Sovyetler Birliğinin dağılmasıyla iki kutuplu dünya düzeni 1990’lı yılların başında sona ermiş ve dünyada serbest piyasa ekonomisi, siyasal alanda ise demokrasiye dayalı siyasi sistem yaygınlık kazanmıştır.

Bazı kişi ve gruplar ülkenin ortalama gelirinden fazlasını, bazıları ise daha azını alırlar.Eşitsizlik temel olarak emek piyasası sonuçlarının ve sermaye sahipliğinin eşit olmamasından kaynaklanmaktadır. Bunlar; Beşeri Sermaye, Teknolojik Değişme, Küreselleşme, Ayrımcılık, Servet Eşitsizliği, Enflasyon ve Piyasa yapısıdır. Doğru cevap D seçeneğidir.

Gelişmekte olan ülkeler ihracat
kompozisyonlarında önemli değişiklikler yaparak ihraç
ürünlerini çeşitlendirme yoluna gitmektedirler. Özellikle
Doğu Asya Kaplanları ile daha sonra Latin Amerika ve Asya’daki
bir çok gelişmekte olan ülke, ihraç malları içinde
sanayi malları ihracatlarını büyük ölçüde yükseltmiştir.
Böylece bu ülkeler ilkel mal ihracatçısı olmanın dünya piyasalarında
yarattığı dezavantajlı konumdan sanayi mal ihracatlarını
arttırarak kurtulmuşlardır. Asya kaplanları olarak adlanrılan ülkeler ise; Güney Kore, Tayvan, Hong Kong, Singapur’dur.

Derslik başına öğrenci sayısının artması eğitimde verimliliği düşüreceğinden beşeri sermayeyi olumsuz etkileyecektir.

Keynesgil Teoride Gelir Dağılımı: Keynesgil teoride gelir dağılımı konusuna özel bir önem verilmemiş ve gelir dağılımı veri kabul edilmiştir.

Gelir dağılımındaki eşitsizliğin başlıca nedenleri : beşeri sermaye, küreselleşme, teknolojik değişme, ayrımcılık, servet eşitsizliği, enflasyon ve piyasa yapısıdır.

İktisadi gelişmeyi daha çok ülke içi faktörlerle açıklayan gelişme aşamaları ve yapısalcı yaklaşımlara duyulan ilgi, aldıkları bir takım eleştiriler doğrultusunda, giderek azalmıştır. 1960’lı yılların sonlarına doğru, az gelişmişliğin içsel faktörler yerine dışsal faktörlerle sorgulandığı uluslararası bağımlılık modelleri giderek artan bir destek bulmaya başlamıştır. Bağımlılık okulu mensuplarının en önemli ortak noktaları, az gelişmişliğin az gelişmiş ülkeler dışından (dışsal faktörler) kaynaklandığını kabul etmeleridir. Bu yaklaşımın temel çerçevesini özellikle P. Baran, A. G. Frank, S. Amin, A. Emmanuel ve I. Wallerstein’in görüşleri oluşturmaktadır. Bağımlılık yaklaşımını savunanların kullandığı kavramsal araçların önemli bir kısmı Marksist kuramdan alınmıştır. Bu nedenle bağımlılık yaklaşımı, ilk ya da erken Neo-Marksist teoriler arasında yer almaktadır.

Schumpeter, finansal aracı rollerindeki bankaların, teknolojik yeniliği kolaylaştırdığını belirtmektedir.

Vergi artışının etkileri bu artışın hangi kesimlere yönelik olduğuna göre değişebilmektedir. Genel olarak düşük gelirlilerden alınana vergilerin artırılması gelir dağılımını bozarken, üst gelir sahibi kesimlerden alınan vergilerin artırılması bu kesimlerin tasarruflarını azaltıp tüketimlerini artırmasına neden olabilmektedir. Doğru cevap A'dır.

Dünyanın önde gelen iktisatçılarından Rober Mundell, ılımlı düzeydeki bir enflasyonun tasarruf sahiplerini tasarruflarını nakit olarak tutmak yerine borç vermeye yönlendirdiğini ve bunun sonucunda reel faizlerin düşerek yatırımların ve ekonomik büyümenin önünü açtığını ileri sürmektedir. Gelişmekte olan ülkelerde bankacılık sisteminin geri kalması nedeniyle ekonomik aktörlerin nakit
tutma eğilimlerinin güçlü olması bu etkiyi güçlendiren bir unsurdur. Bir diğer önemli iktisatçı olan James Tobin ise yine ılımlı düzeydeki bir enflasyon oranının, firmaları varlık portföylerinde nakit tutma yerine üretken fiziksel sermayeye yatırım yapmaya teşvik edeceğini iddia etmektedir. Bu iki görüşün sentezine literatürde Mundell-Tobin etkisi denmektedir.

Gelişme aşamaları teorisi Walt W. Rostow tarafından geliştirilmiştir.  Gelişme aşamaları teorisi; kalkınma sürecinin belirli bir aşamada olan ülkelerin belirgin kalkınma planlarını tamamlayıcı bir yaklaşımdır.

1973-1980 dönemi, ikinci küreselleşme evresinin ortaya çıkmasını sağlayan önemli gelişmelerin yaşandığı bir dönem olmuştur.

Az gelişmiş ülkelerde;

Düşük kişi başına gelir

Dengesiz gelir dağılımı

Büyük oranlı yoksulluk

Yetersiz sermaye birikimi

Yüksek ithalat bağımlılığı

Yüksek oranlı işsizlik söz konusudur.

Simetri ilkesi eşitsizlik ölçütleri bireylerin gelirlerinin dışındaki özelliklere karşı hassas olmamalıdır şeklinde ifade edilir.

Temel ihtiyaçlar yaklaşımı iktisadi kalınma için hasıla artışı ve sermeye birikimi aracılığı ile yoksulluğun ortadan kaldırılmasını amaçlar. Bunun için de temel insan ihtiyaçlarının (eğitim, beslenme, sağlık ve gelir dağılımı vb) giderilmesini öne sürer.

Bir ülkede meydana getirilen gelirin toplumu oluşturan birey ve hane halkları arasında nasıl dağıtıldığını gösteren gelir dağılımı kavramı bireysel gelir dağılımıdır.

Yoksulluğun belli başlı nedenleri şunlardır:

• Gelir dağılımındaki eşitsizliklerin artışı
• Ülkenin kalkınma ve büyüme dinamikleri
• Olağanüstü koşullar
• Bireyin veya hanehalkının özellikleri ve toplumsal
  yapıdaki farklılıklar

TÜİK 2006 yılından itibaren Avrupa Birliği uyum çerçevesinde bağımsız bir gelir dağılımı araştırması olan “Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması”nı uygulamaya başlamıştır. Gelir dağılımı verileri, hanelerin gelirden aldıkları paylara göre yüzde 20’lik gruplar halinde verilmektedir.

Yapılan hesaplamalarla en zengin on ülkedeki kişi başına düşen ulusal gelir, en yoksul ülkelerdekinin 1960’da 92 katıyken bu oran 1970’de 113’e, 1980’de 129’a, 1990’da 151’e ve 2000’de 203’e yükselmiştir.

Sosyal sermaye ekonomik kalkınmayı etkileyen toplumun sahip olduğu normlar kurallar, ağlar, iletişim ve karşılıklı güven olarak tanımlanır.