Sinemanın üretim biçimlerinin değişmesi ve kitlesel tüketime hizmet edecek şekilde sunumu, sinemayı ekonomik bir çıkar odağı haline dönüştürmüştür. Bu durumda sinema bir sanayi dalı biçimine sokulmuştur.

1960’lı yıllardan bu güne kadar Avrupa’nın değişik ülkelerinde PAL ve SECAM sistemleri kullanılmaktadır. Japonya’nın 1125/60Hz’lik HDTV sistemi ile yarışabilmek için Avrupa ülkeleri bir araya gelerek EUREKA-95 veya EU-95 projesini başlattılar. Amaç Avrupa’nın kendisine ait olan bir HDTV sistemini geliştirmekti.1960’lı yıllardan bu güne kadar Avrupa’nın değişik ülkelerinde PAL ve SECAM sistemleri kullanılmaktadır. Japonya’nın 1125/60Hz’lik HDTV sistemi ile yarışabilmek için Avrupa ülkeleri bir araya gelerek EUREKA-95 veya EU-95 projesini başlattılar. Amaç Avrupa’nın kendisine ait olan bir HDTV sistemini geliştirmekti. 1986 yılında EU-95 Projesi çerçevesinde başlatılan çalışmalar sonucunda, Avrupa’da yayın yapan ve yayın cihazı üreten firmaların işbirliği ile bir Avrupa HDTV sistemi geliştirilmiş oldu.

Lyon’daki Lumiere Fabrikalarından Çıkış adlı film ilk belgesel film olarak geçmektedir. Diğer filmler kurmaca film özelliğindedir.

Lumière Kardeşlerin icatları olan aygıta Yunanca Kinema “hareket” ve graphein “yazmak” sözcüklerinden yola çıkarak isimlendirdikleri Cinematographe, yani “hareketi yazan”, Lumière’lerin kendilerinden önce kullanılan “hareketli görüntüler” (İngilizce, motion pictures) tanımlamasından yola çıktıklarını göstermektedir.

Lumiere kardeşler sinema açısından önemli başarılara imza atmışlardır. Ancak onların ses ve görüntünün bir arada kullanımı hakkında sinemaya bir katkıları bulunmamaktadır.

Film üzerindeki kimyasal madde taneciklerine “Grain” adı verilir. Nesnelerin üzerindeki pürüzlerden yansıyan ışık, kamera merceği ile alınarak film üzerine düşürüldüğünde, bu tanecikler kimyasal bir bozulmaya uğrarlar ve bir malzeme üzerine kaydedilmiş olurlar.

İlk western filmi olan, Büyük Tren Soygunu aynı zamanda ilk kez konusu akılda kalan ve Edwin Porter’ın 1903 yılında yönetmenliğini yaptığı filmin adıdır.

Tüfek şeklindeki fotoğraf makinesiyle saniyede 12 fotoğraf çekerek tek bir cam plaka üzerine yaptığı kayıtla uçan bir kuşun hareketlerini çözümleyen ve aynı zamanda fotoğraf tüfeğinin mucidi olan bilim adamı Etienne-Jules Marey’dir.

Hareketsiz film kareleri, film projektöründe saniyede 24 kare (frame) geçecek şekilde gösterildiğinde, insan gözü peş peşe gösterilen film karelerini hareket ediyormuş gibi algılamaktadır.

Televizyon tekniği de noktacılık prensibine göre yapılandırılmıştır. Görüntü Toplamsal Renklerden (Additive Colors) oluşur. Ana renkler Kırmızı (Red), Yeşil (Green) ve Mavi (Blue) dir. Diğer renkler bu renklerin karışımından elde edilir. Ara renkler Mavi-Yeşil (Cyan), Mor (Magenta) ve Sarı (Yellow) dır. Üç ana rengin ke-sişimi ise beyaz (white) rengi verir.

Elektronik görüntüdeki tanımlama ile bir resim karesindeki benek sayısı yaklaşık olarak 10- 30 milyon arasında değişmekteydi.

Bir televizyon sisteminin ana bölümleri arasında mercek yer almaz. Mercek kameranın ana bölümlerinden biridir.

NTSC sisteminin kullanıldığı bazı ülkeler ABD, Kanada, Japonya, Filipinler ve Güney Kore’dir.

İngiltere’de ilk televizyon yayınları BBC tarafından yapılmıştır.

Film şirketinin adından da yola çıkılabileceği gibi söz konusu yapımcının adı Charles Pathé’dir. Diğer şıklarda tekelci bir yönelim gösteren yapımcı bulunmamaktadır.

BBC İngiliz temelli kamu yayıncılığının öncüsü olarak kabul edilmektedir.

Birçok bilimsel çalışmanın ürünü olarak ortaya çıkan optik oyuncaklar işte bu hareket yanılsamasını göstermeyi hedefliyordu.
Bunlardan ilki, İngiliz fizikçi Dr. John Ayrton Paris tarafından 1825’te bulunan thomitrop’tu (thaumatrope). Yunanca thauma - mucize ve tropos - dönüş kelimelerinden oluşan aygıt “mucize dönüş” anlamına geliyordu.
Belçikalı fizikçi Joseph Antoine Ferdinand Plateau (1801-1883) görüntünün süreklili¤i üzerine çalışmalarını 1825’de Peter Mark Roget’ın dikey çubuklar arasında görülen tren tekerle¤i ve sonrasında da Michael Faraday’ın Faraday tekerle¤i çalı şmalarının devamı şeklinde geliştirmiştir. Plateau çalışmalarını 1829’da yayınladı ve 1832-1833 yıllarında fenakitiskop (phenakistoscop) adlı aygıtı yaptı.
Bu çeşit optik oyuncakların bir sonraki versiyonu zoetropdu (zoetrope). Yunanca zoe yaşam ve trope dönmek kelimelerinden oluşarak yaşam tekerleği anlamına gelen aygıt 1834’de ingiliz matematikçi William George Horner (1786-1837) tarafı ndan geliştirilmişti. Fenakitiskopun çalışma prensibinin üstü açık ağır bir dayanağa oturtulmuş döner bir tambura uygulanmış biçimi olan zoetropda uzun yarıklar tamburun çemberinin üzerinde bulunuyordu. Çemberin iç kısmına ve tabana çemberin yarıçapına eşit boyutta, üzerine bir hareketin ardışık parçalarından oluşan çizilmiş resimlerin bulunduğu kağıt şeritler yerleştirilirdi. Bu yerleştirme tamburun dış yüzeyinde bulunan her bir yarığın tam karşısına bir resmin geleceği şekilde yapılırdı. Tambur çevrildiğinde tamburun dışında yarıklardan bakan kişi durağan resimlerden yaratılan hareketi görürdü.
Optik ve felsefi oyuncakların önemlilerinden biri de Charles Emile Reynaud’nun (1844-1918) Fransa’da 1877’de geliştirdiği praksinoskopdu (praxinoscope).
Zoetropun geliştirilmiş hali olan aygıtda tamburun kenarlarındaki yarıklar kaldırılmış ve çemberin iç merkezine on iki adet dörtgen ayna yerleştirilmişti. Aynaların her biri bir resmin karşısına geliyordu. izleyen kişi tambur döndürüldüğünde aynalara bakarak hareket yanılsamasını görüyordu. Ortaya çıkan hareket zoetroptan daha yumuşak ve daha az baş dönmesi yaratıyordu. Aynalara bakan biri hareket yanılsaması yaratan resimlerin hızlı bir şekilde değişimini görüyordu, hem de zoetropun sunduğundan daha aydınlık ve daha net bir görüntüyle.

BBC’nin televizyon programcılığı yaklaşımı kamuya hizmet edecek bir yayıncılık yaklaşımıydı. İlk yöneticilerinden Sir John Reith, yayıncılığın sadece eğlence değil aynı zamanda kültürel ve eğitici olması gerektiğini belirterek BBC tipi kamusal yayıncılığı tarif eder. İlk dünya savaşı sonrasında 1955’e kadar olan dönemde yapılan yayıncılığın sıkıcı, tutucu ve denetimci bir anlayışla yapıldığı eleştirileri gelse de bu dönem içerisinde yayıncılıkta çok fazla değişiklik olmadı. Haber okuyanın yüzünün görülmediği, fotoğrafların üzerine metinlerin seslendirilmesiyle yapılan haber bültenleri ve iç politik tartışmalardan kaçınan sınırlılıkların olduğu bir yayıncılıktı.

Yüksek tanımlamalı televizyon çalışmaları gelişmiş ülkelerde uzun yıllardır devam etmektedir. Bu alandaki ilk örnek NHK (Nippon Hoso Kyokai) Japon Yayın Kuruluşu’nun HDTV projesidir. Projenin amacı geleceğin televizyon sistemlerinin geliştirilmesine yöneliktir. Geliştirilen sistemle 1970’li yıllarda, NTSC sistemindeki 525 satırın üzerine çıkılarak 1125 satıra ulaşılmıştır. Böylece satır sayısı iki kat artmıştır. Benzer çalışmalar 1980’li yıllarda Avrupa’nın değişik ülkelerinde yapılmıştır. 1980’li yıllarda PAL sistemindeki 625 satırın üzerine çıkılarak 1250 satıra ulaşılmıştır. Diğe-rinde olduğu gibi geliştirilen bu sistemde de satır sayısı iki kat artmıştır. Bir resim karesindeki satır sayısının artması, çözünürlüğün de artması demektir. Günümüzde HD görüntü çözünürlüğü 2.1 Milyon Benek/Kare ( 2.1 Megapixel) dir.