Teslimat Boş Ağırlığı (DEW), MEW (İmalatçı Boş Ağırlığı) ve Taşınabilir Standart Donamım ağırlığının toplanması yoluyla bulunmaktadır. MEW hesaplanması içinse Yapısal, Güç Grubu ve Sabit Donanım ağırlıklarının toplanması gerekmektedir. Bu durumda DEW hesaplaması için "Yapısal Ağırlık (40.000), Güç Grubu Ağırlığı (10.000), Sabit Donanım Ağırlığı (7.000) ve Taşınabilir Standart Donanım (3.000)" değerlerinin toplanması gerekmektedir (Toplam 60.000 kg).

Havayolu işletmesi, uçağın kuru işletme ağırlığına (DOW) dâhil olan tüm operasyon unsurlarının ve mürettebatın ağırlığını tartarak veya standart bir ağırlık kullanarak kuru işletme ağırlığı (DOW) belirlemekten sorumludur. Havayolu işletmesi bu nedenle her uçak alımında uçağın imalatçı boş ağırlığı (MEW) ve buna karşılık gelen ağırlık merkezinin hesaplanması için tartma işlemini yapar. Kuru işletme ağırlığı belirlenirken tüm operasyon unsurlarının ve mürettebatın konumlarının uçağın ağırlık merkezi üzerindeki etkisi havayolu işletmesi tarafından tespit edilir.

Originator, mesajın gönderildiği yeri gösterir.

A.B.D hava sahasında faaliyet gösteren ticari uçuşlar için işletme yakıt politikası için minimum gereklilikler CFR 14 FAR 121 kapsamında belirlenmiştir. Avrupa ülkelerinde ise ulusal mevzuatları arasındaki farklılıkları büyük ölçüde kaldıran Avrupa Birliği Uçak İşletme Kuralları EU-OPS 1 kapsamında işletme yakıt politikaları belirlenmektedir.

0a kompartımanı için denge formunda her 10 yolcu için (10 pax) sola doğru bir çizgi geçilmesi gerektiğini gösterir derecelendirme bilgisi verilmiştir.

AĞIRLIK VE DENGE EL KİTABI

Amerikan Federal Havacılık Kuralları FAR Part-25 ve Avrupa Havacılık Emniyet Ajansı (EASA) Sertifikasyon Koşulları CS-25 gaz türbinli motorlu büyük uçakların uçuşa elverişlilik ve sertifikasyon koşullarını belirlemektedir. Büyük uçak ise sertifikalandırılmış maksimum kalkış ağırlığı 5700 kg’dan (12500 lbs) daha büyük, ancak dolmuş (commuter) kategorisinde olmayan türbinli motorlu uçak olarak tanımlanmaktadır. Bahsi geçen her iki kural ve standardın 1583 maddesinde uçağa ait ağırlık ve yükleme bilgilerinin, bunların ve ağırlık merkezi sınırlamalarının ya Uçuş El Kitabında ya da bunda atfedilen ağırlık ve denge kontrolü ve yükleme dokümanında bulunmasını zorunlu kılmaktadır. Bu nedenle her uçak modelinin bir “Ağırlık ve Denge El Kitabı – (Weight and Balance Manual – WBM)” bulunur. Burada tip ve model kavramlarına da açıklık getirmekte yarar vardır. Örneğin, Boeing 777 tiptir, ancak Boeing 777-300ER, 777 tipinin 300ER modelidir. O nedenle Boeing 777’nin 200LR modelinin WBM’si, 300ER modelinin WBM’sinden farklıdır. Ayrıca, ağırlık ve denge el kitapları uçağı kullanan havayolu şirketlerine göre de farklılıklar gösterir. Örneğin, Ryanair’de kullanılan Boeing 737-800 uçaklarının WBM’si ile Türk Hava Yollarında kullanılan Boeing 737-800’lerin WBM’si farklıdır. Bunun nedeni uçağı kullanan işletmelerin taleplerinden kaynaklanan farklı konfigürasyonlardır. En basit şekilde Ryanair 737-800’leri 189 yolcu ile uçururken Türk Hava Yolları 151/165 yolculuk oturma düzenleri kullanmaktadır. A şirketi aynı uçak modelini 73000 kg onaylanmış maksimum kalkış ağırlığında kullanırken, B şirketi 79000 kg maksimum kalkış ağırlığında kullanmaktadır.

Uçak varış meydanı üzerinde 1500 ft irtifada standart atmosfer koşullarda bekleme hızı ile 5 dakika havada kalması için gerekli yakıt miktarı; • Aşağıdaki tanımlara karşılık gelen yakıt miktarından bir tanesi: Uçak işleticisi tarafından her uçak ve uçulacak şehir çifti kombinasyonu için hazırlanan yakıt tüketimi izleme veri tabanı kullanılarak istatistik yöntemlere dayalı olarak belirlenen yakıt miktarı.

Şekilde her bir kompartıman için ilk satır yük miktarını, ikinci satır ise toplam kapasiteyi göstermektedir. Ayrıca ilgili uçakta yalnızce 1 ve 4 nolu kompartımanlar kullanıldığı için "ilk dört kompartıman" ifadesi yanlıştır.

Kargo kompartımanı tablosundaki bilgilere göre kompartımanın belirli bir sınıf yolculara ayrılıp ayrılmadığı bilinemez. Kompartıman numaralarının yanında üst sırada yazan sayılar yüklenmiş yükü, alttakiler ise maksimum kapasiteyi belirtir.

Kuru işletme ağırlığı (DOW) ve toplam trafik yükü (TTL) toplamı gerçek sıfır yakıt ağırlığı (ZFW) vermektedir. Bununla birlikte gerçek sıfır yakıt ağırlığı (ZFW) ile kalkış yakıtı (TOF) toplamı ise gerçek kalkış ağırlığını vermektedir. Buna göre TOW=DOW+TTL+TOF formülünden hareketle gerçek kalkış ağırlığı 65500 kg olarak bulunur.

Boeing 777 tiptir, ancak Boeing 777-300ER, 777 tipinin 300ER modelidir. Boeing 777’nin 200LR modelinin ağırlık ve denge el kitabı 300ER modelinin ağırlık ve denge el kitabından farklıdır. Ayrıca, ağırlık ve denge el kitapları uçağı kullanan havayolu şirketlerine göre de farklılıklar gösterir. 

Uçakların uçuş performansı ile ağırlık ve denge karakteristikleri onların boyut ve kapasitelerine göre değişiklik gösterdiği için ilgili havacılık otoritelerince sertifikalandırma amaçlı kategorilere ayrılmışlardır. Bu kategoriler (küçük, dolmuş, büyük vb.) belirlenirken uçakların maksimum kalkış ağırlıkları (MTOW) ile koltuk sayıları esas alınır. Doğru yanıt A'dır.

Bir uçakta uçuş esnasında kanat yakıt tanklarından önce merkez yakıt tankı içerisinde yer alan yakıt tüketilir.

Kanat kökündeki geriliminin emniyetli bir seviyede tutulabilmesi için öncelikle gövde içindeki tanklara yakıt ikmali yapılması ve bu tanklardaki yakıtın tüketilmesi genel bir kuraldır.

Ağırlık merkezi ön sınırda kalacak şekilde yüklenmiş bir uçak ile yapılan uçuşun en kritik safhası kalkış değil iniştir. Bu nedenle doğru cevap D'dir.

(EASA) Sertifikasyon Koşulları CS-25 gaz türbinli motorlu büyük uçakların uçuşa elverişlilik ve sertifikasyon koşullarını belirlemektedir. Büyük uçak ise sertifikalandırılmış
maksimum kalkış ağırlığı 5700 kg’dan (12500 lbs) daha büyük, ancak dolmuş (commuter) kategorisinde olmayan türbinli motorlu uçak olarak tanımlanmaktadır. Doğru yanıt A'dır.

Denge Kolu = (% MAC/100) X MAC + LEMAC formülü kullanılarak %MAC değeri 8,0 bulunmuştur. 

Seyahat yakıtının miktarı temel olarak uçulacak mesafeye, seyir hızı ile irtifasına ve uçak brüt ağırlığına bağlıdır.

Dolmuş Kategorisindeki Uçaklarda Ağırlık ve Denge Hesaplaması Avrupa Havacılık Emniyet Ajansı’nın (EASA) CS-23 sertifikasyon gerekleri ve Amerikan Federal Havacılık Kurallarının (Federal Aviation Regulations - FAR) Part 23’ü maksimum kalkış ağırlığı 8618 kg (19000 lb) veya daha az; pilot koltuk veya koltukları haricinde 19 veya daha az yolcu koltuğu olan pervaneli ve iki motorlu uçakları dolmuş (commuter) uçak olarak tanımlamaktadır. Bu konuda küçük uçaklara nazaran daha karmaşık bir yapıya sahiptir.

Bu nedenle her uçak modelinin bir “Ağırlık ve Denge El Kitabı – (Weight and Balance Manual – WBM)” bulunur.