Havayolu taşımacılığında ikame ürün tehdidi açısından yaklaşılırsa Ankara-İstanbul arasındaki hızlı trenler özellikle Ankara Esenboğa – İstanbul Sabiha Gökçen Havaalanı çifti pazarındaki havayolu talebini olumsuz yönde etkileyebildiği söylenebilir.

ICAO'ya göre besleyici ve/veya bölgesel hizmet sunan, genellikle koltuk kapasitesi 30’dan daha az olan uçaklarla noktadan noktaya hizmet veren işletmer "Günübirlik (Commuter) havayolu işletmesi" olarak sınıflandırılır.

Aslında bir arz ya da talep miktarı ölçüm göstergesi olmayan fakat maliyet ve gelir analizlerinde sıklıkla kullanılan diğer bir gösterge doluluk oranıdır.

Taraf ülkenin kendisi adına pazara giriş hakkını kullanacak havayolu işletmesini ismen belirlemesi tayin etme işlemi olarak adlandırılır.

Havayolu taşımacılık hizmetleri depolanamaz, kişiseldir, kötü hizmetin telafisi yoktur, ürünün sunumu kesin değildir.

Liberalleşmenin olumlu olarak görülen etkileri aşağıda verilmektedir:

• Rekabet artmaktadır,

• Havayolu işletmelerinin verimliliği artmaktadır,

• Bilet fiyatları düşmektedir,

• Uçuş ağı küreselleşmektedir,

• Uçuş sıklığı artmaktadır,

• Havayolu trafiği artmaktadır.

Doğru cevap C'dir.

İşgücü verimliliğini artırmaya dönük uçuş faaliyetlerine ilişkin muhtemel yöntemler; ortalama uçuş uzunluğunu artırmak, uçakların koltuk kapasitesini artırmak ve günlük uçak kullanım miktarını artırmaktır. Doğru cevap C'dir. 

Yakıt ve yağ giderleri doğrudan faaliyet giderlerinden olup değişken bir maliyettir. Doğru cevap B'dir. 

 ICAO’ya göre Faaliyet Maliyetleri: Havayolu taşımacılığı faaliyetleriyle (operating) ilgili olan maliyetlerdir. Diğer seçenekler işletmelerinin faaliyet maliyetleri içinde yer alamayacak kalemlerdir. (faaliyet dışı) Bunlar: • Uçakların hizmetten çekilmesi, değiştirilmesi ve satışı nedeni ile ortaya çıkan giderler, • Alınan borç ve kredilerin faiz giderleri, • Bağlı ortaklıklar ve iştiraklerden (affiliated companies) kaynaklanan zararlar, • Kambiyo işlemlerinden, kur farklılıkları ve dalgalanmalarından kaynaklanan kayıplardır. Doğru cevap C’dir. 

Uçuş faaliyet maliyetleri içinde en fazla yer tutan gider yakıt ve yağ giderleridir. Diğer gider kalemlerinin miktarı yakıt ve yağ giderlerinden düşüktür. Doğru cevap C'dir. 

Pazara erişim, havayolu işletmesi açısından bakıldığında, pazara girişin ön koşuludur. Dolayısıyla havayolu işletmeleri üzerinde ikisinin etkileri de benzer olacaktır. Bunlar; hangi havayolu ürününün üretileceği, uçuş ağ yapılarının büyüklüğü ve genişliği, uçuş ağının tipi, tüm bunların SUYP’lara etkisi, pazardaki rekabetçi davranışlar, rekabet dinamikleri ve rekabet koşulları şeklinde özetlenebilir. Doğru cevap C'dir.

Ham petrol fiyatlarının siyasi, ekonomik ve güvenlik krizlerinden etkilenmektedir. Pek çok faktörden etkilenen ve havayolu işletmelerinin kontrolü dışında kalan yakıt maliyetleri toplam faaliyet maliyetlerinin %10 ila %15’i arasında değişmektedir. Doğru cevap B'dir. 

Havayolu ürünü; emniyet, dakiklik, uygunluk (havaalanı yakınlık veya koltuk rahatlığı açısından), süreklilik ve frekans sıklığı, kabin hizmetleri, bilet-bagaj ve yer hizmetleri, uçak tipi ve işletmenin imajı da dâhil müsterinin ihtiyaçları doğrultusunda sunulan hizmetlerin tümüne denir.

Şikago görüşmelerinde yukarıda verilen unsurların nasıl düzenleneceğine ilişkin iki farklı yaklaşım öne çıkmıştır. Amerika Birleşik Devletleri (ABD) uluslararası havayolu pazarlarında rekabetin oluşturulması ve bu nedenle pazarın serbest bir şekilde düzenlenmesi gerektiğini savunmuştur. Yüzölçümleri küçük, nüfusları az ve bu nedenle iç hat yolcu pazarları küçük olan İsveç ve Hollanda gibi ülkeler bu yaklaşıma destek vermişlerdir

ICAO'ya göre belli başlı hatlarda veya pazarın belli bir bölümünde hizmet vermek üzerine uzmanlaşan havayolu işletmesi "Belirli bir pazar bölümüne hitap eden (niche) havayolu işletmesi" olarak adlandırılmaktadır.

1919 yılında imzalanan Paris Konvansiyonu taraf ülkelere kendi kara sınırları üzerindeki hava sahalarında ulusal egemenlik hakkı tanıyarak ülkelerin hava sahalarını doğal kaynak olarak ilan etmiştir. Artık doğal bir kaynak olarak görülen hava sahası, yabancılar tarafından ticari bir amaçla kullanılacaksa, ülkelerin iznini gerektirmektedir. Sonuçta bu gereklilik, uluslararası pazarlarda ticari amaçlı havayolu taşımacılığı gerçekleştirmek isteyen ülkeleri kendi aralarında buna izin veren anlaşmalar yapmaya itmiştir.