Fotoğraf Kültürü Final 10. Deneme Sınavı

McLuhan’a göre iletişim teknolojileri toplumsal yaşam için belirleyici bir konuma sahiptir. Elektronik araçların gelişmesiyle birlikte, kitle iletişim araçları dünyayı tek bir evrensel köye dönüştürmüştür.

Karanlık kutu yoluyla sanatçıların yüzey üzerinde görüntü elde etmeleri, bu amaca
yönelik ihtiyaçlara tam anlamıyla karşılık vermemiştir. Karanlık kutunun sağladığı bu
görüntünün yüzey üzerinde kalıcı olması önemli bir aşamadır. Bu arayış çalışmaları sonucunda 1827’de fotoğrafın bulunuşu gerçekleşmiştir. Bir süre sonra 1840 yılında negatif görüntünün bulunuşuyla yeni bir mekanik üretme sistemi ortaya çıkmıştır.

Aristoteles, Fizik adlı eserinde zamanı; önce ile sonraya göre hareketin sayımı olarak tanımlar. Düşünüre göre zaman parçalanamaz bir bütün değildir ve parçalardan oluşur. Aristoteles; önce, sonra ve an kavramları üzerinde durur. Bir hareketin öncesi ile sonrası algılandığında, zamanın geçtiği söylenebilir. Zaman, hareketten bağımsız olarak düşünülemez. Zaman, sonsuz olarak görülüyorsa bunun nedeni harekettir. Aristoteles, an kavramını şimdi olarak kullanmıştır. Şimdi ile iki farklı şeyi ifade eder; birincisi zamanın bir birimidir. İkincisi ise geçmiş ve gelecek arasındaki bölünmeyi göstermek için kullanılır. Yani gelecek ve geçmiş, şimdi ile tanımlanır.

Yeni fotoğrafta görüntü sayısal ortama kayıt edildiğinden filme ihtiyaç duyulmaz. 

İnsanlar için iki tür zaman söz konusudur. Biri saat zamanı diğeri ise hissedilen zamandır. Günlük yaşamımızda nesnel zaman içinde yaşarız. Bir olaya ya da duruma nesnel zaman yoluyla katılırız, ancak biz de bıraktığı iz öznel zaman yoluyla oluşur. Nesnel zaman, saat yoluyla ölçülebilir. Oysa öznel zamanın ölçülmesi mümkün değildir. Yaşanılan olayın kendine özgü nitelikleriyle birlikte ortaya çıkan öznel ve nesnel zamanın oluşturduğu boyut, zaman boyutudur. Doğru yanıt B'dir.

III ve V, III. Kitle iletişim araçları birbirleri içinde ortaya çıkarlar. V. Kitle iletişim araçları birbirleri içinde ve yeniden yapılanma süreciyle gelişmiştir.

resim

Eski teknoloji yeni olanın içinde yeniden yapılandırılmıştır. Bu süreç içinde sözün dönüp dolaşıp teknolojiye geldiği görülmektedir. Eski-yeni fotoğraf açısından da teknoloji yönüyle üzerinde durulması gereken bazı başlıklar vardır. Eski fotoğraf açısından düşünüldüğünde fotoğraf çeken açısından temel belirleyiciler; Akıl, Zekâ ve Deneyim gibi kavramlar iken, yeni fotoğraf açısından ise Smart kavramıdır

Rönesans dönemi sanatının, insanlık tarihi içindeki önemi, dönemin yeni biçim ve bilimsel verilere dayalı olmasından gelir. Rönesans dönemi sanatçıları, ideal güzellik ve doğaya öykünmeye ulaşabilmek için matematik başta olmak üzere anatomiden, perspektiften, meteorolojiden ve renkbiliminden (kromatoloji) faydalanmışlardır.

Optik bakış, insan yaşamına fotoğrafla birlikte girmiştir.

Fotoğraf icadı, fiziksel gerçekliğin aktarılmasında devrim niteliğinde bir gelişme sağlamıştır. Gerçekliğin aktarılmasında ilk kez insan eli devre dışı kalmış, fiziksel gerçeklik mekanik olarak kaydedilip, yeniden üretilmiştir.

Yeni Fotoğraf: Teknolojik yapısı gereği sayısal dünyanın bir parçasıdır. Fotoğraf makinesi görüntü üreten bir aygıt olarak kullanılırken, bilgisayar yazılımları yoluyla fotoğraf bir görsel tasarıma dönüşmüştür.

Augustinus, şimdiki zamanı üçlü zaman içinde ele alır. Geçmiştekilerle ilişkin şimdiki zaman, şimdikilerle ilişkisi şimdiki zaman ve gelecektekilerle ilişkisi şimdiki zaman. Üçlü zaman yaklaşımı açısından söylemek gerekirse, her fotoğraf gelecekte bekleyen şimdilerden birini kaydeder ve onu geçmiş şimdiye dönüştürür. Doğru yanıt B'dir.

Bakma eylemiyle ilgili yeni açılımlar XX. yüzyılın başında Kübizm ile dönüm noktası yaşamıştır. Kübist ressamlar, nesneleri birçok farklı bakış açısında resmetmişlerdir. Onlara göre insan gözünün hareketli olup tek bir noktaya takılı kalmaması gibi resmin de tek bir bakış açısı olmaması gerekir. Bu anlamda, geleneğe karşı çıkış söz konusudur.

Karanlık kutuyu insan gözüyle ilişkilendiren René Descartes (1596-1650) insan gözüyle bu aygıt arasındaki ilişkiyi araştırmıştır. Bir anlamda, insan gözünün karşısına yine bir görme düzeni oluşturan aygıtı, incelemiştir. Doğru cevap A şıkkıdır.

Walter Benjamin 1939 tarihli "Tekniğin Olanaklarıyla Yeniden Üretilebildiği Çağda Sanat Yapıtı" adlı ünlü denemesinde, fotoğraf yoluyla ortaya çıkan yeni görme biçimini ele almıştır.