Tunç Çağı uygarlıkları Girit’te Minos, adalarda Kiklad ve Yunanistan’da Hellas olarak adlandırılır yani “Minos, Kiklad, Hellas” sıralaması doğru seçeneği temsil eder.

M.Ö. 490 yılında Datis ve Artaphernes komutasındaki Pers donanması Ege Denizi’ni aşarak Yunanistan’a ayakbastı. Persler, Hellenlerden toprak ve su istediler; bu, “teslim olun” anlamına geliyordu.

Herodotos, 12 Aiol kentinden söz etmektedir. Bu kentler, Kyme(Aliağa-Nemrut Koyu), Larissa (Buruncuk Köyü), Neontheikhos(Yanıkköy), Temnos(Görece-Kayacık Tepesi), Killa(Zeytinli Köyü yakını), Notion(Ahmetbeyli), Aigiroessa(Kavaklıdere Köyü), Pitane(Çandarlı), Aigai(Köseler Köyü-Nemrutkale), Myrina(Aliağa-Kalabaktepe), Gryneion(Yenişakran) ve Smyrna(İzmir)’dir.

Pers-Hellen Savaşları M.Ö. 490 yılında Marathon Savaşı ile başladı; Persler Yunanistan’a kadar geldiler ama Marathon’da yapılan savaşı kaybettiler.

Dönemin Tunç Çağı olarak adlandırılmasının nedeni, bakır-kalay alaşımı olan tunçtan yapılmış eşyaların ya da silahların Ege Dünyası’nda görülmeye başlamasıdır. Fakat bu metal objeler nispeten nadir olup, daha çok toplumun üst tabakalarındaki kişilerin elindedir.

Drakon yasaları esasen adam öldürme ve tecavüz suçlarına verilecek cezaları belirlemiştir.

Böylece Ionia bölgesindeki bazı kentler Perslere karşı ayaklandılar (M.Ö. 499). Aynı yıl içinde Pers satrabının oturduğu Sardeis yakılıp yıkıldı.

Hellespontos. Cevap E'dir.

Gaugamela Savaşı’ndan sonra İskender, “Asya Kralı” ilân edildi. Doğru yanıt E seçeneğidir.

Savaş düzenindeki her iki ordunun Granikos Çayı boyunca karşılıklı sıralanışı yaklaşık 3 km’yi buluyordu. İskender’in uyguladığı taktik sonucu Persler kesin bir yenilgiye uğradılar (M.Ö. 334).

Bağımsızlık, bir kent-devletin en önemli özelliklerinin başında gelir. 

Ege Dünyası M.Ö. yaklaşık 3100 yılı civarında tarihöncesi çağlardan çıkmış ve “Tunç Çağı” olarak adlandırılan bir sürece girmiştir. Bu süreç yaklaşık M.Ö. 1100 civarında tamamlanmıştır.

Bunun genel olarak iki nedeni vardır: birinci neden coğrafidir. Diğer bir deyişle, günümüz Avrupası’nın “doğudaki” sınırını Ege Denizi ve bu denizin de Akdeniz’le olan sınırını Girit Adası’nın oluşturmasıdır. İkinci neden, Girit Adası’ndaki Minos uygarlığının gerek mimari, gerek duvarlardaki fresklerde işlenen konular ve tasvirler ile mezar buluntuları açısından Yunanistan’daki Miken uygarlığıyla benzeşen yanlarının bulunması ve bu uygarlığı etkilemesi; Miken uygarlığının da (özellikle mimari, yazı ve din açısından) sonraki Hellen uygarlığını etkilemiş olmasıdır. Hellen uygarlığının, günümüz Avrupa uygarlığının beslendiği ana kaynağı oluşturduğu göz önüne alınırsa bu etkileşimde Girit’teki Minos uygarlığının rolü daha iyi anlaşılacaktır.

Hellenler için en büyük düşman Perslerdir.

Akha merkezlerinin yıkılışının yanı sıra Ege ve Dor Göçlerinin damgasını vurduğu M.Ö. 12. Yüzyılla birlikte Ege coğrafyasında Tunç Çağı sona ermiş, Demir Çağı’na geçilmiştir.

Müttefik kentler arasında en fazla prestij ve güç sahibi Atina olduğundan, bu kent diğerleri üstünde bir hegemonya kurmak isteyecek ve bu durum zamanla hoşnutsuzluk yaratmaya başlayacaktı. Nitekim öyle de oldu; Delos Birliği, giderek Atina İmparatorluğu’na dönüştü. Öyle ki, birliğin kurulmasından yaklaşık yirmi beş yıl sonra, M.Ö. 5. yüzyılın ortalarında, Atina, birlik içinde kendi para ve ağırlık sisteminin kullanılması için bir kararname yayımlayarak müttefiklerine gümüş sikke basımını yasakladı. Böylece, Atina sikke üretimini tekelinde tutarak yalnızca kendi bastığı tetradrahmilerin dolaşımını zorunlu kılıyordu. Sparta ile Atina’nın aralarının açılmasında başlıca rolü oynayan Atina’nın hegemonya sevdası Birliğin sona ermesine de neden oldu. Perslere karşı omuz omuza mücadele veren Atina ve Sparta, bundan böyle karşı kutuplarda yer alacak birbirlerine karşı savaşacaklardı (Peloponnesos Savaşı). Bu savaş Birliğin de sonu oldu.

Atina, M.Ö. 378’de ikinci kez bir Deniz Birliği oluşturdu. Atina’nın yüz yıl önce kurduğu ilk Deniz Birliği, Perslere karşı kurulmuştu. İkinci Deniz Birliği ise Spartalılara karşı kuruldu.

Ege coğrafyasında Yunan karakterli kent-devletlerinin ortaya çıkışı, Akhaların saray merkezli yerleşimlerinin çökmesinden sonra olmuştur.

“Hegemon”, Eski Yunanca lider, önder anlamındadır.