine antagonizim, bu özelikleri yüksek mikroorganizmalara da antagonistik mikroorganizmalar adı verilmektedir.

Hastalık etmenlerinin yoğunlaşmasını önlemek amacıyla arazide ekimi yapılan kültür bitkisinin periyodik olarak değiştirilmesine münavebe yani ekim nöbeti denilmektedir. Doğru cevap E'dir.

Bitki virüsleri bir bitkiden diğerine de.işik şekillerde taşınırlar. Taşınma şekli vejetatif üretim materyalleri, özsu ile mekanik olarak, tohumla, polenle, küskütle ve belirli böcek, akar, nematod ve funguslarla olmaktadır.

Şüphesiz tarım alanlarında en yaygın ve ekonomik olarak da en önemli virüs taşınma yolu böceklerle taşınmadır. Bununla birlikte az sayıda böcek takımı virüs vektörü olarak iş görmektedir. Bunlardan yaprak bitlerini barındıran Aphididae familyası, Cüce Ağustos böceklerini barındıran Cicadellidae familyası ve beyaz sinekleri barındıran Aleurodidae familyası Homoptera (Eş kanatlılar) takımına girmekte olup bu takım en çok virüs vektörü barındıran gruptur. Daha az virüs vektörü barındıranlar takımlar ise Hemiptera (Yarım kanatlılar), Coleoptera (Kın kanatlılar) Orthoptera (Düz kanatlılar) dır. En önemli virüs vektörü böcekler yaprak bitleri (afitler), cüce ağustos böcekleri, beyazsinekler ve tripslerdir. Bu böcekler bitkiden sıvı besini beslenme organları olan ince uzun, kitinimsi stiletleriyle sokup emerek alırlar. Coleoptera ve Orthoptera takımının bireylerinin ağız parçaları parçalayıcı-çiğneyici tiptedir. Ağız yapısı parçalayıcı çiğneyici tipte olan böcekler virüsleri mekanik olarak naklederler. Afitler dahil virüslerin hayvansal vektörlerle taşınmasında 3 dönem vardır. ‹lk aşama virüsün vektör böcek tarafından bitkiden kazanılma dönemi. İkincisi virüsün kazanıldığı zamandan nakledileceği zamana kadar geçen süreyi ifade eden latent (gizli) dönemdir. Bu dönemde virüs böcek bünyesinde bulunmasına rağmen diğer bitkilere nakledilemez. Non-persistent virüsler genel olarak latent dönem geçirmezler. Üçüncü dönem ise kalıcılık dönemidir. Bu dönem böcek bünyesinde virüsün nakledilebilecek halde bulunduğu süreci kapsar. Sokucu emici ağız parçalarına sahip vektörler virüsleri stiletleri üzerinde taşıyorsa bu virüslere “non-persistent” (kalıcı olmayan) virüsler denir. Bu virüsler vektörlerinin hastalıklı bitkilerde birkaç saniye veya birkaç dakika gibi çok kısa bir süre beslenmesiyle kazanılırlar ve birkaç dakika gibi kısa bir süre içerisinde diğer bitkilere nakledilemezlerse hastalık yapma özelliklerini yitirirler. Virüsleri non-persistent olarak taşıyan böcekler bitkilerin yaprak epidermisinde beslenirler. Yaprak bitlerince taşınan virüslerin çoğu non-persistenttirler. Örneğin Myzus persicae (yeşil şeftali afiti) pek çok virüsü non-persistent olarak nakletmektedir. Virüsler sokucu emici ağız yapısına sahip vektörlerce bitkiden birkaç saatlik bir sürede kazanılıyorsa bunlara da “semi-persistent” (yarı kalıcı) virüsler denilmektedir. Semi-persistent olarak taşınan virüsler böceklerin ön midesinde tutulmaktadır. Bu virüsler birkaç gün içerisinde diğer bitkilere nakledilmezse hastalık yapma özelliklerini kaybederler. Non-persistent virüsler gibi semi-persistent virüsler de la tent dönem geçirmezler. Gerek non-persistent ve gerekse semi-persistent virüsler böceklerin bir biyolojik döneminden diğerine geçemezler. Bitkideki bir virüsü vektör birkaç saatten birkaç günlük bir beslenme süresine kadar kazanabiliyor ve tüm yaşamı boyunca da bünyesinde taşıyabiliyorsa bu virüslere “persistent” (kalıcı) virüsler, bu şekildeki taşınmaya da persistent taşınma adı verilmektedir. Persistent virüsleri nakleden böcekler floem dokularında beslenen böceklerdir. Bu taşınma tipinde virüs böcek bünyesinde birkaç saatten birkaç güne kadar süren latent dönem geçirmektedir. Virüslü bitkide beslenen böcek, stiletleriyle virüsü bünyesine alır, virüs böceğin midesine, buradan da hemolenfe (vücut boşluğu sıvısı) ve sonunda da tükürük bezlerine geçerek nakledilmeye hazır hale gelir. Böceğin bitkiyle beslenmesi sırasında tükürük bezlerinden salgıladı- ğı tükürük ile virüs sağlıklı bitkiye geçer. Bu şekilde böcek vücudunda dolaşan persistent virüslere sirkülatif (dolaşımlı) virüsler, böcek vücudunda çoğalan virüslere ise propagatif (çoğalan) virüsler adı verilmektedir. Bazı persistent propagatif virüsler böcek yumurtalarıyla da taşınabilirler, bu taşınma şekline transovarial (yumurtayla) taşınma denilmektedir. Beslenme sırasında alınan sirkülatif virüsler, vektör tarafından kazanıldıktan hemen sonra nakledilemezler. Vektör tarafından virüsün bitki floeminden böcek midesine alınması ile vektörün bu virüsü bitkiye nakletmesi için geçen bir süre vardır ki bu süre latent dönem olarak ifade edilir. Diğer bir tanım ile latent dönem, vektör tarafından alınan virüsün tükürük bezlerine geçmesi ve bitkiyi inoküle etmesi için geçen süredir. Vektörler içinde bitki virüslerinin sirkülasyon dönemi, virüs ve vektör çeşidine göre birkaç saatten birkaç haftaya kadar değişebilir.

En fazla parazit bitki 700’ün üzerinde tür ile Scrophulariaceae familyasında bulunmakta, bunu Cuscutaceae, Loranthaceae ve Viscaceae familyaları izlemektedir. Doğru cevap E'dir.

Depoların dezenfeksiyonunda daha çok fumigantlar kullanılır. Bununla birlikte bazen Bordo Bulamacı ve hazır bakırlı ilaçlar da kullanılmaktadır. Ayrıca gaz haline dönüşen tablet şeklinde
fumigasyon ilaçları da vardır. Bunlardan başka depo hastalıklarına karşı gaz etkili ilaçlarda kullanılır. Örneğin kükürt dioksit üzümde Botrytis çürüklüğüne karşı depoların fumigasyonu için kullanılmaktadır.

Dayanıklı çeşit kullanımı ile bitki hastalıkları ile mücadele yönteminde seleksiyon, melezleme, mutasyon ve biyoteknolojik yöntemler ile gen aktarımı yöntemleri kullanılmaktadır.

Erik meyvesinin yapraklarında enasyonlar (yaprak damarları üzerinde kulak şeklinde çıkıntılar)varsa bu virüs hastalığı sistematik belirtilerden gelişme anormallikleri  grubuna girer. Doğru cevap C'dir.

Hepsi kabak sarı mozaik virüsünün bitkiye verdiği zararlardan biridir.

Gelişmiş funguslarda hiflerde septum adı verilen enine bölmeler bulunmaktadır. İki septum arasında kalan kısım fungus hücresi olarak isimlendirilmektedir. Doğru cevap A'dır.