Girişimciliğe ilk ve temel ekonomik teorik katkılar Fransız düşünürler tarafından yapılmıştır. Fransız ekolünün bu alandaki en önemli teorisyen ve yazarları
Cantillon, J.B. Say, Turgot, Quesnay ve Beaudeu’dur. Girişimciliğin ekonomi içerisindeki rolünün ne olduğu konusunda ilk düşünceleri ortaya atan ise Fransız iktisatçı Cantillon’dur. Doğru cevap A şıkkıdır.

18.yüzyılda sermayesi olan bir insan sermayeye ihtiyaç duyan bir insandan ayrılmaktaydı. Diğer bir ifade ile girişimci, sermaye sağlayıcıdan (günümüz risk sermayedarı) farklıydı. Bu farklılaşmanın bir nedeni bütün dünyada ortaya çıkan sanayileşmeydi.

“Yenilikçi Şirketler” adlı kitabın yazarı Mc Forland, yenilikçi şirketlerin en büyük özelliğinin “Başkalarının risk almaktan korktuğu boş pazarları kâra dönüştürebilmeleri” olduğunu ile sürmektedir. Doğru cevap D seçeneğidir. 

Girişimciler açısından sosya kültürel çevre çok sayıda farklı girişimcinin ve sektörün belirli bir zaman, yer ve iş üzerinde oluşturdukları etkileme ve etkilenme biçimleri olarak tanımlanmaktadır. Sosya-kültürel çevre yerel, ulusal ve küresel düzeyde sosyo kültürel değerlerin, tutumların, davranışların ve kararların gösterilmesi açısından girişimcilerin işe bakış açısından daha çok boyutlu ve etkileyici bir ilişki demetidir. Doğru cevap A şıkkıdır.

Batı iş kültürünün belirleyici boyutları aşağıdaki şekilde ifade edilebilir:Risk alan, yenilikçi, bağımsız, hiyerarşik sistemle çalışan. Doğu girişimci kültürü ise düşük bireysellik kültürü olarak da tanımlanır.

Schumpeter Dinamik girişimcilik yaklaşımını ortaya atan iktisatçıdır.

Ürün geliştirme süreci faaliyetlerinden portfolyo planlama, fonsiyonel modelleme, ürün yapısının geliştirilmesi ve kavram mühendisliği; “Bir kavram geliştirilmesi” aşamasını oluşturmaktadır.

İçinde bir eylem barındıran girişimcilik terimi ilk defa teoride Fransız Richard Cantillon tarafından 1730’larda kullanılmıştır. Fransızca “entreprendre” fiili girişimcilik yapmak anlamında kullanılmaktadır. Bundan da “entrepreneur” Türkçeye girişimci diye çevirebilecek bir kelime türemiştir. Doğru yanıt A'dır. 

Ürünün paketleme şekli depolanmasını ve sunulmasını da yönlendireceği için tasarımın dağıtım işlerine etkisi büyüktür. Rafın çekiciliği hızlı tüketilen mallar için kritiktir, bu nedenle renk, sunum ve şekil gibi tasarım elemanları önemli olmaktadır. Örneğin taze gıda ürünleri satan işletmeler ürünlerinin tazeliğini çağrıştıracak ve ilgi çekecek ürün tasarımlarını tercih ederler. Doğru cevap E şıkkıdır.

Tasarım, genellikle uygulamalı sanatlar ve görsel sanatlar, mühendislik, mimari ve diğer yaratıcı işler çerçevesinde ele alınır. Hem bir isim hem bir fiil (tasarlamak) olarak kullanılır. “Tasarlamak” yeni bir obje (makine, bina, ürün vs.) için bir plan yaratma ve geliştirme sürecine işaret eder. “Tasarı” ise hem son plan veya taslak (bir çizim, modelleme vs); ya da bir plan veya taslağın sonucu (üretilen bir obje) için kullanılır.

Walsh ve arkadaşları tasarımın 4 C’sinden söz etmektedir (Walsh, vd., 1992):
• Yaratıcılık (Creativity): Daha önceden olmayan bir şeyin yaratılması
• Karmaşıklık (Complexity): Tasarımın, şeklinden yapısına ve malzemesinden rengine kadar birçok eleman ve parametreler hakkında kararı kapsaması
• Uzlaşma (Compromise): Performans ve maliyet, görünüm ve kolay kullanım gibi konular hakkında ödünleşilmesi
• Seçim (Choice):Tasarımda kavramdan rengi ya da şekline kadar birçok
konu hakkında kararlar verilmesi. Doğru yanıt D'dir. 

Girişimcilerle ilgili çok konuşulan MİT’ler vardır. Bunlar doğru gibi kabul edilir. Ancak doğru değildirler

Girişimciler kumarbazdır : Girişimciler risk alır, ancak aldıkları risk hesap
edilebilir kontrollü risktir.

Tasarım ve pazarlama arasında ortak yaşam ilişkisi bulunmaktadır. Pazarlama karmasının klasik dört P’sinin (ürün, fiyat, yer, promosyon) her bir elemanında tasarım uzmanlığı bulunmaktadır. Doğru cevap C'dir.

1980’lerde stag asyon ve yüksek işsizlik oranları arz yönlü iktisada ve iktisadi büyümeyi etkileyen temel faktörlere olan ilginin artmasına neden olmuştur. Özellikle bu dönemlerde teşvikler, piyasaların düzenlenmesi ve sosyal katılıklar gibi konulara odaklanılmaya başlanmıştır. Bu gelişmelerle birlikte 1980’ler ve 1990’lar küçük ve orta ölçekli firmaların ekonomideki rollerinin yeniden değerlendirildiği ve girişimciliğe yönelen yeni bir ilginin ortaya çıktığı dönemler olmuştur.

Tasarımcının bazı durumlarda işletmede fikir lideri olabileceğini fark etmelidir. Önereceği yeni ürünler işletmenin geleceğini kökünden etkileyebilmektedir. Fikir uyuşmazlıkları ile mücadele etmesini öğrenmelidir. Herkesin aynı fikirde olduğu yerde problem var demektir. Mutlaka fikir mücadelesi ve anlaşmazlıklar olacaktır. Aksi takdirde, gelişme de söz konusu olmamaktadır. Tasarımcı, çalışmalarında çok dikkatli olmalıdır. Yaratıcı fikirleri ve sundukları alternatifler ile etrafındakileri hayran bırakmalıdır.

Çünkü girişimci, kendisinin veya başkasının yarattığı yenilikleri ekonomiye kazandırır. En küçük bir yenilik dahi, üretim sürecinde iyileştirmeler ve üretkenlik artışları sağlayabilir. Yeniliğin düzeyi arttıkça ekonomiye katkısı da büyür.

Girişimcinin üretim sürecine katkısı başlıca üç yönde olabilir: (TUSİAD, 2002)
1. Üretim kaynaklarını yeni bir tarzda birleştirerek kullanılmayan üretim faktörlerinin kullanılmasını sağlar.
2. Kullanılmakta olan üretim araçlarının ve mevcut girdilerinin değişik şekillerde kullanımı ile üretimi artırır.
3. Girişimci yeni düşüncelerin yaratılması, yayılması ve uygulamasını hızlandırır. Bir girişimcinin yaptıkları sonucu elde edilen başarı ya da başarısızlıklar diğer girişimcilere örnek olur, yol gösterir.

Yirminci yüzyılda girişimciler genellikle yöneticilerden ayrılmamaktadır. Bu dönemde girişimci kişisel çıkarı için bir işletmeyi yöneten ve çalıştıran kişi olarak tanımlanmaya başlamıştır. Doğru cevap E şıkkıdır.

İş planı hazırlanırken çeşitli yöntemler uygulanabilir.