Yardım ilişkisi değerleri kabul etme, yargılamama, saygı, empati, içtenlik, saydamlık, danışanı güçlendirme, farklılıklara duyarlılık ve pozitif yanlılık (advocacy)’tır. Otorite ise bunlar arasında yer almaz; dolayısı ile doğru cevap C’dir.

Psikodinamik kuram, aynı zamanda psikanaliz ya da psikanalitik kuram olarak da anılmaktadır. Kendi içinde ve kendini izleyen süreçte çeşitli alt modelleri barındırmakla birlikte, Sigmund Freud (1856-1939) tarafından geliştirilen psikodinamik kuramın temel sayıltısı, ruhsal sorunların bilinçaltı çatışmalardan kaynaklandığıdır.

Bu yöntemlerin ortak noktaları arasında görüşme tekniğini kullanmak ve yüz yüze görüşmek gibi iletişimsel etkenler ön plandadır. Bu benzerliklere karşın, bireyle sosyal çalışma, kişinin çevresine ve çevresiyle ilişkilerine ağırlık vermesi, toplumsal kaynakları kullanması ve sosyal refahın sağlanmasını temel hedef koyması açılarından psikoterapi ve psikolojik danışmadan ayrılır.

B şıkkı hariç diğer tüm öneriler yapılandırılmış görüşmede olmaması gereken niteliklerdir.

Sosyal çalışmacılar, hizmet verdikleri bireyleri, aileleri, grupları, örgütleri ve toplulukları birer sistem olarak algılayan uzmanlar olarak yetiştirilirler.

Sosyal-psikolojik bağlam, katılımcılar arasındaki statü ilişkileri, roller ve insanların içinde iletişim kurdukları toplumun kültürel kuralları gibi öğeleri içerir. Ayrıca, belli bir durum içinde dostluğu ya da düşmanlığı, resmi olmayı ya da olmamayı ve ciddiyeti ya da şakacılığı da içerir. O¨rneğin, bir mezuniyet partisinde gerçekleşen iletişimin bir cenaze töreninde gerçekleşmesi düşünülemez.

Görüşmelerin üstün yönleri arasında derinlemesine bilgi, doğallık ve görüşme yapılacak kişilere ulaşmak yer alırken zayıf yönleri de kişisel yanlılık, yanlış anlaşılmalar ve eksik/hatalı bilgi toplanması, özel yaşamın gizliliği, zaman ve maaliyet olarak sıralanmaktadır.

Görüşmelerde en tehlikeli durumlardan bir tanesi görüşmede yanlı davranılması, önyargıların gerçek bilgilerin önünü tıkamasıdır. Bilgilerin görüşülen kişi tarafından aktarılması ve görüşmeci tarafından değerlendirilmesi sırasında her iki tarafın da objektifliğini kaybetmesi oldukça sıkıntılı bir durumdur. Görüşmeci, bilerek ya da bilmeyerek yanlı davranabilir. Gerçekleri aramak yerine kendi görüşlerini (önyargılarını, hipotezlerini) gerçek sanarak, onların doğruluğunu kanıtlamaya çalışan araştırmacının yansız davranma olasılığı azdır. Görüşmecinin bilmeden yanlılığına neden olan faktörlerin başında onun özgeçmişi gelir. Sosyo-ekonomik düzey, din, ırk, cinsiyet, yaş, eğitim ve öteki deneyimler, kişinin davranışını düzenleyen ve görüşmelerde etken olan faktörlerdendir. O¨rneğin kendi ırkının üstünlüğüne inanmış birisi için öteki ırkların eksikliklerini bulmak (üstün ya da eşit yönlerini görmezlikten gelmek) zor değildir.

“Bana hayatını anlatır mısın?” gibi bir soruyla neyin kastedildiği tam olarak bilinmemekte, ayrıca bu sorunun yanıtı saatlerce sürebilecek bir nitelik taşımaktadır. Kaldı ki, bu soru ile başvurana nasıl yardım edilebileceği de belli değildir.

Seçeneklerde verilen yardım ilişkisi kurabilme dışındaki tüm seçenekler temel uygulama ilkeleridir. Yalnızca D seçeneği etkili bir görüşmeci olmak için uzmanın sahip olması gereken özelliklerden biridir.

A, B, D ve E seçeneklerinde yer alan özellikler sohbetin özellikleridir, yalnızca C seçeneğinde yer alan ifade görüşmenin bir özelliğidir.

Her başvuranın sorunları kadar o sorunlarla baş edebilecek gücü de olduğu varsayılmaktadır. Sorunu tanımak ve tanımlamak elbette önemlidir, ancak bunu yapmadan önce başvuranın güçlü yönlerine odaklanmak, kişinin bu yönünü öne çıkarmak gerekir. Bu tarz bir yaklaşım, kişinin sorununu çözmesi ya da sorunla baş edebilmesi için ona güç verecektir. Yardım mesleklerinde öncelikle bireyin olumlu özelliklerini vurgulamak esastır.