Dünya dillerinde rastlanan en belirgin niteleyici çekim ulamı derecelendirme içeren karşılaştırma sürecidir.

Dil, insan bilişinin bir ürünü ise dünyanın farklı bölgelerinde yaşayan insanların ırk, cins, kültür ve gelenek / görenek farklılıklarına bakmaksızın ortak özellikler paylaşmalıdır. Dillerde ortak olan bu eşdeğerliklere Evrensel Dilbilgisi (ED) denir.

Betimleyici dilbilgisi, dili konuşulduğu gibi inceleyen bir dilbilgisi alanıdır; yargılayıcı değildir.

Varlıkları için başka yapılara ihtiyaç duymayan ve kendi başlarına durabilen biçimbirimlere bağımsız biçimbirim diyoruz. Bağımsız biçimbirimler anlamlarına göre sözlüksel ve dilbilgisel olmak üzere ikiye ayrılırlar. Sözlük­sel biçimbirimler, adlarından da anlaşılacağı üzere sözlük anlamı taşıyan içerik sözcüklerinden oluşan biçimleri içerir. En tipik örnekleri, ad, eylem, sıfat ve belirteçlerdir. Sözlüksel biçimbirimler sözcük parçaları olarak da kendilerini gösterebilirler. Dilbilgisel biçimbirimler ise kendi başlarına anlamları olmayan ama sözlüksel biçimbirimler arasındaki ilişkileri gösteren yapı­lardır. En tipik örnekleri, işlevsel sözcük olarak da sınıflandırılan adıl, ilgeç, bağlaç ve belirleyicilerdir. Soru 2’de verilen tümcede de bir isim olan düş, bir bağlaç olan bile, bir fiil olan gör- ve yine bir isim olan iş bağımsız biçimbirimlerdir. Düş, gör- ve iş bu tümce içinde ikişer kez kullanılmıştır. Doğru cevap C’ dir.

Havlamak sözcüğü köpeklerin çıkardıkları seslere benzeyen bir sözcük oluğu için ses simgeseldir. Doğru cevap C'dir.

Görünüş, eylemlerin zamansal içyapısını, nasıl gerçekleştiğini gösteren dilbilgisel ulamdır. Bitmişlik, eylemi zamansal içyapısına değinmeksizin bütün olarak ele alan, bitmemişlik eylemin zamansal içyapısının her hangi bir alt aralığını sunan görünüş biçimidir. Doğru cevap E'dir. 

Chomsky, edinç ve edim kavramlarını, 20. yüzyıl başlarında yaşamış olan modern dilbilimin kurucusu İsviçreli dilbilimci Ferdinand de Saussure’ün soyut “langue - yeti” ve somut olan “parole - söz” kavramlarının ayrımından esinlenerek önermiştir. Doğru cevap D'dir.

Söylem çözümlemesi yazılı ve sözlü dilde tümcelerin, sözcelerin ya da işlevsel birimlerin daha büyük birimler oluşturmalarının,
kısaca, dil kullanımının incelenmesi işlemidir. Doğru cevap D'dir.

Bölünemez en küçük parça - bağımsız - anlamlı - ek almamış sırasını takip edecek olursak anlamlı kök/taban yanıtına varmış oluruz.

Git bir soru, kuralsız bir şekilde üretilmiştir. Doğru cevap B'dir. 

Bileşikler, çok sözcüklü olmaları ve bu sözcükler
arasındaki içyapılanma bakımından sözcük öbeklerine
benzetilebilirler. Her bileşik, tıpkı bir sözcük
öbeği gibi, en az bir baş ve bunu niteleyen ya da tamlayan
bir başka ögeden oluşur. Baş anlamca birliğin
temelini oluşturur ve konumu evrensel değil dilbağımlı
bir değişkendir. Bazen Türkçe ve İngilizcede
olduğu gibi sağda dil[bilim], ayak[kabı], air[plane]
‘uçak’, house[keep] ‘ev bekle’, lip[stick] ‘ruj’; bazen de
Yeni Zelanda’ da konuşulan Maori dilinde olduğu
gibi solda yer alabilir: [whare] ruunanga (ev+bir araya
topla) ‘toplantı evi’ (Bauer, 2003: 41) Baş, bir bileşiğin hakkında bilgi verdiği
ögedir. Başın sözcük türü bütünün sözcük
türüyle uyumludur.

Bu kurallar zinciri Amerikalı dilbilimci Chomsky tarafından "edim" ya da "dil yetisi" olarak adlandırılmıştır.

Türkçede adlar ve adıllar özne konumunda yalın, nesne konumunda da belirtme durumundadır. Belirtme eki belirtili nesne durumunda zorunludur. Doğru cevap E'dir.

Tabanı türevden büyük olan sözcük yapma sürecine gerioluşum denir.

Yeni bir sözlükbirimin ortaya çıkmasını sağlayan eklere türetim eki denir.

Evrensel Dilbilgisinde (ED) iki önemli kavram vardır: İlkeler ve Değiştirgenler. İlkeler her dilde olan aynılıklardır ve bunlar insan dilinin tüm ortak özellikleridir. Öte yandan değiştirgenler diller arası farklılıklardır. Bütün dillerde bulunan evrenceler olan bazı ED ilkeleri şunlardır: Kural güdümlü yapı ilkesi, özyineleme ilkesi, içeyerleştirme ilkesi. A, B, C ve E şıklarında verilenler değiştirgen olduğu için evrence olmazlar. Doğru yanıt D şıkkıdır.