İslam hukukundaki genel kabule göre hükümdarın sorumsuzluğu veya dokunulmazlığı bulunmaz. İşlediği her suçtan dolayı yargılanır ve gerekirse cezalandırılır. İslam ceza hukuku dârülislam yani Müslümanların egemenliği altındaki ülkelerde uygulanır. Suçlunun aleyhindeki ceza kanunları geriye yürümez. Doğru cevap B'dir.

Islahat Fermanı 28 Şubat 1856'da ilan edilmiştir.

Medenî Kanunda evlenmenin şekline ilişkin düzenlemeler yer almıştır, medenî inakh zorunlu hale getirilmiştir. Böylece evlilik kurumu devlet denetimi ve gözetimi altına alınmıştır. 

Şer’î vergiler (Tekalif-i Şer'iye) esas olarak zekât, haraç ve cizyedir. Bunlara define vergisi (rikâz) ve gümrük vergisi de eklenebilir. Doğru cevap A'dır.

Geliri bir köy veya mahalle halkının veya esnafın beklenmedik ihtiyaçlarını karşı­lamak üzere kurulan vakıflara avârız vakfı denilir.

4 Ekim 1926’da İsviçre Medenî Kanununun iktibas edilmesiyle birlikte, Türkiye
Roma-Cermen hukuk sistemine dâhil olmuştur.

Kopenhag Kriterleri çerçevesinde, 1920’li yıllarda yabancı devletlerin baskısı, Türkiye Cumhuriyetinin ilk yıllarında yapılan hukuk resepsiyonunun sebeplerinden biri değildir.

Anayasa Mahkemesi'ne bireysel başvuru hakkı 2010 Anayasa Değişiklikleri ile tanınmıştır. 

3 Ekim 2001 tarihli ve 4709 sayılı yasa ile yapılan değişikliklerden birisi de hak arama hürriyeti çerçevesinde ilk defa AİHS’nin 6. md.sindeki ‘adil yargılanma’ hakkının (Anayasa, 36. md.) Anayasamıza girmiş olmasıdır.

Kanunda yazılmayan eylemlerin suç oluşturması düşünülemez. Tipiklik de denilen bu unsur hem Batı ceza hukukunun hem de İslam ceza hukukunun temelidir. Had ve kısas suçları ve cezaları nas denilen Kitap (Kuran) ve sünnette belirlenmiştir. Doğru cevap A'dır.

Çocuk üzerinde sadece babaya değil, anneye de velayet hakkının tanınması Medeni Kanun kapsamında kabul edilmiştir.

1875’de Avukatlık kurumu, Osmanlı hukukuna kesin olarak girerken, 1878 yı­lında da Mukâvelat Muharrirleri Nizamnamesi ile noterlik kurumu Osmanlı hu­kukuna girmişti. 

Tanzimat Fermanı’nın ilanını takip eden ilk kanunlaştırma hareketi ceza hukuku alanında olmuş, Fermanın ilanından itibaren bir sene geçmeden, tüm tebaayı kapsamına alan 1840 tarihli Ceza Kanunnamesi hazırlanmıştı.

Üçüncü Uyum Paketi ile getirilen en önemli değişiklik, ölüm cezasının savaş ve yakın savaş tehdidi halleri dışında kaldırılmasıdır. Diğer şıklardaki değişiklikler İkinci Uyum Paketi içerisinde düzenlenmiştir. 

“Türk” adı kaynaklarda ilk olarak Orhun Yazıtlarında geçmiştir.

Tanzimat Fermanı’nın Osmanlı tebaasına tanıdığı güvenceler, Osmanlı hukuk
sistemi açısından -pek de- yeni güvenceler değildi. Zira Tanzimat Fermanı da Osmanlı Devletinin adaletname denilen, bezeri hatt-ı hümayunları yayınlama geleneğinin devamıydı ve fermanda tebaaya tanınan güvenceler, padişahın tek yanlı
iradesinin sonucuydu. Bu belgeyi diğer adaletnamelerden ayıran şey ise padişahın
kendi kendisini de fermanın getirdiği esaslarla sınırlamasıydı.
Fermanda tebaanın can, mal, namus güvenliğinden bahsedilmesi, tebaaya verilen güvencelerin teminatının olup olmadığı sorusunu gündeme getirir. Fermanda
tanınan güvencelerin teminatı -söz konusu güvencelere aykırı davranışların yaptırımı- padişah için dinî yani uhreviydi. Çünkü padişah, ferman hükümlerine aykırı
davranmayacağına dair yemin edecekti; ayrıca belgenin sonunda hükümlerin hilafına hareket edecek olanlara beddua edilmekteydi. Padişah için ettiği yemine sadık
kalma yükümlülüğünü getiren dinî sorumluluktan başka, pozitif hukuka dayanan
bir sorumluluk söz konusu değildi. Öyleyse hükümdar, tek yanlı iradesiyle tanıdığı güvenceleri, hukuki açıdan, yine tek yanlı iradesiyle geri alabilecekti. Doğru yanıt B'dir.

Şer’iyye sicilleri, kadı defteri, kadı sicili, kadı sicilleri, zabt-ı vekayi veya şer’iyye
sicil defterleri gibi çeşitli tabirlerle adlandırılmaktadır. Zaman zaman bunlardan
Osmanlı mahkeme kayıtları veya Osmanlı mahkeme sicilleri diye de söz edilmektedir. Doğru cevap C'dir.

Osmanlı Padişahı Kanuni Sultan Süleyman 1535 yılında Fransaya tanıdığı imtiyazlar
çerçevesinde bu devletin Osmanlı ülkesindeki tüccar uyrukları arasındaki
her türlü ihtilaflar kendi konsolosluğunda kendi hukuklarına göre çözülecekti. Doğru cevap A'dır.

Divan-ı Hümayun Osmanlı Devletindeki en yüksek mahkemeydi. Hem İslam hukukuna (şer’î), hem de kanunname hukukuna (örfi) göre davalara bakardı.