Doxey’nin Irridex Modeli’ne göre (1976) turizme karşı yerel halkın tepkisi zaman içinde değişmektedir. Bu tepki yerel halkın turizmi algılama şekline göre ortaya çıkmakta ve dört ayrı aşamada ifade edilmektedir. Bunlar coşku (euphoria), ilgisizlik-soğukluk (apathy), kızgınlık (irritation) ve düşmanlık (antagonism) şeklinde ifade edilmektedir. Birinci aşamada turistlerin bölgeye gelmeye başlamaları ile yerel halkın yüksek beklentilere sahip olduğu dönemdir ve yerel halk oldukça mutludur. İkinci aşamada bölge turizme açılmış ve turist sayısı artmıştır fakat bu aşamada toplumdaki coşku yerini ilgisizliğe ve soğukluğa bırakmıştır. Üçüncü aşamada artan turizm talebini karşılama çalışmaları ile destinasyon büyük ölçüde değişime uğramış, çevre bozulmuş ve yaşam kalitesi olumsuz olmaya başlamıştır ve bu gelişmelerden turizm ve turistler sorumlu tutulmaya başlanmıştır. Dördüncü ve son aşamada turizme ve turistlere karşı başta hissedilen coşku düşmanlığa dönüşmüştür

Doğru cevap B seçeneğidir. Ziyaretçi Harcama Alanları:

Konaklama
Yiyecek-İçecek
Eğlence
Giyim
Hediye ve anı eşyaları
Fotograf
Kişisel bakım
İlaç ve kozmetikler
Yerel ulaşım
Yerel turlar
Geziler
Muhtelif

Uluslararası ticarete neden oluşturan karşılaştırmalı üstünlük ilkesinin temelleri 1817 yılında David Ricardo’nun çalışmalarına dayanmaktadır. Bu ilke, bir ülkenin belirli malların daha etkin olarak üretimi konusunda diğer bir ülkeye karşı bir üstünlüğü olması durumunda, bu iki ülke arasındaki ticaretin yararlı olduğunu savunur.

Sabit bir gezi programı olmayan, yerel halkın arasına katılmayı, onların yediğinden yemeyi, onların içtiğinden içmeyi tercih eden ve turizm işletmelerinden uzak duran turist tipi başıboş turisler olarak adlandırılır.

Doxey’nin Irridex Modeli’ne göre (1976) turizme karşı yerel halkın tepkisi zaman içinde değişmektedir. Bu tepki yerel halkın turizmi algılama şekline göre ortaya çıkmakta ve dört ayrı aşamada ifade edilmektedir. Bunlar coşku (euphoria), ilgisizlik-soğukluk (apathy), kızgınlık (irritation) ve düşmanlık (antagonism) şeklinde ifade edilmektedir.

Turizmin olumsuz ekonomik etkileri: Ürün ve hizmetlerin fiyatlarında artışlara neden olur. Ev ve arazi fiyatlarında artışlara yol açar. Yabancı çalışanların istihdamında artışlar olur. İlave altyapı harcamaları gerekir (su, kanalizasyon, enerji, yakıt, sağlık vb). Yol bakımı ve ulaşım sistemi maliyetlerindeki artışlar ortaya çıkar. Mevsimsel turizm istihdam yapısında yüksek risklere yol açar. Örneğin sezonda iş gücüne yüksek talep olurken sezon dışında işsizlik oranları ve buna bağlı problemler artar. Karların genellikle yöre dışına aktarılması gerçekleşir. Düşük ücretli işler çoğalır. Bölgesel enflasyon ve arazi spekülasyonu artar. Dışalım eğilimi artar.

Turizmin önemi kısaca maddeler hâlinde
aşağıda şekilde açıklanmaktadır:
• Küresel boyutta tüm dünyada yaşayan insanları ilgilendiren bir üretim ve tüketim
olayıdır.
• Turizm, sağladığı döviz girdileri ile dış ödemeler ve dış ticaret dengelerini düzeltici
bir sektördür.
• Millî gelire katkı sağlayan ve ülke ekonomisini geliştiren bir hizmet sektörüdür.
• İş ve istihdam sağlayıcı bir özelliği vardır.
• Doğal, kültürel ve sosyal çevreyi korumanın ve geliştirmenin etkili bir aracıdır.
• Toplum olarak gelişmenin itici ve sürükleyici bir elemanıdır.

Doğru cevap C seçeneğidir. Katılanların Amaçlarına Göre Turizm çeşitleri: Dinlenme Turizmi, Kültür Turizmi, Spor Turizmi, Din (İnanç) Turizmi, Sağlık Turizmi, Kongre Turizmi, Politik Turizm, Deniz Turizmidir.

Yerel halk çoğu zaman kendi ülkesinde sahip olmadığı ve kullanamadığı olanakların ziyaretçiler tarafından kullanılmasından kin
duyabilir ve ziyaretçiye karşı bir tutum geliştirebilir. Bu tür durumların izlenmesi ve varsa karşı tutumların azaltılması konusunda çalışmaların yapılması oldukça önemlidir. Risk ve tehlikelerin turizm talebi üzerinde farklı etkileri olabilmektedir. Örneğin, doğal felaketler, enerji yokluğu, terörizm, siyasi karışıklık, salgın hastalık, bir kimyasal sızıntı veya yaygın bir olumsuz tanıtım turizmi keskin bir şekilde bitirebilir. Bu koşullar bazen de meraklı turistleri çekebilir. Fakirlik turizmi (poverty tourism), savaş/keder turizmi (war/thana/dark tourism), macera turizmi (adventure tourism) vb. bu tür örnekler olarak verilebilir (Kreag, 2001: 9; Goeldner, 2000: 320).

Birçok kişi turizmin etkilerini ekonomik kazançlar, vergi kazancı ve iş olanaklarının çoğalması olarak bilmektedir. Oysa turizmin etkileri çok daha fazla alanda gerçekleşmektedir ve oldukça karmaşıktır. Bunları

turist kaynaklı ve destinasyon kaynaklı nedenler olarak iki ana nedene ve 5 alt etki grubuna ayırabiliriz. Bunlar:

-Ekonomik etkiler,

-Çevresel etkiler,

-Sosyal etkiler,

-Kültürel etkiler,

-Diğer etkiler olarak ifade edilebilir.

Eski çağlardan beri birçok kavim Anadolu’ya göç ederek yerleşmiş veya Anadolu’yu işgal etmiştir. Bu kavimlerin başlıcaları Hititler, Frigler, Lidyalılar, Iyonlar, Urartular, Persler, Yunanlılar, Romalılar, Bizanslılar ve Türklerdir. 

Toplumun refah düzeyini belirleyen faktörlerden biri olan ulaştırma, mevcut kaynakların kullanımında etkin rol oynamaktadır. Her alanda iç ve dış ticaretin gerçekleşmesi, istihdam olanaklarının artması ve insanların sosyo-kültürel yapı içinde hayatlarına devam etmesi, ülkelerin sahip oldukları ulaştırma sisteminin yapısıyla desteklenmektedir. Bu çerçevede ulaştırma, ülkelerin kalkınmasında değer ifade eden, stratejik anlamda bölgesel üstünlük kaynağı olarak ele alınmaktadır.

Romalıların şi­falı sulara ve banyolara düşkünlüğü kend­i dönemler­inde kaplıcaların ve dolayısıyla termal tur­izmi­n gelişmesi­ne sebep olmuştur.

Doğru cevap E seçeneğidir.“Kültür”;
• Bizim kim olduğumuzdur.
• Kimliğimizi şekillendirir.
• İnsanlar arasında hoşgörü ve saygıyı geliştirmenin bir aracıdır.
• İnsanların hayatını geliştirmenin ve yeni işler yaratmanın bir yoludur.
• Diğerlerini anlamanın ve içselleştirmenin bir aracıdır.
• Geçmişimizi korumaya ve geleceğimizi anlamlandırmaya yardım eder.
• İnsanların donanımını arttırır.

Olalı (1990)’ya göre ­ turi­zm pol­it­ikasının başlıca hedefleri içinde ekonominin çeşitliliğini azaltmak yoktur, tam tersi artırmak vardır.

Anadolu’da XIII. yüzyıldan itibaren Selçuklu Türkleri tarafından önemli ticaret yolları üzerinde kurulan, ücretsiz olan ve yolcuların hayvanlarıyla konaklayabileceği kervansaraylar ve hanlar özellikle ticaret amaçlı seyahatlerin gelişmesine hız kazandırmıştır.

Türkiye topraklarında ilk ve ortaçağda turizm faaliyeti kapsamında değerlendirebileceğimiz sosyal hareketliliğin temel sebepleri ticaret (iş) yapmak, şifa bulmak, spor ve gösteri etkinliklerini seyretmek ve kutsal yerleri (tapınakları) ziyaret etmek olmuştur.

Sosyal tur­izm­ gel­işti­rmek amacıyla  özel seyahat çekleri kullanılmaya başlanmıştır.

Ziyaret edilen ülkede en az bir geceleme yapan Ziyaretçiye turist (geceleme yapan ziyaretçi) denilir.

Plog tarafından geliştirlen tipleme de yer alan sınıflar; Araştırıcı, seçkin, farklı, öncü kitle, kitle turizmi ve charter turizmidir.