Ülke ekonomileri için birer istikrarsızlık göstergesi olan “işsizlik”, “büyüme sorunları”, “enflasyon ve dış denge sorunları” gibi sorunlar giderilmediğinde ve gerekli önlemler alınmadığında karmaşık bir yapı arz eden ekonomi iyice kötüleşmektedir. Bu kötüleşmenin devam etmemesi ve ekonomik dengelerin yeniden sağlanması için istikrar programları uygulanmaktadır. İstikrar politikaları, gerek sorunlara bakış açısından gerekse bu sorunları tedavi yöntemleri bakımından “ortodoks”, “heterodoks” ve “IMF tipi istikrar” programları olmak üzere üç başlık altında incelenebilir.

Fiyat istikrarını sağlamak”, “tam istihdamı gerçekleştirmek”, “yüksek büyüme hızları elde etmek”, “ödemeler dengesini sağlamak”, “gelir dağılımını iyileştirmek”, ekonomi politikası modelinin temel amaçlarını oluşturur. Siyasi istikrar yakalamak ekonomi politikasının doğrudan amacı olamaz.

Makro iktisat az sayıda ve büyük ölçüde toplulaştırılmış değişkenleri analiz eder. Kamu dengesi bu kapsamda alınabilecek bir kavramdır.

Yukarıdaki grafikte para piyasasında dengenin reel para arzı ile para talebinin eşit olduğu E noktasında gerçekleştiği ve bu noktada piyasadaki reel faiz oranının r0 olduğunu gösterir. Reel para arzının fiyatlar genel düzeyinin sabit olduğu durumda merkez bankası politikaları doğrultusunda ve merkez bankası tarafından belirlendiği varsayımı altında reel para arzı fonksiyonu yatay eksenine dik çizilmiştir. Reel para talebi negatif eğimlidir çünkü faiz oranlarıyla talep edilen reel parasal balanslar arasında ters yönlü ilişki vardır.

Marjinal tasarruf eğilimi, gelirdeki bir birimlik değişmenin tasarrufta ne kadarlık bir değişim meydana getireceğini ölçen bir orandır. Reel faiz oranları, sermayenin maliyeti, net bugünkü değer, beklenen kârlılık firmaların yatırım kararlarını etkileyen faktörlerdir.