Yaratıcılık eğitimi, çocukların karşılaştıkları güçlükleri yenmek için yeni çözüm yolları bulmalarını, her şeyi merak ederek soru sormalarını ve tahminlerde bulunmalarını, araştırma ve deney yapma eğilimlerini arttırmalarını, hayal güçlerini geliştirmelerini sağlar.

Toz boyalar okul öncesi çocuklar için uygun değildir.

Yaratma bir nesne ya da düşüncenin çocuğa göre yeni olmasıdır. Yaratıcılık; esneklik, duyarlılık, akıcılık, özgünlük gibi özellikleri içerir. Verilen konuların dışına çıkmaması çocuğun özgünlük gibi bir özelliğini kısıtlayacağı için farklı şeyler yapılmasına fırsat verilmelidir.

Konuyu verirken “Şunu çizin veya bunu yapın, boyayın” yerine, konuyu öyküleştirerek, oyunlaştırarak-dramatize ederek ilginç, çekici bir anlatım dili oluşturulabilir.

Sosyal/duygusal gelişim özellikleri öğrencilerin ilgi, istek ve beklentilerini dile getirmelerini, tercihler yapmalarını ve bu doğrultuda sosyal etkileşimde bulunmalarını sağlar. Zihinsel aktiviteler de bu ilgi, duygu ve heyecan durumları doğrultusunda gerçekleşir. Duyuşsal gelişime yönelik bir olumsuzluk çocuğun bireysel eğilimlerine ket vurur. Duyuşsal davranış gelişimi çocukların yaşamına canlılık getirir. Sanat çocukların iç dünyalarını yansıtmaları için en etkili araçlardan biridir. Çocuklar iç dünyalarını yansıtırken renkleri, desenleri, biçimleri ve çizgileri kullanırlar. Çocuklar aynı zamanda kendi kişilik özelliklerini de sanatsal etkinlikleri ile yansıtabilirler. Öğrencilerin ilgisini ve dikkatini çeken, heyecan uyandıran, bir öğrenme ortamı onların sosyal/duygusal gelişimleri için oldukça önem taşımaktadır. Öğrenme ortamları öğrencilerin ilgi, dikkat ve heyecanlarına yanıt verici nitelik taşıdıkları sürece sosyal/duygusal gelişimlerini olumlu yönde etkiler.

Çocuğun sanatsal gelişim basamakları karalama, şema öncesi, şematik, gerçeklik ve görünürde doğalcılık dönemi olarak sıralanır.

Okulöncesi temel sanat eğitim etkinliklerinden üç boyutulu çalışmalar kil, kağıt hamuru, tuz seramiği, oyun hamuru, kağıt ve karton gibi malzemelerle yapılan çalışmaları içerir.

Sanat eleştirisi, sanat eseri üzerinde öğrencilerin soru ve sorgulamalar yoluyla inceleme yapmaları ve böylece kendi anlamlandırmalarını oluşturma amacıyla yapılan bir alandır.

Kültürlerin ve bilim adamlarının zekayı çok kısıtlı bir biçimde ele aldıklarını, zekanın bir ya da birkaç etmenden çok daha fazlasını içerdiğini ve her insanda sekiz farklı zekanın bulunduğunu belirten Gardner, insan beynini zeka testlerinin belirlediğinin çok üstünde sayıda zeka içerdiği gerçeğini vurgulamıştır. İlgili zeka bu başlıklar arasında yer almaz.

Bu etkinlikler hem çocuklarda görsel kültür oluşumunu içeren, hem sanat alanı ya da sanat eseri inceleme ve değerlendirme olanağı sunan, hem sanatı günlük yaşamın bir parçası haline getiren hem de sosyal paylaşımların ortak alanı haline getiren etkinler şeklinde olabilir.

Lowenfeld’e göre ise çocuk resimlerinin gelişim evreleri şu şekilde sıralanmaktadır:
- Karalama evresi (2-4 yaş, kişisel ifadenin başlangıcı)
- Şema öncesi evre (4-7 yaş, ilk sembolik     girişimler)
- Şematik evre (7-9 yaş, sembolleştirme        kavramının başarısı)
- Ergenlik öncesi evre (9-12 yaş, resimde      gerçekliğin ortaya çıkışı)
- Mantık çağı (11-13 yaş, olayların sebeplerini           sorgulama dönemi)
- Ergenlik krizi (13 yaş ve sonrası, olaylara ilişkin karar verme dönemi).

Postmodernizm, görsel kültür, disiplinlerarası sanat ve çok kültürlülük sanat eğitiminde yeni yönelimlerdendir. Postmodernizm, klasik modernizm anlayışı dışındaki çağdaş bir yaşam geleneğini kurmak arayışı olarak tanımlanabilir.

Okulöncesi görsel sanatlar eğitiminde, ilköğretimin planlı, programlı formal eğitim sistemine göre, çocukların gelişimlerini ve yaratıcılıklarını destekleyen daha özgür, daha bağımsız çalışmalara yer verilir. Eğitim programları arasında geniş farklılıklar olmakla birlikte, ortak olarak gözlenen özellikleri şöyle sıralanabilir; Belirli hedefleri gerçekleştirmelidir. Çocuğun yönlendirdiği etkinliklerle, öğretmenin yönlendirdiği etkinlikler arasında bir denge olmalıdır. İnsan ilişkilerine dayalı bir atmosferin gelişimini sağlamalıdır. Ana-babaları, çocukların eğitimine katmalıdır. Ürünleri değerlendirmelidir.

Okulöncesi görsel sanatlar eğitiminde dikkate alınması gereken bazı temel ilkeler bulunmaktadır, bu temel ilkeleri Artut (2004) şu şekilde ifade etmektedir;

• Çocukların genel gelişimleri, onların bilişsel, duyuşsal, sanatsal algı, kavram düzeylerinde farklılıklar gösterebileceğinden bu tür bireysel özellikler ve farklılıklar etkinlik sürecinde göz önünde bulundurulmalı, plan ve programların oluşturulmasında öncelikli olarak bu esaslar göz önünde bulundurulmalıdır.
• Okulöncesinde sanat etkinlikleri çocuk merkezli olmalıdır. Sanat eğitimi çocuğun kendini dışa vurmasına olanak sağlayan son derece önemli bir ifade ve dışa vurum etkinliğidir. Çünkü bütün çocuklardan düşüncelerini sözcüklerle ifade etme konusunda gerekli dil gelişimini kazanmış olmaları beklenemez ve genellikle gizli duygu ve düşüncelerini sözcüklerle anlatma yerine daha çok çizimleri ile ifade etmeyi tercih ederler.
• Görsel sanat eğitimi, katı kurallar dizgesi içinde değil, onların yaratıcı gelişmelerine olanak sağlayan, ilgi ortamının oluşturulduğu, fırsatların verildiğI iki ve üç boyutlu etkinlikler şeklinde yürütülmelidir. Grup çalışmalarında iki ve üç boyutlu çalışmaları ayrı ayrı yaptırmakta yarar vardır. Örneğin, bir gün kil-plastilin çalışılıyorsa diğer gün pastel kullanarak resim yaptırılabilir. Özellikle çocukların artistik gelişim düzeylerine uygun ortam ve araç-gereçler belirlenerek onların çeşitli gereçleri denemelerine fırsat verilir.
• Başka resimlerden, fotoğraşardan kopya yaptırılmamalıdır. Boyama kitapları na ilişkin eğilimleri kontrol altına alınmalıdır. Bu durum çocuğun yaratıcı özelliklerini, hayal güçlerini ve kendine olan güvenini kısıtlar.
• Sanat etkinlikleri çekici, zevkli, ilginç duruma getirilmelidir. Konuyu verirken “fiunu çizin veya bunu yapın, boyayın” yerine, konuyu öyküleştirerek, oyunlaştırarak-dramatize ederek ilginç, çekici bir anlatım dili oluşturulabilir. İşlenecek konu çocuğa yaşatılmalı, öğretmen ve çocuk arasında güçlü iletişim sağlanmalıdır. Seçilen konular çocuğun gelişim düzeyine, ilgisine, hayal gücüne, coşku dolu dünyasına uygun olmalıdır.
• Okulöncesi görsel sanat eğitiminde çocuklar etkinlik sürecinde oluşturdukları ürünlerin büyük bir çoğunluğu içgüdüsel olarak gerçekleşir, estetik kaygı pek güdülmez, yaratıcılığa oldukça yakındırlar, kendilerini yaşamın merkezi olarak görürler. Onların bu özelliklerinden dolayı çocuğun yaptıkları yetişkinler tarafından yaşamın gerçekleriyle çelişkili görülebilir. Örneğin, “Hiç mavi renkli bir kedi olur mu? Çizdiğin bu kız, evden daha büyük olmuş” şeklindeki uyarılar ile yönlendirmeye çalışmak doğru bir yaklaşım değildir. Çocuğun coşku dolu, şiirsel iç dünyasına müdahale edilerek artistic gelişimine ket vurulması, onun bocalayarak özgüveninin yitirilmesine neden olabilir.
• Teorik bilgiler konu öncesi, günlük yaşantılardan basit örneklerle ve çalışmalar sırasında sezdirilerek verilmelidir. Derslerde kuru bilgiler vermekten kaçınılmalı, etkinlikler sıkıcı olmaktan kurtarılmalıdır. Örneğin, renk konusuna ilişkin bilgi verilirken mavi ile sarının karışımından yeşil rengin elde edilebileceği uygulamalar ile gösterilmelidir.
• Bütün çocukların yaratıcı olduğu düşünülerek, çocukların sanatsal çabaları desteklenmeli, onurlandırılmalı gerektiğinde ödüllendirilmelidir. Ancak bir çocuğun yaratıcı özelliğini bir diğerinden üstün tutup başarısı sürekli vurgulanmamalı, model gösterilmemelidir. Ya da başarısızlıklar, yetersizlikler sürekli gündemde tutulmamalıdır.

Öğretmen sanat etkinliklerinde hazır resimleri boyayarak yapılan etkinliklere yer vermemelidir. Bunun yerine çocuklar kendi çizdikleri bir resmi kağıttan kesebilirler ya da boyayabilirler.

Çizgisel Çalışmalar: Kuru boya, mum boya, pastel boya, farklı kalınlık ve çeşitte fırçalar, kurşunkalem ile yapılan çizimler çocukların görsel ifade biçimlerini ve yorumlarını içerir.

Okulöncesi görsel sanatlar eğitimi, çocukların gelişim düzeyine, ilgisine, hayal gücüne ve coşku dolu dünyasına uygun, katı kurallar dizgesi içinde olmayan, onların yaratıcı gelişmelerine olanak sağlayan, ilgi ortamının oluşturulduğu, fırsatların verildiği etkinliklerle yürütülmelidir. Seçilmiş resim veya fotoğrafın birebir kopyasını yaptırma becerisini kazandırmak, çocuğu belli kurallar ve kaygılar içerisine sokacaktır.

A ve B seçeneklerindeki ifadeler görücü tip, D ve E seçeneklerindeki ifadeler yapıcı tip özellikleridir.

Uygulama boyunca, öğretmen tarafından öğrencilere rehberlik edilir. Çalışmanın bitiminde öğretmen tarafından bireysel değerlendirmeler, öğrenciler tarafından da grup değerlendirmesi yapılır.

H. Gardner sekiz farklı zekânın bulunduğunu belirtmiştir. E. Eisner, A. Efland, V. Lowenfeld ve E. Feldman sanat eğitimi yaklaşımlarına yön vermiş bilim insanlarıdır.