Kruvaziyer turizmi, deniz temelli turizm sınıandırması içinde yer almaktadır. Kruvaziyer seyahatine katılan turistlerin zamanları denizde ve ziyaret edilen şehirlerde geçmektedir. Liman ve limana yakın yerlerdeki ziyaret edilen şehirlerde düzenlenen turlar ile doğal ve tarihî mekânlar, alışveriş yerleri ve çeşitli cazibe merkezleri gezilmektedir. Bu çerçevede kruvaziyer turizmi; konukların, temel amacı yolcu taşımacılığı olan bir gemiye, belirli bir ücret ödemek suretiyle bindikleri ve bu kapsamda her türlü hizmet donanımına sahip büyük gemilerle yapılan denize dayalı bir seyahat çeşidi olarak tanımlanabilir.

Turizm alanında 1923 yılında Türkiye Seyyahin Cemiyeti kurulmuştur.  Bu kuruluş daha sonra ismini ‘Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu’ olarak değiştirmiştir. Atatürk’ün ve yeni kurulan Türkiye Cumhuriyeti’nin önde gelenlerinin girişimleriyle kurulan ve kamu yararına çalışan bu dernek, gümrük ve trafik mevzuatı ile ilgili özel görevler üstlenmiş, Türkiye’nin ilk tanıtım afişlerini, yol haritalarını, otel rehberlerini ve broşürlerini hazırlamış, ilk tercüman rehberlik sınavlarını yapmış, turizm ile ilgili incelemeler gerçekleştirmiştir.

Turizmde varlıkları korumak için geliştirilmiş ulusal, bölgesel ve uluslararası birçok sınıflama ve sertifikasyon sistemleri bulunmaktadır. Bu sistemlerin en çok kullanıldığı alanlardan birisi de turizm ve çevre alanıdır. Sertifikasyon, bir uygulama veya bir ürünün belirli standartları karşıladığından emin olunmasının bir yoludur.  Bu belgelendirme sistemleri şeklinde çalışır ve tarihi 15. yy’a kadar uzanmaktadır.

Modern turizm hareketlerinin seyri hangi yönde ilerleyecektir? Bu sorunun cevabı
Dünya Turizm Örgütünün “2030’lara doğru turizm küresel bir bakış” (Tourism Towards
2030/Global Overview) adlı araştırmasında şu şekilde tahmin edilmiştir (UNWTO, 2011);
• Seyahat edenlerin sayısında 2010-2030 yılları arasında yıllık ortalama 43 milyonluk
artış görülecektir.
• Uluslararası turizme katılan kişi sayısı 2020 de 1,4 ve 2030 da ise 1,8 milyara ulaşacaktır.
• Yeni turizm talebinin büyük bölümü Asya-Pasifik bölgesine yönelecektir.
• Orta Doğu ve Afrika kıtası da dünya turizm pastasındaki payını büyütecektir.
• 2030 da seyahat motivasyonu açısından önemli bir değişiklik olmayacak, tatil/dinlence
ilk sırayı koruyacak (%54), akraba ziyareti/sağlık ve dinî amaçlı ziyaretler
ikinci (%31), iş ziyaretleri ise üçüncü sırada (%15) yer alacaktır.
• Ulaşım türü açısından hava yolu taşımacılığı liderliğini sürdürecek ancak artış hızı
daha düşük düzeylerde kalacaktır.
• Bölgeler arasıseyahatler, bölge içiseyahatlere kıyasla daha hızlı bir artışizleyecektir

Doğru cevap D seçeneğidir. Turizm sektörünün planlanmasını gerektiren başlıca nedenler aşağıdaki gibi sıralanabilir;
• Turizm sektörüne kamu yönetimi tarafından yapılacak müdahaleleri düzenlemek,
• Çevresel faktörlerin (ekonomik, siyasal, teknolojik yapı vs.) değişimini tahmin
ederek gerekli tedbirleri almak,
• Hedeflerin ve kaynak kullanımındaki önceliklerin doğru biçimde tespit edilmesi
ve turizmin alt yapı finansman ihtiyacının belirlenmesi,
• Turizmin ilişkili olduğu diğer sektörlerle koordinasyonu sağlayıcı tedbirler belirlemek,
• Turizm arz ve talep tahminlerini yaparak, gerekli önlemleri almak,
• Turizmin ihtiyaç duyduğu iş gücü miktarının tespit edilmesi,
• Ülkenin doğal ve kültürel mirasını koruyucu tedbirler almak,
• Turizm aracılığı ile bölgelerarası gelişmişlik farklılığının giderilmesine katkıda bulunmak,
• Turizm planının uygulanmasından sorumlu kurum ve kuruluşları tespit etmek ve yetkilendirmek.

Birçok ülkede sosyal turizm, dernekler, kooperatifler ve sendikalar tarafından organize edilerek ve bu amaçla birçok turistik tesis oluşturularak sosyal turizme katılan kişilerin hizmetine sunulmuştur. Yine pek çok ülke sosyal turizmi geliştirmek amacıyla;
• Tatil kredileri,
• Özel seyahat çekleri,
• İndirimli ulaşım araçları,
• Taksitle tatil imkânı,
• Kamu kamplarının kullanımı,
• Tatillerde öğrenci yurtlarının gençlik turizmine dönük olarak kullanılması gibi uygulamalar
gerçekleştirmektedir.

Dış aktif turizm ya da ülkeye yönelik turizm (inbound tourism), ‘ülke dışından gelen ve geldikleri ülkede ikamet etmeyen ziyaretçilerin yaptıkları turizm faaliyetini (seyahatlerini) ifade eder.

Turizmin çevresel etkilerinin olması kaçınılmaz-dır. Çünkü turizmde bütün diğer endüstriler gibi çevresel, ekonomik ve sosyo-kültürel etkiler yaratır. Bu etkiler turizm faaliyet ve uygulamaları ile ilişkilidir. Bunlar; yollar, limanlar, havaalanları gibi altyapı düzenlemeleri olabileceği gibi turizm tesisler_ (oteller, restoranlar alışveriş mekân ve alanları, golf alanları, marinalar) ya da turizm alanları (dağ, deniz vb.) şeklinde olabilir. Bu uygulamaların kötü düzenlenen ve yönetilen turizm alanları üzerinde muazzam bir baskısı olmaktadır. Toprak erozyonu, hava, toprak, deniz kirlenmesi, doğal yaşam alanı (habitat) kaybı, nesli tükenmekte olan türler üzerine baskı, orman yangınları için risk ve güvenlik açığı yaratmak şeklinde sonuçlar görülmektedir.

Turi­zm sektöründe otel, restoran, müze, di­nlenme ve eğlence merkez­i­ arz kaynaklarıdır.

Turizmde kullanılan kıt (çok az) kaynaklar şunlardır:

Doğal Kaynaklar: Arazi­, m­ineraller, madenler, su, biyoloj­k kaynaklar

İş gücü: İnsan emeği­ ve gi­ri­şi­m

Sermaye: D­iğer kaynakların ve özellikle doğadan elde edilen kaynakların gel­iştiri­lmesi.

Turizm diğer endüstrilerin kullanamadığı manzara, kültür, yaşam tarzı, tarih ve gelenekler gibi toplumsal girdileri ekonomik girdilere dönüştürür. Ormanlar ise turizm endüstrisinin ekonomik faaliyet olarak yararlandığı doğal kaynaklardandır.

Turizmin etkileri boyut ve düzey açısından etki kaynaklarına doğrudan bağlıdır. Etki kaynaklarını birçok şekilde incelemek mümkünse de genellikle “turist faktörleri ve destinasyon faktörleri” olarak iki grupta toplamak mümkündür. Turist faktörleri, turist tarafından destinasyona getirilen demografik özellikleri, sosyal farklılıkları ve ziyaretçi sayılarıdır. Destinasyon faktörleri olarak turist pazarları ile iletişim kurma şekli, turistin dolaşımı, yerel halkın turizmi kabulü, yerel canlılık ve liderlik sayılabilir.

Doğru cevap D seçeneğidir. Hall (2008)’e göre ise hükümetlerin politika
yoluyla turizme müdahalelerinin nedenleri şunlardır:

• Ekonomide rekabeti artırmak,
• Mülkiyet haklarını sağlamak,
• Kamuda karar vericilerin dışsal hareketleri kontrolünü sağlamak,
• Herkese açık kamusal faydalar sağlamak,
• Belirsizliği ve riski azaltmak,
• Yüksek maliyetli projelere destek vermek ve teknoloji desteği sağlamak,
• Eğitmek ve bilgi sağlamaktır.

Yeni kurulan Cumhuriyetin içte ve dışta çözmesi gereken ekonomik, sosyal ve siyasal sorunlar (örneğin eğitim ve sanayileşme gibi sorunları), dünyadaki siyasi istikrarsızlık, ekonomik buhran, İkinci Dünya Savaşı gibi olumsuzluklar 1923’ten sonra Türkiye’de turizm gelişimini olumsuz etkilemiştir.

Tur­izm­in ülke ekonomis­ine olumlu etkisi ulaşım altyapısını geliştirmesidir.

Anadolu’da XIII. yüzyıldan itibaren Selçuklu Türkleri tarafından önemli ticaret yolları üzerinde kurulan, ücretsiz olan ve yolcuların hayvanlarıyla konaklayabileceği kervansaraylar ve hanlar, özellikle ticaret amaçlı seyahatlerin gelişmesine hız kazandırmıştır

Hall (2008)’e göre hükümetler­in pol­it­ika yoluyla tur­izme müdahaleler­ini­n nedenleri­ şunlardır: Ekonomide rekabeti artırmak, mülkiyet haklarını sağlamak, kamuda karar vericilerin dışsal hareketleri kontrolünü sağlamak, herkese açık kamusal faydalar sağlamak.

Döviz kazancını arttırmak: 1. Yabancı turist sayısı, gecelemeleri ve harcamalarını arttırmak: a)  Alt-yapı ve turistik kaynakları geliştirmek, b)  Kaynaklara uygun pazarlama ve tanıtım stratejisi geliştirmek.

Bölgede çevreye zarar vermeyecek şekilde turizmin sosyo-ekonomik gelişmeye katkısını arttırmak: 1. Yerli turist sayısını, gecelemelerini ve harcamalarını arttırmak; 2. Bölge halkı için rekreasyon olanaklarını geliştirmek ve sürdürmek; 3. Bölge halkı için turizmle ilgili istihdam ve gelir artışı sağlamak: a)  Turizm ile diğer sektörler arasında bağlantıları geliştirmek, b)  Ekonominin küçük ölçekli unsurlarına yardım etmek; 4. Turizmin çevre üzerindeki potansiyel ya da mevcut etkisini kontrol etmek: a)  Arazi kullanım planını da kapsayan planlar hazırlamak, b)  Turizm endüstrisi ile ilgili bölgesel kalkınma için eğitim sağlamak.

Yatırımcıların maliyetlerini azaltmak: 1. Karlı yatırımlar sağlamak için yasalar, düzenlemeler ve politikalar yapmak; 2. Yatırım projelerinin uygulanmasını kolaylaştırmak: a)  Uygulama sürecinde devletin ilgili kurumları arasında işbirliğini geliştirmek, b)  Mevcut yönetimsel uygulama ve düzenlemelerin akıcılığını sağlamak, yeni ve daha etkili olanları önermek; 3. Kamu/özel sektör iş birliğini yatırım ve pazarlama aşamasında güçlendirmek ve uyarmak: a)  Turizm gelişim projelerini artırabilecek kamu sektörü bütçesi için yollar önermek, b)  Daha iyi işbirliğini kolaylaştıracak kamu ve özel sektör örgütlerinin yapılarında değişiklik önermek; 4. Yatırımlar için potansiyel olan yeni ya da mevcut bölgelerde alt-yapıyı geliştirmek: a) Çöp imha sistemini geliştirmek; 5. Turizmin gelişmesi için bölgede ilgi duyan gruplara fırsat vermek: a) Mevcut danışma/katılım sistemini geliştirmek; 6. Turizm tanıtımı için sosyokültürel mirası geliştirmek ve korumak: a) Bölge insanına kendi kültürünü koruması için örgütsel ve mali destek sağlamak; 7. Turizmle ilgili bölgesel gelirleri arttırmak. (vergilerden, ücretlerden, yatırımlardan)

Turist tatminini artırmak: 1. Bölge halkı ile turistler arasında iyi ilişkileri güçlendirmek: a)  Bölgesel halkı turizmin önemi konusunda eğitmek ve turistlere birer konuk olarak davranmalarını sağlamak, b)  Turistleri bölgesel değerleri ve gelenekleri anlamaları için eğitmek; 2. Turistlere verilen mal ve hizmetlerin kalitesini ve fiyatını kontrol etmek: a) Turizm hizmetleri için sertifikasyon ya da kalite kontrolü sistemi kurmak.

Coşkun’a (2010; 13) göre, “turizm politikasının ana hedefleri; iç ve dış turizm hareketlerini geliştirmek ve yaygınlaştırmak, dış aktif turizm gelirlerini dış pasif turizm giderlerine oranla çoğaltmak (turizm ve dış seyahat gelir-gider dengesi arasında lehte bakiye sağlamak ve bu bakiye oranını arttırmak, turist sayısını ve bu turistlerin ortalama kalış sürelerini arttırmak) dinlenceleri ve buna bağlı olarak da turizm sezonunun yaygınlaştırılarak turizmin sosyal ve kültürel etkilerinden maksimum yarar sağlamak, sosyal turizme ve ülke koşullarına uygun özel turizm türlerini geliştirmek olarak” sıralanabilir.

Turizm arzı çok değişik alanları ilgilendiren bir özelliğe sahiptir. Bir bölgedeki f­iz­iksel, doğal, kültürel ve insani­ değerler bu bölgeyi­ zi­yaret deneyi­m ve anı olarak turi­sti­n aklında bi­r bütün olarak i­z bırakmakta ve turi­sti­n tat­il deney­imi­ni­n oluşmasında yi­ne bi­r bütün olarak katkıda bulunmaktadır.